Arkadaşlar bunu nasıl kafamdan atacağım bilmiyorum deli gibi Dumanın aynısını arıyorum sanki bir nebze acımı dindirir diye çok özledim onu her sabah uyandığımda içimde bir boşluk olacak evde boşluk hissediyorum depresyondayım sanki yemek yiyesim yok hiçbir iş yapasım yok nereye kafamı çevirsem onu hayal ediyorum evin içinde eşim çok üzüldüğüm için herşeyi attı bu kadar üzülmekte Allaha hata gelebilir belki ama elimde değil ne yapsam bilemiyorum mideme birşey girmiyor 3 aylık bebeğim var üzüntüden sütüm kesilecek diye korkuyorum çocuğun daha önemli bak diyorum kendi kendime ama üzülmeden de edemiyorum
Ölum kaçınilmaz ve hepimizin sonu var. Birgun sen oldügunde çocuğunun hayata küsmesini istermisin? Depresyona girip hicbirsey yapamayacak hale gelmesini istermisin? Bence hayir. Gereken aciyi uzüntuyu cekip sonra hayatinin kalanina seninle paylastigi güzel anilari hatirlayarak devam etmesini istersin bence. Benim tavsiyem sende öyle yap. Evet kedin bir sekilde olmüş ama bu herseyini kaybettigin anlamina gelmez. Onun omru o kadardı. Sen onun en iyi sekilde yaşamasi icin elinden geleni yaptın. Ve onuda kendinide mutlu ettin. Sence kedin düsünebilecek olsa kendisine bu kadar guzel seyler yasatan bu kadar seven birinin üzulmesini, oldügü icin depresyona girmesini ister mi? Onun omru o kadardi ve sen ona kisacik hayatında cok guzel seyler yasattin. Bence kendinle gurur duymalisin. Şu anda 2 duygu durumu icindesin. Birincisi bir yakinini kaybetmek , ikincisi onun varliginin verdigi aliskanlik. Birincisine yukarida yardimci olmaya calistim. Ikincisi ise yani aliskanlik. Bunu sende farkediyorsun. Onun aynisini ariyorsun ama hicbir zaman aynisini bulamazsin. Durusu bile farkli olur. Kendini kandirmaya calisacaksin. Onun olumu yüzünden uzun bir süre kedilere bakamayabilirsin bile.bu normal. Ama unutma. Aliskanlik insanin gucu olabilecegi gibi zaafida olabilir. Kendine zaman ver. Ona guzel bir hayat sundun ve onunla guzel anilar paylastin ve olmasi gerektigi gibi birgun hersey son buldu. Bence olabilecek en guzel cali iliskilerinden birini yasamissin. Bunun huznunu yasamaktansa bunun mutlulugunu yasamani oneririm. Ve unutma sen kaybettigini düsündugunde hayat belkide sana yeni bir kapi acmaya calisiyordur. Biraz silkelen . Kendine zaman ver. Onu ne kadar guzel yasattigini hatirla ve bununla gurur duy. Cocugunuda op bizim icin.
Şu anda hemen bir kedi sahiplenmenizi pek tavsiye etmem. Zaten yeni doğum yapmışsınız. Biraz kendinize vakit verin dinlenmek için. Üstünden biraz zaman geçsin, çocuğunuza ayırmanız gereken zaman azalsın. Ondan sonra bakımınıza muhtaç biri bulur ona bakarsınız, Duman'ın anısına.
Böyle ilk kedisini kaybedip onun için iki kedi kurtaran, bir çoğuna da yardım etmeye başlayan biri vardı. Belki de böyle bir şey olsun diye bu kadar erken ayrılmak zorunda kalmışsınızdır. Başınız sağ olsun tekrar. Çocuğunuz da uzun, güzel bir ömür dilerim.
Oğlum öleli 11 gün oldu bahçemize gömdük şimdi arada şikayet ettigim tüylerini halıda arıyorum iki tane bulabildim keşke evi supurmeseydik kolumda çizik izleri geçmesin istiyorum gerçi geçmiyor izler baya eski ilk kedimdi her kedide onun hareketlerini arıyorum ne mümkün şikayet etmeyin tüylerinden ciziklerinden onun saf sevgisini o yaşadığı sürece doya doya yaşayın sonra bulamıyorsunuz aciyla kıvranıyorsunuz inanın insan ölümünden farkı yok
Haklısınız bilen bilir gerçekten üzücü bir durum biraz toparlandım toparlandım ama eksikliğini hissetmek çok kötü sabah kalkıyorsun mama verecek biri yok niye uyandın diye gelip bakacak biri yok yani evde sanki hani insan eksilmiş gibi ya hayvan değil hoplayıp zıplayan yok gelip sana ne yiyorsun diye bak hayır yok böyle çok boş kaldı sanki ev
5 yıl önce Miniğimi kaybettim öldü malesef.Hiç dinmeyecek bir acı ama zamanla hafifliyor..Sadece kendine zaman ver.Bir kedi sahiplendim tekrardan onun sayesinde psikolojim düzeldi.4 yıldır bizimle şimdi canımızdan çok seviyoruz onu
Bende Mart ayında kaybettim kedimi. Gerçekten çok zor. İlk zamanlar nasıl bu acıyı içimden atacağım diye sürekli düşünüyordum işte evde sokakta bile ağlaya ağlaya dolaniyordum. Zamanla içinize gomuyorsunuz. Her akla geldiğinde yine can acıtır ama hayata da devam ediyorsun. Birkaç gün açınızı yaşayin en doğal hakkınız. Fakat bebeğiniz de varmış güçlü olmaya çalışın. Kedinizin benzerini alabilirsiniz bende öyle yaptım fakat asla aynı olmuyorlar. Aynı şeyleri beklemeyin. İkinci kedi hemen almayın bence. Ben her kedi gördüğümde oturup agliyordum. 1-2 ay sonra almıştım. İlk kedinizde eksik olan ne varsa ikincisine yaparak teselli olabilirsiniz zamanla onu da çok çok seversiniz.
Resmen onun aynısında bir kedi arıyorum belki iyi gelir diye hareketleri tavrı onun gibi olmaz belki ama napayım işte
Neden öldü kediniz?
ben sokakta çok kedi besledim. her ne kadar evdeki gibi bağ kurulmasa da. her dışarı çıktığınızda sizi karşılayan, selamlayan, sevildiğinizi hissettiren arkadaşlardı hepsini hatırlarım hala, yaşadığım anıları. okuldan döndüğümde beni karşılayanları. bazen geri dönmek istiyorsun o zamanlara keşke sonsuza kadar oynasam diye. ama olmuyor. yoluna devam etmek zorundasın. ben kedi kaybetmeyi hep çocuk kaybetmeyle eşdeğer tuttum. öyle bir çocukki senden önce ölmesi neredeyse kesin olan. bence bunun tek ilacı yardıma muhtaç olan başka bir kediye güzel bir yaşam vermek.
Kısırlaşma sonrası oldu iyiydi gayet ama bilmiyoruz gece üşüttü mü ağrı kesici mi ağır geldi bi fikrimiz yok eşim yaptırdı götürüp kan değerlerine fslan bakıldı diyor bünyesi kaldırmadı sanırım insanlarda iyi olduğu halde ameliyatta kalıyor onunda ömrüne bu kadar biçmiş Allah diyorum ya da benden daha çok sevdi ya da ben onu çok sevdiğim için beni sınamak istedi bu dünyaya sınanmaya gelmedik mi zaten hemen alayım diye bi düşündüm sonra da yine ölecek kaygısıyla vazgeçiyorum büyük sorumluluk
Bende kedimi kaybetmiştim ve başka bi kedi sahiplendim acım azda olsa hafifledi sizde deneyin derim
Başınız sağolsun çok üzücü bir durum gerçekten Allah size sabır versin 🙏 Çocuğunuz için güçlü olmaya çalışın küçük bebeğiniz varmış Allah razı olsun sizden bu zamana kadar bakmışsınız yavrunuza ne mutlu size zamanla üzüntünüz azalır ama acınız hep kalpte kalacaktır🙏
Cevapları okumadim aynı şeyleri tekrar edersem kusura bakmayın.
Öncelikle acınızı kalbimin en derininde hissettiğimi bilin. Ben de aynı acıyı yaşadım ve ciddi bir depresyon geçirdim. Peşinden de bir sürü fiziksel hastalık geçirdim. Alt-üst olmak, yaşadığım tam da buydu. Üzerinden 3 sene geçti hala pek toparlanmış sayılmam.
Ben bi hata yaptım, nolur siz yapmayın. Lütfen psikoloğa gidin. Kendiniz için, evladınız için lütfen ama lütfen yapın bunu.
Şimdi size elalem diyecek ki "Bı kedi için böyle üzülünür mü? Saçmalama! Bak bebeğin var, kedi de neymiş?"
Rica ediyorum dinlemeyin onları. Acınızı yok saymanlarına, küçümsemelerine kulak asmayın.
Siz bi kayıp yaşadınız ve o acıyı bütün kalbinizle hissediyorsunuz. O acı var!
Nolur profesyonel destek alın, ihmal etmeyin.
Zamanla hafiflemedi bende. Ama bi şekilde bununla yaşamaya alıştım.
Olayın üstünden 2 sene geçmişken, hiç aklımda yoktu başka bir evlat sahiplendim. O kadar iyi geldi ki..
Bahsettiğim fiziksel hastalıklar da onunla bitti.
Ama lütfen acele etmeyin yeni bir evlat için. Doğru zaman geldiğinde Allah karşınıza çıkarıyor ve bi anda yatağınızda bi tüylü uyumaya başlıyor.
Kendinize çoook dikkat edin.
Lütfen dediklerimi de yapın.
Size kocaman sarılıyorum..
Ben de kızımı FIP'ten kaybettim iki yıl önce. 5 yıldır benimleydi. Her şeyimdi ölürse devam edemem diye düşünüyordum fakat zaman her şeyin ilacı eninde sonunda elinizde güzel anılarınızdan başka bir şey kalmıyor.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor