Merhaba istanbulda yaşıyorum ancak tayinim çıktığı için ailemin yaşadığı şehre geri döndüm ailemle aynı şehir olduğu için onlarla kalıcam annem ve kız kardeşimle 5.5 yaşında bir kedim var adı mia. Yaklaşık 5 yıldır beraberiz ancak annem kedilerden ve daha doğrusu neredeyse tüm hayvanlardan korkuyor. Istanbuldan ayrıldıktan sonra ne kadar ısrar etsekte annemi ikna edemedik görünce bağırıp korkup kaçıyor tedavi olalım dedim şiddetle karşı çıkıyor dedemin yazlık evi vardı ben el mahkum orda miayla kaldım ama işe gidiyorum işle ev çok uzak her akşam onunla kalamıyorum kızım hiç alışkın değil gece bensiz uyumaya şimdi de o evi boşaltmam lazım ısıtma sistemi yok kış geliyor. Ayrı eve çık diyeceksiniz ama kardeşim özel üniversiteye başladı annem de emekli tüm masrafları kaldırıp 2 ev açamam annemin korkusunu nasıl yenebiliriz ondan ayrılma dğşüncesi aklıma grldikçe ağlıyorum ne olur yardım edin
Fobi boyutundaysa profesyonel yardım alması gerekir. Yanlış bir şeyler yapmak durumu kötüleştirebilir sanki.
Onun haricinde sürekli sevimli video fotoğraflarını atarak, ondan bahsederek bir ısındırmaya çalışın. Eve geldiğinde yemeğini vermek gibi temas kurmadan yapabileceği ama sonucunda iyi hissedeceği küçük işleri üstlensin. Uyurken sevmesi için teşvik edebilirsiniz.(Bu kardeşimin arkadaşında oldukça işe yaramıştı. Onun öncesinde Modi'yle evde kovalamaca oynamışlardı resmen.) Onun dışında zaman en önemli şey. Babamın en çok parazitlerini dökerken kustuğunu gördüğünde korkusunu yendiğini gördüm mesela. Sonrasında karakterini, huylarını keşfettikçe iyileşti ilişkileri. Bizimki yavru, oldukça hareketli ve kendini sevdirmeyi seven biri değil. Yaşı dolayısıyla daha sakin bir yapısı olduğunu düşündüğüm için kedinizle annenizin alışmasının daha kolay olacağını düşünüyorum.
Uzaktan vermekten kastım, mama kabına mama döksün gibi sadece. Büyük etkileri olur mu bilmem bunların(bizimkilerin aşırı derecede bir korkusu yoktu çünkü) ama yine de yardımcı olur gibi. En azından, aksi durumda en iyi ihtimalle sizin kadar iyi bakacak bir ev bulsanız dahi -ki çok zor- hayat değişikliğinden stresleneceğini belki hastalanacağını annenize açıklasanız o da sınırlarını zorlayacaktır diye düşünüyorum.
Çok teşekkürler evet çok sakin sürekli oyun modunda değil sadece isteği yanında birilerini görmek ama annem gerçekten çok zor kediye mama da veremez uzaktanbile zor bakıyor 2 kez yakından gördü ve bağırıp kaçtı ne desem boş
Ben annemi ikna edemiyorum psikologla görüşmeye
eve soksam eve giremiyor sadece kedi de değil kuş köpek hepsinden korkuyor. Çok çaresizim aramızda psikolog veya tecrübeli birileri varsa fikir verebilir misiniz
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...