Ve kesinlikle barınaktan veya sokaktan alın asla petshpun yanından bile geçmeyin aman diyim

ailene kediyi ne kadar çok istediğini anlat. internetten yada süreli yayınlardan araştırmış olduğun kedinin insan sağlığına olan olumlu etkileri ve bir canlıyı eve alıp onun can kurtarıcısı olmak o manevi doygunluğa ulaşmanın mutluluğunu anlat. dinlemezlerse de oturup onlara içtn bir mektup yaz. ben bu tekniği kullanmıştım kabul etmişlerdi şu anda sarman minik bir bebişimiz var annem o kadar alıştı ki derse gittiğimde kedi evde yalnız kalmasın diye onun başını bekleyip yemeğinin zamanını geçirmez. ilk başta odaya kilitlerdi birileri geldiğinde şimdi ev kedinin isteyen gelir istemeyen gelmesin diyor kedim her yerde yani artık :) mutluyuz :)

goupe işi çözmüş :) tabikide duygu sömürüsü her kapıyı açar :)

Ben goupe katılmıyorum ve yaptığını doğru bulmuyorum. Bu çok ters tepebilecek bir şey çünkü. Aile kendilerinden izinsiz böyle bir hareket yapıldığında kediyi direk gönderebilir ve çocuğa da ciddi bir ceza verebilir.Benim ailem kesin böyle yapardı. Ayrıca istenilen kedi Persian. Bu en hassas ve bakımı zor kedi ırkıdır. Her yiğidin harcı değil sözüne tam uyan bir kedi ırkı. Ben hem tekir hem iran kedisi beslemiş biri olarak söylüyorum. (irana hâlâ bakıyorum) Her şeyden psikolojik ve fiziksel olarak çok çabuk etkilenirler. Bir çok ciddi hastalığa yatkınlardır. Uygun mama seçimi çok önem taşır. Biraz fazla soğuk veya sıcakta çok zorlanırlar. Kedimin yazın nefes almada dahi zorlandığını gördüm.Gözler zaten hep akıntı halinde. Birde benim ki Doll Face Persian. Yani burnu daha az basık. Onda bile etkiler bu kadarken bir Show Persian da çok daha fazla olacaktır. Daha önceki yorumumda belirtiğim gibi persian ilk kedi olarak kesinlikle uygun değil. Bir tekir,simokin,bombay,Ankara daha uygun olacaktır. Bunlar sokakta ve ücretsiz sahiplendirme sitelerinde rahatça bulunabilecek ırklar olduğu için yazdım.

Yaptığım aslında doğru birşey çünkü hiçbir aile eve yeni bir yük istemez. İnanın ki hiçbir aile o kadar sinirli olamaz. Yani dünyalar tatlısı bir hayvanı gözünü yumup atamaz. Ben böyle yaptım evde şuan herkes mutlu. Zaten çocukluğunu gençliğini bir kere yaşıyorsun bir dostla yaşamak herkesin hakkı. Benim dediğimi yapmazsan bir kediyi kabullendirmek çok zordur. Ben yapmanız gerekeni tekrar söyleyim ve sözümün arkasındayım. Aileniz evde yokken kedi ve malzemelerini alın. Annen gördüğünde biraz ağlayıp biraz duygu sömürüsüyle ne bileyim o an aklına ne geliyorsa onları söyle (örnek: Tüm derslerime çalışıcam ödevlerimi yapıcam ...). Annen muhtemelen şöyle kabul edecek "Tamam herşeyini sen yapacaksın elimi bile sürmem o kedi odandan çıkmayacak" 1-2 saat sonra kedi evi gezmeye başlayacak. Tabi kedi evde kalması için ilk günlerde kucağına çok fazla almaması lazım çünkü ailenin gözüne batar. İşte bu kadar. Ailem daha önceden bu konuyu açtığımda özellikle babam çok kızıyordu. Şimdi herkesin gözdesi oldu. Ben böyle aldım herkesinde bunu yapabileceğine inanıyorum iş sadece sizin cesaretinizi toplayıp kediyi eve getirmenizde bitiyor.

Goupe benim ailem bu kadar sinirli olabilir ve kediyi evden gönderebilir. Eve aldığım sokak kedilerini sahiplendirmemin bir sebebi de ailemdir. Sanırsam eve 5-6 kedi belki daha fazla sokaktan kedi getirmişimdir,hepsini de istemedikleri için sahiplendirdim. Bu durum sadece benim yaşadığım bir durum değil. Arkadaşlarımın çoğunun durumu benimle aynı. Hatta bir tanesinin ailesinin doğum gününde hediye edilen cins kediyi gönderdiğini biliyorum.Bu yüzden ücretsiz sahiplendirme yapan insanların neredeyse tamamı öğrenciye hayvan vermiyor ve her zaman ailenin onayını istiyorlar. Çünkü sahiplendirilen hayvanın geri getirilmesinin en fazla olan sebeplerinden biri "ailem istemiyor" sebebidir. Bir sanırım o kısmı okumamışsın istenilen kedi iran kedisi. İran kedisi bulup eve getirmek pek mümkün bir şey değil. Ücretsiz bulunması çok zor. Zaten dediğim gibi ücretsiz sahiplendirme yapanların neredeyse hepsi aile onayı istiyor ve öğrenciye sahiplendirme yapmıyor. Petshopun bile bir çocuğa iran kedisi satacağını sanmıyorum.
Benim şuan ki kedime nasıl sahip olduğuma gelirsek , 1 yılı geçik bir süre boyunca çalışıp didinip kendimi her yönden aileme kanıtladım ve kedime sahip oldum. Neredeyse 1 yıldır benimle. Sizin yönteminizle yapsaydım eminim ki sahiplendirmek zorunda kaldığım kediler arasında olurdu. Bu şekilde yapılırsa başarılı olunabileceğini de ilk yorumlarımda belirtmiştim.

Evet çocukluğu gençliği falan bir kez yaşıyoruz ve bir dostla yaşamak hakkımız ama o hayvanında dünyaya bir kez geliyor ve en iyi şekilde bakılmak ve mutlu olmak onun hakkı. Ben şu ana kadar çok az çocuğun bir hayvana gerçekten iyi bir şekilde baktığını gördüm. Bunun içinde ailenin tam desteği gerekiyor. Çünkü hayvanın masrafları,bakımı vs. de ailenin her yardımı gerekiyor.
Ben kendi fikrimi,siz kendi fikrinizi söylediniz. İkimizde forum sahibinin yanına gidip olaya müdahale edemeyeceğimize ve hangi yolu uygulayacağına forum sahibi karar vereceğine göre tartışma ortamı oluşturmanın bir anlamı yok. Lütfen daha fazla konu uzamasın,siz yazınca bende yazma gereği duyuyorum. Konu tartışmaya dönüşmesin

Ben yazmayınca sanki söylediklerim yanlışmış gibi geliyor ama neyse uzatmayalım :) herkesin ailesi farklı olabilir görüşleri farklı olabilir.

Goupe söylediklerinize yanlış olan tek şey "benim gibi yapmazsan..." "maz" lı cümleler kurmanız. Sizin bu şekilde cümleler kurmanız en doğrusu sizin yaptığınızmış gibi bir izlenim veriyor. Sizin de dediğiniz gibi her ailenin görüşü,yaşantısı farklı. Sizin bu şekilde konuşmanızı gören biri yaptığınızı yapıp tam tersi Bi sonuç elde edebilir.Benim önerimde de aynı durum olabilir. Fakat bence daha mantıklı ve risksiz bir yöntem. Sizin için öyle olmayabilir. Saygı duyarım.Size tavsiyem cümle kurarken daha dikkatli olmanız. Ben istemeden sizi yanlış kendimi doğru gösterdiysem affedersiniz. Bunu konuya açıklık getirir belki diye yazdım

Zaten çoğu arkadaş çok güzel şeyler yazıp cevaplandırmış ama ben de kendi deneyimlerimi paylaşmak istedim aynı durumdan muzdarip olduğum için. Ben deli bir kedisever olarak her bulduğum kediyi alıp eve sokmaya çalışan biriydim hep ama ailem aşırı derecede katıydı. Annem sokakta hayvan sevdiğim için beni odaya kapatmış insandır. Allah'a yemin ettirmiştir bir daha dokunmayacağım diye falan. Eve bir kaç hasta ve yardıma muhtaç kedi sokup sorumluluklarını üstlendiğim oldu. Tabi sadece odama kapalı olma şartıyla kabul gördüm. Evde kimse benimle konuşmadı, herkesle her gün kavgalar edip durdum. Herkesin düşüncesi "Bu hayvanın yeri sokak, neden evde?" idi tabi. Kediler normal olarak çok hareketli ve enerjiktiler. Sürekli bir şeyleri kemiriyor, beni tırmalıyor ve etrafa zarar veriyorlardı. Bu durum onların kendilerini daha da haklı bulmalarına neden oluyordu. Sonunda kedileri ancak sahiplendirebildim. Sonra bir şansa arkadaşımın bakamadığı için vermek istediği İran kedisine sahip oldum. Annem suratsız bir şekilde haftalarca konuşmadı. Ablam ise aylarca. Sonra bir gün ne yapıp edip annemi çağırdım odaya oturttum. Benim tosun yatıyor tabi yine. İran kedisi olduğundan tembel. Al bak dedim. Bir zararı yok, gözü sokakta değil. Ev kedisi bu sokağa bıraksan 2-3 ayda mahvolur. Hiçbir şeye zarar vermiyor, bak tırmalama ağacını sadece tırmalıyor dedim. Uzun süre somurtuk somurtuk baktı kediye annem. Sonra bana bakıp "Zarar vermiyor mu bu?" dedi. Yok dedim masadan bir şey bile düşmüyor. Hmm dedi. Ardından 2 haftaya annem "Oyy paşam, senin gibisi yok, biblom benim." diye sevmeye başladı. Aylar sonra ablam gelip bakiym şu tosun paşana falan deyip görmeye geldi. Şimdi rahat rahat evimde dolanıyor. (Bu süreçte evlenip ayrı eve çıktım) Annemler gelip çay içiyorlar. Yani kısacası şunu söylemek istiyorum Türk aileleri biraz kedilerin "kedi gibi" olmamalarını bekliyorlar. Böyle pilli oyuncak gibi bir şey bekliyorlar. Öyle dursun bir yerde mama yesin akarı kokarı olmasın falan. Benim en büyük eksim bir anda onların önüne "sokağa ait" diye düşündükleri minnak kedileri koymam oldu. İran kedisi olursa ilk kedin biraz daha avantajlı konumda olacaksın. Tabi ben bir ırkı diğer ırka göre kötüleme çabasında değilim. Her kedi ırkı ayrı ayrı güzel. Bana kalsa ikinci aldığım kedim Ponyo dünyalar güzeliydi. Ama Türk ailelerine göre eve ait değil işte onlar. İranlar çok sakin, tırmalama falan tıslama yok. Anca tüyünü tararken tıslar o da sana tıslamak salak salak ortaya tıslar. Korkutucu bile gelmez. Miyavlamaları minnacıktır, kimseyi rahatsız etmez. Fakat tabi onların da eksileri var. Tüy sorunu ve kaka sorunu gibi. Tüy sorununu en aza indirmek için iyi mamalar ve doğru ek gıdalar, bol bol tarama gibi çözümler üretmelisin. Kaka için de bunlar çok hassas ve hisli hayvanlar. Al bir odadaki eşyayı öbür odaya koy, aman o niye oraya gitti der dert eder ishal olur bunlar. :D İshal olduklarında da popo tüylerine yapışıp oraya buraya dökülme ihtimali oluyor. Düzgün de temizleyemiyor bunlar popolarını şapşal olduklarından. :D Hep popo tüylerini kısaltman kesmen gerekiyor. Nazını çekmelisin falan. Onun dışında ailenin çabuk kalbini çalabilir bana kalırsa. Bol şanslar dilerim. Güzel haberlerini bekliyoruz.

Neussos benim de iran kedim var ve bakımı bildiğiniz gibi gerçekten zor ve zaman ve ilgi istiyor.İlk kedi için kesinlikle uygun olduğunu düşünmüyorum. Özellikle de bir çoçuk için.
İran kedilerinin saydığınız karakter özellikleri hakkında ise kesinlikle tüm iran kedileri öyle değil.Benimki çok hareketli ve yüksek bir yerde ne varsa kırıp dokuyor. Isırıyor ve tırmalıyor da. Bağırması zaten ayrı bir konu.1,5 yaşında gelmesine rağmen bu şekilde. Tabi bunlar onu sevmeme engel değil:) Evet çok tatlılar ama her kedinin farkı karakteri vardır ve nasıl karakteri olacağı tamamen şans işidir. Size sakin ve tembel bir iran denk gelmesine sevindim. Sizin aileniz benimkine çok benziyor bu arada:)

İran kedisi dışında Exotic Shorthair veya scottish fold beslemek istiyorum. Bunlar ilk kedi için uygun mudur ?

Hepsi hassas ve özel ırklar. Neden illaki bu kadar özel ve bulunması zor ırklar istiyorsunuz? Tuxedo,sarman,Bombay,Ankara,tekir ve van ırkı olsa olmaz mı?

Bilemiyorum ki benimde annem kuş almama izin vermiyordu ama aldım ben ve alıştı şimdi çok seviyor ama babam sayesinde babam hayvanları sevmese tek başıma alamam seninde ailende senden başka hayvan beslemek isteyen olsa daha kolay ikna edersin

Bilemiyorum ki benimde annem kuş almama izin vermiyordu ama aldım ben ve alıştı şimdi çok seviyor ama babam sayesinde babam hayvanları sevmese tek başıma alamam seninde ailende senden başka hayvan beslemek isteyen olsa daha kolay ikna edersin

Elazığ'da yaşıyorum. Orda kedi, köpek sahiplendirmeye çok önem vermiyorlar. Exotic Shorthair, scottish fold, british Shorthair gibi kediler sahiplendiriliyor.