Insanlar kedi sahiplenmek istediklerinde birçok gerekçe ile sahiplendirmek istediğiniz kediyi almak isteyebiliyor. Halbu ki bilirsiniz, o kişi doğru kişi olmayabilir. Ona başka bulmak uygun olur.
Kedi sahiplendirirken karşılaştığımız en büyük problem, erişkin kedilerin sahiplenilmemesi. insanlar sıklıkla yavru kedi istiyor. Nedenlerinden bir tanesi çok komik bir gerekçe; ona kendisi eğitim verecek olması. Kum eğitimi mama eğitimi falan...
Birine sorduk: 'Aaa.. Siz kuma mı yapıyorsunuz? Mamanın tadı nasıl peki, yeniyor mu?...' bu da bizim dalgamız. Ağır oldu. Çünkü bu şekilde karşılık verince ters tepki almıştık. Konumuza dönersek kum eğitimi vereceğim, mama eğitimi vereceğim, 1,5 – 2 aylık kedi istiyorum demek hayvanın sosyolojik, psikolojik ve fisyolojik sağlığı açısından tehlikeli ve de riskidir. Hayvan bu yaşta ne kumu bilir, ne de mikropları. Bağışıklık sistemi güçlenmeden sahiplenmek büyük sorundur. Bazen ölümlerle sonuçlanabilir. Sonra size kedi veren kişi hasta hayvan verdi diye adını kötülersiniz. Yavruyu sahiplenip eziyet vermeye gerek yok. Nasıl olsa kendiliğinden kumu mamayı öğrenir. Hayvanlar zannettiğiniz gibi cahil değiller.
Anne sütünü yeterli miktarda aldıktan sonra her türlü yavru kediyi sahiplenmekte sakınca görmüyorum.
Yavruluk döneminden beri elinizde büyümesi farklı bir ayrıcalık bence. :)
kendi isteklerinden, duygusal da olsa, feragat edip yetişkin bir kediye yuva açmak çok daha fedakarca. yavru kedilerin yuva bulma şansı her zaman için daha yüksek. bilinç sahibi bir insan yetişkin kedi sahiplenmeli. onun şansı olmalı.
Yavruyken sahiplenilen kediye bağlanmak ve sevgiyi paylaşmaksa amaç, Erişkin kedide de bunu yapabilirsiniz. Esasen yavru kediler büyüdüklerinde mecburen ev değiştirmek zorunda kalıyorlar. Erişkin kediye yuva bulmak daha zor.
Ilk defa kedi bakacaklar kisirlastirilmis ve 2 3 yaşini gecmis kedi sahiplenseler cok daha rahat olur aslinda. Cunku yasli kediler daha sakin, bakmasi daha kolay oluyor. Manyak gibi ordan oraya atlamiyorlar
ben de isterdim kedilerimin hepsi benim yanımda büyümüş olsun. ama sırf yetişkin diye onlara sırtımı dönüp aynı barınaktan yavru bir kediyle çıkmış olsaydım düşündükçe kahrolurdum.
Ben kedimi yetişkinken sahiplendim. Hatta yaşı baya ilerlemiş bile olabilir eski sahibi çok ilgisizdi yaşını farklı farklı söyledi. Şu an çok mutluyuz :)
Yavru kedi sahiplenmenin amacı kumu mamayı öğretmek değil, ki zaten ilk defa sahiplenecek kişinin bunlardan haberi bile yok. Asıl amaç bağlanmak sevgiyi paylaşmak. Empati yapabilmek lazım kendileri büyütmek istiyor huyunu suyunu bilmek istiyor miyavlayınca ne istediğini anlamak istiyor.
köpeklerde her ne kadar yavru eğitmek önemli olsa da kediler zaten içgüdüsel olarak yapıyor kum v.b. önemli olanın bir can ile yuva paylaşmak olduğunu düşünüyorum. ancak bu kişi ilk kez kedi besleyecekse yavru sahiplenmesi daha iyi olur çünkü yetişkin kedilerde karakter özellikleri oturmuştur, ayrıca insanla o yaşına kadar etkileşime girmediyse asla tavsiye etmem çünkü bu bana uygun değil diyip sokağa bırakıyor çoğunluk (benim ilk kedim yetişkin ama iyi anlaştık diyenler için istisnalar kaideyi bozmaz, gözler önünde ki çoğu insan kedi bakımı konusunda yetersiz). ama yavru kedi ilk kedi olunca onunla büyüyor ve huyunu suyunu bilerek ona daha iyi bir yaşam sunulmuş olunur. @kayrae bunun bilinçi olup olmamakla alakası yukarıda dediğim gibi. Bu inkar edilecek bir durum değil asıl bilinçiz insanlar yetişkin kedi sahiplenince bakamayıp sokağa atanlar. sonuçta ömrünüzün sonuna kadar bu hayvan sizinle yaşayacak ve ona daha iyi bir yaşam tanımanız gerekir sonra bu hayvanlar harap oluyor. kısaca ilk kedi besleyecek birisi için eleştirmeyi gereksiz buluyorum. kişi zaten kedi bakımı konusunda deneyimli ise de kimsenin buna karışmaya hakkı yok çünkü ikiside can. yavru kedi sahiplenip kahrolmak zaten ayrı bir konu sonçuta anne kedi resmi bir şekilde olmasa da bir minnet duyar. hiçbir kedi sahiplenilme konusunda birbirinden üstün değildir hayvan sahiplenme konusunda cinsiyet, ırk (duruma göre), yaş ayrımı yapmak oldukça gereksiz her kedi bize minnet duyacak. ve evet gönül ister ki bütün hayvanları sahipleneyim ama sonuç bariz.
Bazen de kedi insanını seçer.
4 aydan önce, yani bir kedinin , annesini terk edinceye yada annesi onu uzaklaştırıncaya kadar, sahiplenilmesi doğru değil.Tabii eğer anne, süt vermeyi kestiyse yada yavrularını terk ettiyse durum başka.Bazen büyük (doğuşdan tosun)bir yavruyu bile reddediyorlar,yada yavru hasta olabiliyor.Yada anne olduğundan bi haber olabiliyor.Çok genç anne olanlarda, hormonlar anneliğe hazır olmadığından kedinin bu şekilde davranmasına sebep oluyor.Bazıları 2 aylık kedi anneden ayrılabilir desede,7 haftalık kedi yavruları anne sütü eksikliği yüzünden yeterli hormona sahip değiller. Bu hormon eksikliği 16. haftada tamamlanmış oluyor.Yani 4 aylık iken sahiplenmek daha doğru.Zaten 2 aylık kedinin daha duyu organlarının bile yeni( tam anlamıyla)geliştiğini varsayarsak,daha katı gıdayı mama kadar sert birşeyi zar zor yiyen bir kediyi sahiplenmek doğru gelmiyor.
İhtiyaç dahilinde büyük kedi elbette daha iyi ama duygusal olarak özellikle ilk kedi sahiplenecek kişiler için tercih yavru kedi yönünde oluyor. Bu sebeple eleştirmeyi haksız buluyorum. Lakin tavsiye anlamında da doğru buluyorum. Aynı şekilde bir kedisi olan kişi içinde alışma sürecini daha kolay atlatmak için yavru yönünde tercih olabiliyor ki bu kişileri de haklı buluyorum. Kısaca tercih meselesi, saygı duymak gerekiyor. :)
Gönül isterdi ki minik pisicik sahiplenelim sebebi onunla birlikte bütün evrelere şahit olmak o güzel anları yaşamak. Lakin büyük aldık sorun yaşıyoruz evet lakin bunlar yavru kedilerde de olabilir büyük kedilerde de önemli olan sevgiyi paylaşıp buyutebilmek.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor