Herkese merhaba. Kedim 5 aylık bir çocuk. Bugün kapı bir şekilde açık kalmış ve kaçmış. Kaçalı birkaç saat oldu ve aramadığımız yer kalmadı. Neyse ki bulduk yavrumu. Canımdan can gitti resmen, oysa evimize geleli daha 19 gün oldu. Ailemizin bir bireyi oldu Sultanım. Kedim, başka bir kedi tarafından kovalanmış ve hatta yüzüne pençe yemiş. Onu bulduğumuzda bir yerin altına sinmiş titreyerek bize bakıyordu. Birkaç saat içerisinde ağlamaktan gözlerim harap oldu, dua etmekten dilimde tüy bitti. İçimden sürekli seni bir bulayım, en güzel yaş mamaları alacağım. Oyuncaklar alacağım diye söyleniyordum. Kedim şu an yanımda uyuyor, yemeğini yedi ve keyfi yerinde. Geleli kısa bir sürede olsa da herkes ona çok alıştı hatta babam ilk başta istemiyordu ama onun bile üzüldüğünü gördüm. Beni mutlu etmek için sürekli geri geleceğini sayıklıyordu. Sizden ricam kedinize sürekli dikkat edin, kedilerin yaşı kaç olursa olsun onlar 4 yaşında çocuk gibiler. Ne dertlerini anlatabilirler ne de sağlıklı kararlar verebilirler. Kedi sahiplenmeden önce iyice düşünün, evinize asla büyümeyecek bir çocuk alıyorsunuz çünkü.

Gözlerim hâlâ yaşlı yazıyorum bu yazıyı. Bugün iyi bir ders aldım. Umarım böyle bir şeyi asla yaşamazsınız.

Herkese iyi geceler.