Onur bey öncelikle Boncuk için çok üzüldüm :( kim canına kıydıysa Allahından bulsun. Siz harika bir babasınız, lütfen bu rutine biraz daha dayanın Allah güç verecektir. Benim de 3 haftalık yavrularım var sesi boğuk çıkan oluyor bu durum gayet normal :) Sadece 70 derecelik su kısmına takıldım onu için yapıyosunuz?

İlk cümleye bir ben takılı kaldım sanırm. Bu gece de beddua ederk uyuyacağım. Ve ağlayarak

İrem hanım ailemle yaşadığım için evin içinde bakamıyorum maalesef. Kabul etmiyorlar. Bu sebepten dolayı altlarına sıcak su şişeleri koyuyorum. Onları sıcak tutabilmek adına.

Boncuğum çok uysaldı. Tırmalamayı bırak daha bir kişiye bile sesini yükselttiğini görmedim. Daha 1 yaşında kendi bile yavruydu. Tanımadığı insana bile gider sürünür, kendini sevdirmeye çalışırdı. O akşam çıktım dışarı yerinde yoktu. (Bahçede yuvası var.) Doğum yaptığından beri yavruların başından hiç 10 dakikadan fazla ayrılmamıştı. Kuzumu 1 saat bekledim gelmedi. En son gözüme ilişti evin 15 metre ilerisinde yolun ortasında yavrum arka bacaklarına basamayarak sağa sola yıkılarak gelmeye çalışıyordu. İçime kor alev düştü. İlk defa benden kaçtığını ve bana saldırmaya çalıştığını gördüm. Zor bela tutup veterinere koşturdum. Yolda gözümün içine içine bakıp ağladı kuzum. Çok dayanılmaz. Vardığımızda röntgen çekildi ve hiçbir yerinde kırık göremedik. İç kanama da göremedik. Veteriner bey hayati riskinin olmadığını söyledi. 2 tane iğne yapacağını, birinin ağrı kesici diğerinin iç kanamayı önlemek için olduğunu söyledi. Ondan mıdır bilmem yavrumun bakışları dönüş yolunda boşlaştı. Boş boş bakıyordu, sanki görmüyor gibi. Yavrularının yanına koydum eve gelince. Yavrularının yanında boş boş duvara baktı. Onlarla ilgilenmedi, yalamadı. Ama kuzum son bi kez emzirdi onları. Sonra arka bacaklarıyle çenesine vurmaya başladı. Veterineri aradım hemen. Işığı söndür ve yalnız bırak dedi. Kapıda beklemeye başladım 15 dakika sonra ağlama sesi kesildi. Bir baktım yavrum cansız yatıyor. O kadar tarif edilmez bir acı ki. Aldım elime cansız bedenini avazım çıktığı kadar bağırdım gecenin ikisinde, bir kişi de çıkıp ben yaptım demedi. Kucağımda güle oynaya getirdiğim bahçeden, kucağımda ağlaya ağlaya çıkardım. Kendi ellerimle gömdüm kuzumu. Allah kimseye çaresizliği, elden bişey gelmemesini, benim yaşadıklarımı yaşatmasın. Yavrular bir yere sokulmaya çalışıp anne aradıklarında beddua ediyorum. İnsana ve insanlığa. Canım boncuğum gitmeden son bir kez yavrularının karnını da doyurdu. Kendi geldiğinde yavruydu. Yavrularını da bana emanet etti. Onlar şimdi uyuyor. Ben ise bu satırları yazarken gözyaşlarıma hakim olamıyorum. Umarım olduğu yerde mutludur.

İsterdim ki ilk yavrularının yürüdüğünü görseydi. Onları büyütseydi. Olmadı..

Allahımm ya:(( gözlerim doldu okurken...çok çok çok üzüldüm..
Canım benim inşallah çok fazla acı çekmemiştir....
İnsanlar yemin ederim iğrenç varlıklar...insan olmaktan utandık bugün de.......

Ağlaya ağlaya gittim az önce beslemeye. Ancak mutlu döndüm. Çünkü 4. yavrum da ben yokken kakasını yapmış. Diş macunu kıvamında diyorlar ama kuzularımın kakaları biraz sert ve kalın. Kabızlar sanırsam. Şunu farkettim. Diğer 3 yavrunun kakaları sarıydı olması gerektiği gibi ancak 4. kaka biraz kahverengi gibiydi. Önemli bir sebebi olabilir mi ? ve ilk emmeyi öğrenen yavru çok iştahsızlaştı. 3 öğündür adam akıllı emmiyor. Bir iki damla. Sebebi ne olabilir. Kaka yaptılar. Üşümüyorlar ve mamalarını da veriyorum ? :)