Soru Değil İç Dökme

herkese merhaba. ekim ayından beri benle olan kedimin bakımına dair yaşadıklarımı sizle paylaşmak istedim. ben tek çocuğum. kardeşim olmadı. kuzenlerimse hep benden büyüktü. dolayısıyla ne ailemde ne de akrabalarımda hiç çocuk görmedim, bebek nedir nasıl bakılır hiçbir fikrim yoktu. 30 yaşlarında biriyim ve hayatımda ilk canlı dostum 2019 ekimde sahiplendiğim kedim oldu. daha 1 aylıktı. en başlarda kendini iyi temizlemiyor, sürekli ele bacağa dalıyor zıplıyor oyun zannediyordu. hiç uyumuyordu. halbuki bebek kediler daha çok uyur dimi. ama bizimki sürekli uyanıktı. gece 12lerde biraz gözleri kapanıyor ve en ufak bir seste derin bir nefes alsak bile uyanıyor hemen ayağa kalkıyordu. şimdilerdeyse 8 aya yaklaşıyor. uyuma zamanı eskisine göre çok çok arttı. gün içinde 1-5 arası uyuma saati :) dün akşam da ilk ilk ilk defa 8-9 civarı 1 saat kadar uyudu :) zaman geçtikçe anlıyorum ki büyüyor ve yaşlanıyor. huyu suyu da ister istemez değişiyor. ilerde daha sakin bir kedi olacak. miskin :) şu an ben bunları yazarken klavyenin arkasından tıkır tıkır klavye seslerini kafasını eğmiş izliyor :) eskiden olsa... işte böyle. hırçın olduğunu, zarar verdiğini düşündüğünüz canlar için nolur sabredin ve onlara alan yaratın. oyun için biraz olsun zaman ayırın. yaşları ilerledikçe her şey düzelir, su akar yolunu bulur demişler. ama şunu da unutmayalım her kedinin kendine has karakteri var. bunlar hiç değişmeyecek olabilir. mesela benim kedim kucak kedisi değil, uyandığı zamanlar hariç daha hiç guruldadığını görmedim ve değişeceğini sanmıyorum. belki ilerde değişir kim bilir