Bahceli evde bakacak duzgun birini bulursaniz sahiplendirin. Evde bakacak birine verirseniz o da istemez sokaga atar.

zaten en cok endiselendigim konu bu kopegimi her seyden cok sevdigim icin uzun zamandir herkesi karsima aldim ve artik elimden geleni yaptigimi dusunuyorum ailem surekli benimle sey olarak konusuyor guvenilir birine sahiplendiririz iste arada ziyaretine gideriz fotografini atarlar ama kime guvenebiliriz ki bu kadar sevmeme ragmen artik ben bile dayanamiyorum sokaga dusmesi basina en ufak kotu bir sey gelmesi fikrine bile dayanamiyorum hic bu duruma gelecegimizi sanmiyordum belki daha da buyumeden sahiplendirecek dogru kisileri aramaya baslamaliyim

Açıkcasi kopek bakimindan anlamiyorum ama illaki bir cozumu vardir. Bebek kedilerde buyudukce geciyor belki kopeklerde de oyledir. Kopek programlari var izleyin. Kopeklere fisildayan adam falan

Bence evladınızdan vazgeçmeyin. Eşyaların yerine yenisi konur ama evladın konmaz.Belki son zamanlarda bu düşüncenizden de etkilenmiş olabilir. Erkek arkadaşınız nerede yaşıyor onda kalsa belki kapalı kalmak da onu zorluyordur.

kopek egitmenleriyle konustum stresten olabilir farkli bir eve girdigi icin stres olabilir gibi seyler soylediler fakat bunun icin bir egitim verilemeyecegini sadece sabah aksam yuruyuse duzenli cikarmami falan tavsiye ettiler ilk basta benim yanimda cok mu mutsuz diye kendi ustume cok gelmistim fakat gunde birkac saat ailemle geciriyorum bir de yemek yemek icin odamdan cikiyorum surekli birlikteyiz egitim yapiyoruz oynuyoruz artik ortama da alistigini dusunuyorum en azindan yatagi dibini gorene kadar yemesini gerektircek stresli bir durumu yok bence ama si anda da koltuk altimi yaliyor ve her sey cok guzel ben odadan cikinca benim kizdigimi bildigi islerini hallediyor her kopek boyle ve her kopek sahibi inanilmaz sabirli insanlar mi yoksa bi bizimki mi boyle anlamadim ben de hep sey diyordum duzelcek cocuk su an simarikligi kucuk oldugundan dolayi ama su an bilemiyorum

erkek arkadasim su an kedilere bakiyor o zaten kopekten baya vazgecmis durumda onlar da sitede yasiyor ve onun annesi de kopekten korktugu icin onlarda balkonda kaliyor en azindan benim evimdeyken geceleri benimle uyuyor esyalara zarar vermesin diye balkona koy demisti ama ben kiyamamistim en son bu duruma geldik iste... sadece esya da degil ki sorun yani yatakta yatilacak yer kalmadi delik desik etti dolap kapaklarini onemsemiyorum ama panjurlarin dugmelerini yedigi icin panjurlar acilip kapanmiyor isik dugmesini cikaridigi icin isik acilmiyor yatagin sungerini yedigi icin bugun sabah uyurken ustume kustu onun icin uyandim ogleden sonra bir daha kustu ve kusmugunun icinde bildigimiz sunger var hani nerden tutsam elimde kaliyor

Evin icinde tam gezemiyor, gunduz de tam stresini atamiyor bence..

Köpeklerin çoğu evde yalnız kalamaz. Tek bir odada kalması imkansız. Benim de 16 yıl baktığım köpeğim iki yıl önce vefat etti. Ortaokuldan beri kendim gezdirdim, biriktirdiğim paralarla baktım. Üniversiteyi kazanınca yanıma aldım. Bir sürü sorun oldu. Yalnız kalamadığı için havlıyordu ve ev sahibim evden atacağı için köpeğim ailemin yanına döndü. Ailemin de bu şekilde bakması çok çok zor oldu ama onu gerçekten çok sevdiğimiz için her şeyine katlandık. Belli bir yaşından sonra ısırma ve eşyaya zarar verme huyları azalır, tamamen geçecek diye bir şey yok. İyi eğitim verilmesi ve tüm enerjisini boşaltması lazım. Sevildiğini bilmesi lazım. Köpek bakımı gerçekten çok zor bir şey. Ama bunca zaman bakmışsınız şuan birine verirseniz müthiş insanlar dahi olsa köpeğiniz üzülecek. Eğer kesin olarak bakamayacaksanız sahiplendirin. Ben de köpeğimi 1 yaşındayken bir üniversite öğrencisinden almıştım. Çok üzülerek söylüyorum ki o 1 yılda yaşadığı sıkıntılardan dolayı ne yapsak yaşadığı travmalar yıllarca geçmedi. Bakamayacağınıza eminseniz hiç daha fazla zaman kaybetmeden onu canı gibi sevecek birine verin. Çünkü şuan o da travma yaşıyor emin olun. Eğer çözüm bulup bakmaya karar verirseniz de köpeklerin 16 yıla kadar yaşadığını ve bundan çok çok daha büyük sorunları da olacağını maddi manevi büyük sorumluluk gerektirdiğini bilmeniz lazım. Gerçekten bunları 16 yıl yaşamış biri olarak tavsiyelerim bu şekilde. Sizi yargılıyormuşum gibi yanlış anlamayın lütfen, kesinlikle anlıyorum durumu. Ama bana kalırsa acilen netleştirip karar verin.

evin icinde gezememesi kotu bunun farkindayim ama sabah aksam asagiya indiriyorum koridor uzun orada oynuyoruz hani yoruluyor ben yanindayken de yatiyor ama odadan cikinca yatagi yiyor anlamadim ki keske bunun bir cozumu olsa ve ben bunu cozebilseydim cunku sahiplendirdikten sonra hayatim boyunca bundan pisman olacagimi da biliyorum 6 aydir birlikteyiz ve en yakin dostum ondan vazgecmek cok zor ama bu sekilde gitmiyor da

yani yargilamak olarak degil cunku bircok insan iste yavruyken tatli diyip aldiniz sonra bakamayip sıkılınca atiyorsunuz gibi dusunuyor boyle biri degilim en ufak zorlukta vazgectigimi dusunmuyorum yani sonucta o da kopek ondan butun gun evde oturup hic sesini cikarmamasini beklemiyorum tek istedigim yemek yiyip gelene kadar onun da yatagi yememesi boyle durumlarda benimle inatlasiyor ve benim yanimda yapamiyor ama ben cikinca hemen yapmaya basliyor ayni seyi mobilyalara yapiyordu sonra duvarlar cikti simdi de sira yataga geldi en cok isteyecegim sey onun mutlu olmasi ona zarar verecek bir sey yapmak istemiyorum dediginiz gibi sahiplendireceksem ne kadar kucuk yasta sahiplendirirsem o kadar iyi cunku boyle gitmiyor ama ondan vazgectigim zaman da rahatlamiycam surekli onu dusunucem ve bu sefer yaninda da olamayacagim

yani yargilamak olarak degil cunku bircok insan iste yavruyken tatli diyip aldiniz sonra bakamayip sıkılınca atiyorsunuz gibi dusunuyor boyle biri degilim en ufak zorlukta vazgectigimi dusunmuyorum yani sonucta o da kopek ondan butun gun evde oturup hic sesini cikarmamasini beklemiyorum tek istedigim yemek yiyip gelene kadar onun da yatagi yememesi boyle durumlarda benimle inatlasiyor ve benim yanimda yapamiyor ama ben cikinca hemen yapmaya basliyor ayni seyi mobilyalara yapiyordu sonra duvarlar cikti simdi de sira yataga geldi en cok isteyecegim sey onun mutlu olmasi ona zarar verecek bir sey yapmak istemiyorum dediginiz gibi sahiplendireceksem ne kadar kucuk yasta sahiplendirirsem o kadar iyi cunku boyle gitmiyor ama ondan vazgectigim zaman da rahatlamiycam surekli onu dusunucem ve bu sefer yaninda da olamayacagim

Vaka sayıları düşmeye başladı korona fazla uzun sürecek gibi görünmüyor bir iki ay daha dayanın düzeninize dönünce köpeğinizi verdiğinize çok pişman olursunuz

Köpekler odada tek durmaz. Ne yaparsanız yapın. Sadece odada değil, evde de tek kalmaktan nefret ederler. Benim köpeğim de bu şekilde odaya kapatıldığı için fobi geliştirmişti bize geldiğinde. Daha evden çıkar çıkmaz deliler gibi ağlıyor, eve çişini yapıyor, kapıları tırmalıyor ve ortalığı dağıtıyordu. Tam 16 yıl ölünceye kadar bu fobiyi geçirmeye çalıştık. Çişini yapmayı bıraktı tabi ki, biz de en az iki kere gezdiriyorduk. Ama ağlaması geçmedi. Komşularımızla aramız çok iyi olduğu için herkes katlandı. Evimizde dış kapı dahil tüm kapılar tırmalama izi kaldı. Bunlara yapacak bir şey yok. Köpekler gerçekten çok hassas ve bağımlı hayvanlar. Kedi gibi değil. Şuan benim kedim var evimde. İki yıldır ona bakıyorum. Köpekler çok küçük bebek gibi. O şekilde asla yalnız bırakamazsınız. Şimdi bir çözüm olur desem yalan olacak. Eşyaları yeme olayı tamamen eve bıraksanız da geçmeyebilir. Kendi evinize döndüğünüzde de çok büyük ihtimalle uzun süreler yalnız bırakamayacaksınız. Biz köpeğimiz pansiyona bir kere gittiğinde bile iyice travma yaşadı diye tam 16 yıl tatile çıkamadık rahat bir şekilde. Sadece köpek alan yerlere gitmek durumunda kaldık. O da evde kalamadığı zarar verdiği havladığı için her yere yanımızda götürerek. Ciddi anlamda bütün bunları yaşamaya hazır değilseniz onun iyiliğini düşünmeniz lazım. Biz köpeğimi veterinere sürekli götürmek durumunda kalmıştık yeni sahiplendiğimizde ve eski sahibi de çok seviyordu ama şartlar uygun değildi, veteriner onda kalsa ölürmüş üzüntüden dedi. Köpeklerin duyguları çok farklı. Eğer her şeyi halledebilecekseniz ölünceye kadar yanında olabilecekseniz tabi ki kalsın ama gerçekten soru işaretleriniz varsa köpeğiniz bir iki yaşına geldiğinde emin olun travmalarla dolu ve hiç kimsenin sahiplenmeyeceği bir hayvan olacak. O zaman vermek zorunda kalırsanız hayatı kararacak çok büyük ihtimalle. O yüzden benim tavsiyem gerçekçi olunması. Onu çok seviyorsanız onun geleceği için ya çok güvenilir birine verin ki bulabilirsiniz öyle birini mutlaka. Resimler istersiniz. Benim köpeğimin eski sahibi kaç kere geldi ziyarete mesela ve iyi ki vermişim dedi. Tam tersi hayatımın 10 15 yılını ona adarım ona odaklı yaşar diğer her şeyi bırakırım diyorsanız sizinle kalsın. Bu delirme hislerini tamamen kabul etmeniz lazım. Tek başınıza da olmaz ailenizin de destek vermesi lazım. Hastalık ya da aksilik olabiliyor. İkinci birisi şart. Herkes vermek istiyor asla kabul etmiyorsanız bir iki yıl zorla dayansanız bile sonu daha kötü olur

aslinda tesekkur ederim birinin benimle bu sekilde konusmasina ihtiyacim vardi sunu soyliyim ben kopegimi cok seviyorum ve olaya da duygusal yaklasiyorum benim evimdeyken de yatagin komodinin koselerini falan biraz kemirmisti ama cok sorun etmemistim bir de kedimle birlikte kaldiklari icin yani yalniz kalmadiklari icin daha iyiydi bence burada cok simardi ve ailem de buna tepki gosterdi hakli olarak tek basima her seyiyle ilgilenmeye calisinca haliyle ben de yoruldum ama fevri bir karar verdikten sonra cok pisman olabilirim bu yuzden biraz daha dusunup sakince karar vermeye calisacagim ve en azindan yatak yeme olayindan vazgecirecegim tesekkur ederim tekrardan

korona gercekten bizim icin cok zor oldu hayvanlardan dolayi umarim en kisa zamanda tekrardan evimize donup duzenimizi tekrardan kurabiliriz