Biraz Sohbet Edelim

en çok hastalıklar zorluyor hem maddi hem manevi

iyi ki dediğim de her şeyi sanırım onu görmek bile içimi huzurla dolduruyor

Zorlandığım konu mama ve veteriner hekim ücretleri; her ay zam geliyor, en kaliteli mamayı yedirmeye çalışsak bile bir süre sonra bütçe yetmiyor.. Yurtdışında en üst düzey mamayı devlet evlere dağıtırken bizim ülkemizdeki durum mevcut..

İyi ki dediğim şeyleri sıralayamam bile buraya, seni her halükarda seven bir dost, kötülük barındırmayan, yalan söylemeyen, karşılıksız seven..

Zor olan kısmı konusamamasi. Yavrucak bir problemi mi var yok mu anlatamiyor sürekli tetikteyim o yuzden sürekli bir endişe hali. iyi ki sahiplenmisim dediğim kısmı koşulsuz sevgi tam bir sevgi yumağı. Koşulsuz şartsız bir sevgi meraklı da eğleniyoruz beraber

Zorlandığım konu masrafları, kendi ekonomik özgürlüğüm yok ailem bakıyor, o yüzden masrafları olduğu zaman çekiniyorum.

Iyi ki dediğim şeyleri yaz yaz bitmez, yalnız bırakmayan bir arkadaş, sevgi yumağı, sakinleştirici, huzur kaynağı ❤️

Zor olan kısmı bir gün öleceğini bilmek güzel yanıda kendine has pudra gibi bir koku var onu öperken o pudra gibi kokusunu almayı çok seviyorum

Her anı terapi gibi. İyi ki benim kedim.. Zorlandığım bir konu yok gibi..

Zor olan tarafı;
Çok oyuncu bir kedi, sürekli bir yerlere çarpıyor oyun oynarken, durduramıyorum. Her an bir şey olacak diye korkuyorum. Tabi bunlara ek kedimin bütün masraflarını kendim karşıladığım için vet. Ücreti, maması vs beni biraz zorluyor.

İyi ki dediğim şeyler o kadar fazla ki... Uyandığım da gelip sırnaşması, bana tatlı tatlı miyavlaması, oyun istemesi, beni özlemesi, sevmesi... Saymakla bitmez bunlar. İyi ki benim kızım

Kedilerimin kumları temiz olsa bile midemi bulandırıyor. İlk zamanlar ben temizliyordum ama daha sonra dayanamamaya başladım. Artık ben temizlemiyorum ama neden böyle olduğunu da bilmiyorum. İyi yanı ise bana güzel hissettiriyorlar ve dostum oldular

Teşekkür ederim yanıtlarınız için❤️ Gelelim bana, beni en çok zorlayan tuvalet temizliği sanırım, etrafa saçılan kumlar, poşetin içinde bile leş gibi kokan boklar. Yada hiç kedimin hastalığını görmediğim için en zoru bu geliyorudur.
Her halini seviyorum ama en çok canım sıkkın olduğumda gelip bana sokulması :)

Zorlandığım kpnu kedimin beni reddetmesi. Ben de istiyorum kedim bana yılışsın, sarılabiliyim sevebiliyim, kucağımda mır mır dursun ama yok. Sanırsın kraliyet ailesi üyesi öyle uzaktan bakıcaksın, üzülüyorum :(

İyi ki demem için de şapşal suratı ve ışık vurduğunda o gözlerinin rengiyle tüylerinin tezatı yeter. O kadar asil ki habire izleyesim geliyo.

Beslenme şekli ve mama tercihi beni psikolojik olarak cidden yoran bi konu. Başta arkadaşımın önerdiği internette de yorumları güzel olan bir mamayı direkt almıştım. Tüyleri güzeldi, kakası iyidi, tadını da sevdiği için her şey yolunda gibiydi. Sonra mama içerikleriyle ilgili şeyler öğrenmeye başladım. Sonra da sadece yaş mamayla besleme, çiğ beslenme, canlı hayvanla besleme, vegan besleme gibi bir sürü ayrı, hepsinin de kendisinden aşırı emin savunucusu olan beslenme şekilleriyle karşılaştım.
Ne noktadayım derseniz, ilerleme katedebilmiş değilim. Kuru mamayla beslendiği için huzursuzum artık sadece. Zamanla onun için en iyisini, en doğru yolu bulmayı umuyorum.

En sevdiğim huyu, evde birinin sesi yükseldiği anda koşarak gelmesi. Çıkabiliyorsa yüzüne kadar çıkıyor insanın. Evde tartışamaz olduk. Müdahale ediyor hemen olaya.