Deliricem

yani yargilamak olarak degil cunku bircok insan iste yavruyken tatli diyip aldiniz sonra bakamayip sıkılınca atiyorsunuz gibi dusunuyor boyle biri degilim en ufak zorlukta vazgectigimi dusunmuyorum yani sonucta o da kopek ondan butun gun evde oturup hic sesini cikarmamasini beklemiyorum tek istedigim yemek yiyip gelene kadar onun da yatagi yememesi boyle durumlarda benimle inatlasiyor ve benim yanimda yapamiyor ama ben cikinca hemen yapmaya basliyor ayni seyi mobilyalara yapiyordu sonra duvarlar cikti simdi de sira yataga geldi en cok isteyecegim sey onun mutlu olmasi ona zarar verecek bir sey yapmak istemiyorum dediginiz gibi sahiplendireceksem ne kadar kucuk yasta sahiplendirirsem o kadar iyi cunku boyle gitmiyor ama ondan vazgectigim zaman da rahatlamiycam surekli onu dusunucem ve bu sefer yaninda da olamayacagim

Köpekler odada tek durmaz. Ne yaparsanız yapın. Sadece odada değil, evde de tek kalmaktan nefret ederler. Benim köpeğim de bu şekilde odaya kapatıldığı için fobi geliştirmişti bize geldiğinde. Daha evden çıkar çıkmaz deliler gibi ağlıyor, eve çişini yapıyor, kapıları tırmalıyor ve ortalığı dağıtıyordu. Tam 16 yıl ölünceye kadar bu fobiyi geçirmeye çalıştık. Çişini yapmayı bıraktı tabi ki, biz de en az iki kere gezdiriyorduk. Ama ağlaması geçmedi. Komşularımızla aramız çok iyi olduğu için herkes katlandı. Evimizde dış kapı dahil tüm kapılar tırmalama izi kaldı. Bunlara yapacak bir şey yok. Köpekler gerçekten çok hassas ve bağımlı hayvanlar. Kedi gibi değil. Şuan benim kedim var evimde. İki yıldır ona bakıyorum. Köpekler çok küçük bebek gibi. O şekilde asla yalnız bırakamazsınız. Şimdi bir çözüm olur desem yalan olacak. Eşyaları yeme olayı tamamen eve bıraksanız da geçmeyebilir. Kendi evinize döndüğünüzde de çok büyük ihtimalle uzun süreler yalnız bırakamayacaksınız. Biz köpeğimiz pansiyona bir kere gittiğinde bile iyice travma yaşadı diye tam 16 yıl tatile çıkamadık rahat bir şekilde. Sadece köpek alan yerlere gitmek durumunda kaldık. O da evde kalamadığı zarar verdiği havladığı için her yere yanımızda götürerek. Ciddi anlamda bütün bunları yaşamaya hazır değilseniz onun iyiliğini düşünmeniz lazım. Biz köpeğimi veterinere sürekli götürmek durumunda kalmıştık yeni sahiplendiğimizde ve eski sahibi de çok seviyordu ama şartlar uygun değildi, veteriner onda kalsa ölürmüş üzüntüden dedi. Köpeklerin duyguları çok farklı. Eğer her şeyi halledebilecekseniz ölünceye kadar yanında olabilecekseniz tabi ki kalsın ama gerçekten soru işaretleriniz varsa köpeğiniz bir iki yaşına geldiğinde emin olun travmalarla dolu ve hiç kimsenin sahiplenmeyeceği bir hayvan olacak. O zaman vermek zorunda kalırsanız hayatı kararacak çok büyük ihtimalle. O yüzden benim tavsiyem gerçekçi olunması. Onu çok seviyorsanız onun geleceği için ya çok güvenilir birine verin ki bulabilirsiniz öyle birini mutlaka. Resimler istersiniz. Benim köpeğimin eski sahibi kaç kere geldi ziyarete mesela ve iyi ki vermişim dedi. Tam tersi hayatımın 10 15 yılını ona adarım ona odaklı yaşar diğer her şeyi bırakırım diyorsanız sizinle kalsın. Bu delirme hislerini tamamen kabul etmeniz lazım. Tek başınıza da olmaz ailenizin de destek vermesi lazım. Hastalık ya da aksilik olabiliyor. İkinci birisi şart. Herkes vermek istiyor asla kabul etmiyorsanız bir iki yıl zorla dayansanız bile sonu daha kötü olur

dışarıda yeteri kadar enerjisini atamıyor ve evde de bir odada sürekli bulunması sıkıyor onu.. bana kalırsa ondan ayrılmayın evdekiler onunla aynı ortamda kalmaya alışsın. ondan ayrılmayı da kesinleştirirseniz siz bilirsiniz tabii

bence eğitime gitmesi şart eğitim meselesi değil demişsin ama tam da eğitim meselesi eğitime gönderirsen orda ne yapıp ne yapmaması gerekeni öğrenecektir hem bu sırada sen de biraz rahatlarsın internetten araştırıp bulabilirsin 2-4 4-6 haftalık eğitimler oluyor maddi gücün yetiyorsa hiç bekleme köpeğinde belliki hiç mutlu değil

egitmenlerle konustum ama genelde temel itaat egitimi paketleri gibi paketleri oluyor kopegin durumunu anlatinca kimse getir hallederiz bunun kesin cozumu su diyemiyor egitim icin de 4 5 bin lira gibi bir sey ayirmaliyim ve garantisi olan bir durum degil kotu

Köpeğiniz mutsuzluğunu bu tür hareketlerle anlatıyor olabilir. Bizim gibi konuşup dertlerini anlatamadıklarına göre, böyle hareketlerle bunalımda olduğunu anlatıyor olabilir. Siz çok seviyorsunuz ama anneniz istemiyor, erkek arkadaşınız istemiyor, o kendini istenilmeyen biri olarak görüyor olabilir.
Benim köpeğim de yavru ve ısırdığı şeyler var dişleri kaşındığı için ama sizinki kadar değil.
Benim tavsiyem, eğer bu sıkıntılara rağmen ayrılmak istemiyorsanız biraz daha dayanıp hayat normale dönünce kendi evinizde köpeğinizle yaşamanız. Eğer siz de dayanamıyorsanız sahiplendiğin onu sevecek birine ki çok zor başkalarına güvenmek.
Köpek sahibi olmak hem zor hem özel bir şeymiş. Ben bunu anladım köpeğimden sonra

Kapalı kalmaktan sıkıntıya girmiş çocuk. Sürekli eşya yemesi ondan bence. Annenizin korkusunu yenmesine yardımcı olmaya çalışsanız, çocuk evde rahatca gezse sanki sorun çözülecek gibi duruyor.. biraz oyalama, biraz oyun, saatinde yemek, bolca sevgiyle bence gerçekten çözebilirsiniz.
Bir de, benim kızım bebekken çok şuursuzca eşya kemirmeye çalışırdı. Isırdığı eşyaya kolonya veya viks sürerdim. Kolonya ve viks kokusunu duyduğu anda uzaklaştırdı ortamdan. Hemen ağzına bi kemik verirdim kirt kirt onu kemirmeye başlardı. Bunu da bi deneseniz..
Fakat şu aşamada hayvan stresli iken şekillendirmek yanlış olur diye düşünüyorum. Hem sizden ayrıldığı için çok üzülecek, hem zaten stresli olan bunyesine bir de yeni ev yeni sahip stresi eklenecek, hem de gittiği yerde de muhtemelen covid sebebiyle çok dışarı çıkarılamayacak.. bunlar onu da yeni sahibini de çok yıpratacak ve çocuk kapı kapı sahip değiştirecek.. bence annenizi alıştırıp sorunu çözün. Umarım her sey yoluna girer bir an önce de yavrunuzla mutlu olursunuz..

Sekillendirmek= sahiplendirmek*

5 sene oldu unutamiyorum sakin tanimadigina gecici sureligine bile olsa verme