Geçenlerde çok hasta oldu. Önümde öksürüyor hapşiriyor. Çok canım yandı. Bütün ağlıyordum. Şuan düzgün paramda yok. Ama borç alıp vetden taşhis almaya gittik ama. Yok ne olduğunu onlarda bilmiyor anca ilaç yaz. Tekrar gel. Sonra yine tekrar gel derdinde.
Aklım hep kötüye gidiyordu. Yok dedim düşünmem .ama ya olursa diye de korkuyor insan. Bir cesaretimi toplayıp düşünmeye karar verdim . Gözümü kapattım Oğlumun elimde nefes almadan kendini atmış yattığı hâli göz önümde....kalp atışım hızlanıp sıcaklık basmaya sonra daha çok ağlamaya devam ettim. Ama çok şükür şuan iyileşiyor. O an dedim yok artık bir daha kedi köpek sahiplenmek herhalde. Çünkü o artık kedi köpek olmuyor. Çocuğun oluyor. Ailen oluyor .
Siz olsaydınız şuan sahip olduğunuz çocuğunuz ölürse tekrar sahiplenir misiniz???
çok zor bir durum bence allah kimseye yasatmasin.. hiçbir şekilde yerini tutamayacağını bilsem bile acısını hafifletmek, az da olsa dolmayacak yeri doldurmaya çabalamak için sanırım ben sahiplenirdim. sokaktan, barınaktan, yeni bir can kurtarırdım.
Merhaba,
Her defasinda hayir diyorum ancak her defasinda onlarin sevgisine yenik düşüyorum. Hic biri bir diğerinin acisini dindirmez , hiç biri bir diğerini unuttirmaz.Ancak bir kalbe patili dostlarin sevgisi dahil olmuşsa bir kez, o kalp onlarsiz iflah olmaz ..🐾🐱🐶😊
sahiplenirdim ki sahiplendim de maalesef sokaktan sahiplenilen yavru hasta kedilern yasama sansı cok da yüksek olmuyo.. tek cocugumuz yok hepsi bizim cocugumuz 🥺
Çok üzücü bir durum aynen evin çocuğu gibi oluyor boşluğu hiç bir zaman dolmaz, Alllah korusun bişey olsa yine sahiplenirdim en azından onunla olmak iyi gelirdi yeri tabiki ayrı olurdu
çok geçmiş olsun.. umarım en kısa zamanda sağlığına kavuşur..
Bu sabah başıma geldi maalesef. Yeni bir can sahiplenmeye cesaret edemiyorum artık. Bir yerde okumuştum bir eve bir kere kedi girince bir daha o evden kedi eksik olmuyor. Benim durumumda öyle biraz. Sürekli sokaktaki hasta canlardan sahipleniyorum. Bazıları iyileşiyor bazılarınıda kaybediyorum maalesef. Ancak bu seferki kedimi acı bir şekilde kaybettim. Tekrar bir cana yuva olmaya cesaret edemiyorum.
Ben cesaret edemezdim
Ben düşünmek bile istemiyorum gerçekten evladım gibi çok bağlıyız birbirimize düşünüyorum da yerine koyamam aynı olmaz gibi geliyor. Yakın zamanda bir arkadaşımın başına geldi eşyaları her şeyi duruyordu sitelerinin bahçesinde bir yavru çıkmış karşılarına onun kısmeti demek ki dediler onu sahiplendiler. Ben de kedimi tamamen tesadüfen sokaktan kurtarıp sahiplendim yani ilan bakmadım seçmedim. Belki yine ancak o şekilde olur. Tüyü kadar ömürleri olsun hepsinin
Merhaba. Ölüm maalesef hayatın gerçeği. Biz kaybettiklerimizle de insanız. Ben iki kere kedimi kaybettim. İlk kaybettiğimde “Niye dedim. Niye eğer ölecekse karşıma çıktı neden bunu çekiyorum?”
Zamanla anlıyor insan. Şimdi iyi ki yollarımız keşişmiş diyorum. Düşünsenize ya hiç sıcak yatak görmeden ölseydi? Ya hiç sevilmeden ölseydi? Ya hep çöpten yemek bulmakla geçseydi ömrü? Sevilerek öldü. Bana merhamet katarak, başka canlılara değer vermeyi öğreterek öldü. Hiç bir çaba boşa değildir dedi bana. Aradan seneler geçti bunları yazarken hâlâ boğazım düğümleniyor.
Sonra dedim ki ben köpek sahipleneyim bana iyi gelir. İnanır mısınız yüzlerce ilan baktım, köpek dolu bir instagram sayfasında bir tane kedi paylaşılmış. Benim oğlum oldu o kedi :)
Veterinere gittiğimizde veteriner bize, hasta bir yavru olduğunu, hayatı boyunca özel bakıma ihtiyacı olduğunu, henüz erkenken sokağa bırakmanında bir seçenek olduğunu söyledi. Sizce neden sadece köpek paylaşılan bir sayfada o kedi benim karşıma çıktı? Ben biliyorum. Allah benim ona sahip çıkacağımı bilerek karşıma çıkardı.
Merak edenler için ekleyeyim. Veterinerin sokağa bırakın dediği o yakışıklı ile 4. ayımızı doldurduk bile :)
Sahiplenin. İnanın bir sebebi var. Zor değil mi? Zor. Siz eğer yardıma muhtaç bir canlıya sahip çıkarsanız inanın evrende size sahip çıkar. Ben buna inanıyorum.
Asla sahiplenmem.
O benim oğlum canım ciğerim.
@eylullll09 ben de sizin o yazıyı görünce.bu yazıyı paylaştim
Ama bunları yaşadıktan sonra . oğlumu her sevdiğimde sanki son görmem olacak gibi. Bırakmadan öpüyorum.
Allah korusun. Ama olursa ds sahiplenirdim. Biri diğerini unutturamaz acınısı hafifletmez benin için. Öyle bir şey olsa ne düşünürüm bilmiyorum ama yine de sahiplenirdim. Ne olursa olsun onunla hatıralarım olacak. Bu beni daha mutlu eder.
Sahiplenirdim, bir canjn daha hayatını kurtarmak mesela sokaktan.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor