Ondan Ayrılmalı Mıyım ?

nildogcat

Arkadaş sadece, insanların tanınmadan yargılanmamasını söylemiş kısaca. Sevgi zorunlu değildir ama saygı zorunludur. Aslında ben bu durumu şununla aynı buluyorum, böceklere sempati duyamıyorum mesela ama öldürmüyorum elimden geldiğince. Limonla, sirkeyle şuyla buyla evimden çıkmalarını sağlıyorum. Ama istesem de istemesem de böceklere bir sempati, sevgi besleyemiyorum. Elimde olan bir şey değil. Forum sahibinin annesinin, kedinin olduğu evde daralmasının, bizim bilmediğimiz, arkasında farklı sebeplerin bulunduğu bir durum da olabilir. Bu psikolojikte olabilir ve gerçekten elde değildir. Tabii sizin açınızdan da bakarsak, son yıllarda bu sebeplerden ötürü bırakılan veya güvenilir birine de olsa sahiplendirilen hayvanların kulağımıza gelen son hâlleri de pek iç açıcı değil maalesef.

Ben burda suçu eve kedi getirende buluyorum. Mâdem annenizin hassasiyeti var ve kaldırabilecek durumda değil, neden bir kedi bakmaya niyetlenildi? Bence asıl soru budur. Aranızda geçen diyaloğa haddim olmadan karıştım, affola.

Kusura bakmayın ama hayvanları sevmeyen insanlar MERHAMETSİZ VE DUYGUSUZDUR.Kedinizi daha mutlu olcağı ve kendini iyi hissedebileceği ona bağırmayıp onu sevebilecek birine sahiplendirin.

Anneniz yine de müsamaha gösteren (hastalığına rağmen kediyi eve aldığına göre) bir insan bayram ziyaretinin de geçici bir durum olduğunu düşünüyorum. Bence biraz suyuna gitmelisiniz insanın bir anı bir anına uymuyor. Sizin için evde kediye katlanıyor muhtemelen o. Evet bir kedisever açısından tuhaf bir durum: Katlanmak ama hastalık artı stres bozukluğuyla birlikte katlanılmaz bir durum olabiliyor demek ki. Kediyi direkt önemsemese bile sizi önemsediğini ve dolayısıyla kediyi de sizin vasıtanızla önemsediğini düşünüyorum.

Bende kedimi evladım olarak görüyorum ve sevmek vazgecmektir bazen. O sizinle huzurlu ve mutlu değil ise,şartların değişmeyecekse yapılacak tek şey onun iyiliği için ondan vazgecmektir.
Sevmek ne olursa olsun onunla olmak değildir bence,bu bencilliktir.Siz suan onu koruyabilecek durumda da değilsiniz. Bu çok kötü.
Hiç bir canlı sevilmedigi,korktugu,huzurlu olmadığı bir ortamda yaşamayı hak etmez. Bizim evlatlarımız da hiç hak etmez.
Kısacası sadece sevmek onun için yeterli değil. Hem sizin kedi sever bir tanıdığınız da varmış. Ona güveniyorsanız ve sürekli gidip kedinizi görebileceğiniz bir yerdeyse en iyisi onu sahiplendirmeniz bence

Kadın astım hastası . Tıkanıyor olabilir psikolojik olarak da rahatsız oluyor olabilir. Bir anneye merhametsiz ve duygusuz diyebilecek niteliğe sahip olduğunuz u düşünmüyorum .. gereksiz yorum olmuş. Muhakkak seviyordur ki hala sokağa atmamış. Bazı insanlar sahipleri evde yokken kedileri atıyorlar sonra çıkmış girmiş diyolr . Demekki bukadar da duygusüz değil. .bazı şeyleri yaşayarak öğreniyor insanlar .

Haklısınız.Annesinin psikolojisi bozuluyorsa kedi yüzünden,kedinin de sahiplendirildiğinde bozulacak.Eve bir can geleceğinde diğer evdeki insanlara da sorulması gerekir.Sırf bu yüzden sahiplendirilen kaç hayvan psikolojik sorun yaşıyor kim bilir...

Yani çok zor bir durum ama açıkçası hem kediye alerjim var hem de ileri düzeyde alerjik kronik astımım var benim üstelik kedi alerjim yüzünden burnumdan ameliyat olmak zorunda kalabilirim şuan tedavi aşamasındayım ama kedimi deli gibi seviyorum bu yüzden onu asla bırakmam. Siz kedinizi seviyorsunuz ama besbelli anneniz sevmiyor ve hastalığı bahane ediyor. Sevmesem bende öyle yapardm. Ya da bahane değilde kendini psikolojik olarak etkiliyor diyelim ama kediyi sevmediği kesin. Bu yüzden siz o kediyi vermelisiniz anneniz kendini odaya kapatacak dereceye geldiyse eğer olmaz bu iş yani en ufak bir şeyi sorun olur o kedinin. Yapacak bir şey yok. Bir hayvan sahiplenirken en başından bunların düşünülüp tartılması gerekiyor. Bence ayrılmalısınız kediden. Tabii ki güvendiğiniz birine sahiplendirerek. Hem de tanıdığınız varmış gidip seversiniz masraflarını da karşılarsınız çok hoş olur.

Kediler çok hisli hayvanlar ve sevilmediklerini de gerçekten hissedebiliyorlar. Hatta bazen sırf bu yüzden depresyona bile giriyorlar. Sizin durumunuzu az çok tahmin ediyorum yıllar önce ilk kedi sahiplendiğim zamanlar aynı durumu kendi ailemle de yaşamıştım ama sanırım sizin anneniz daha karşı bu duruma. Yani o sıkıntınızı az çok anlayabiliyorum. Hem kedinin hem de sizin iyiliğiniz için onu güvenli birine verebilirsiniz belki ne kadar zor da olsa. Ama gerçekten güvenebileceğiniz ve ömürlük yuva açabilecek birine vermeniz önemli..

Benim kedilere alerjim var annemin eşinin ve anneminde astımı var.Evimizde de 3 tane kedimiz var.Problem oluyor evet.Ben her yıl aşı oluyorum.Annem ve eşide düzenli ilaç kullanıyor.Düzgün okursanız anneliğine bir laf etmedim insan olarak söyledim anne vs.diye ayırmadım.Bazı şeyleri yaşayarak öğrendiğimiz doğru ben 1.kedimi aldığımda öğrendim alerji olduğumu nefessiz kalıyorum kaşınıyorum öksürüyorum sürekli bilirim nasıl bir şey olduğunu yani.Sırf rahatsızlığım yüzünden 2. Ve 3. Kedimi sokakta ölüme terk etmedim yada başka insanların eline düşürmedim çok ta mutluyum:)Bana hayvan sevmeyen,evinde istemeyen herkes duygusuz,acımasız geliyor ben burda kendi fikrimi belirtiyorum.Benim fikirlerimide yargılamak size düşmediğine göre sorun yok:)

Benim teyzemde kedileri sevmiyor o gelince kedim anlıyor hemen odaya gidiyor o gidene kadar salona gelmiyor yani kediler hissediyolar bu tür şeyleri bence arada sırada görebiliceginiz güvendiginiz birine sahiplendirin ama bu konuda acele etmeyin iyi bir yuva bulmaya çalışın

Söz konusu annesinin istememesi. Onun altına da bu yorum olunca lafın başka yere gittiğini anlayamadım. İstememesinjn farklı sebebi olabilir . Bu kimseyi duygusuz merhametsiz yapmaz . Bunu bu kararı veren bilir. Hala kediye sahip çıkıp atmıyorsa kafasına göre davranmiyorsa vicdan sahibidir. Benim kızdığım nokta direk yapıştırma yapılması . Bunu çoğu insan yapıyor . Sizde yapmışsıniz. Annesine laf söylemedim diyip bu sorunun altına o şekilde yazmanız ilginç. Komşuşundan bahsetmemis çünkü. Keşke bunu parantez le ayirsaydiniz. Belki niyet Bu değildi ama gittiği yer orasiydi.

Sizin düşünceniz bu ben arkadaşın annesi için söylemiyorum sadece hep aynı şey yaşanıyor.Kedi sahipleniliyor evde bir kişi bile istemezken sonra yok öyle yok böyle sonra hayvan bir eşya gibi sahip değiştirip duruyor.Genel olarak söyledim dediğim gibi.

Miril adlı üyeye katılmadığım tek nokta kedinin traş edilmesi ve bunun alerjiye faydası olacağı. Tüyün kendisi alerjen değildir. Kedilere ait alerjilerin nedeni, hayvanın çeşitli salgılarında (salya, derideki yağ ve ter bezi salgıları, idrar...) bulunan ve tüylere yapışan maddelerdir.
Alerji yapmayan tek kedi ırkı Sibirya kendileridir ve bol uzun tüylü kedilerdir, alerji yapmamalarının nedeni alerjen salgıların vücütlarinda az miktarda salgılanmasıdır. Ayrıca hayvanları traş etmek bilinenin aksine yanlış ve zararlı bir şeydir

Kedinizi kendi odanizda tutun misafir geldiği zaman kitleyin kapıyı giremesinler uyuyor dersiniz arada gidip bakarsınız anneniz içinde zor bir durum fakat zamanla atlatabilme ihtimali var alerjik bir durum ise eğer fakat bir süreliğine kedinizin tüylerine tıraş ettirin böylece annenin daha az rahatsız olur diye düşünüyorum kediyle siz ilgilenin sizin ilginiz ona yetecektir diye düşünüyorum annenizle çok başbaşa bırakmayın kendi odanizda tutun eğer oraya da anneniz girmiyorsa tabi ama eğer sizde psikolojik açıdan yipraniyorsunuzdur muhtemelen annenizde kedi de bu zor bir durum o yüzden sahiplendirmeniz daha uygun diycem ama bu sizin içinde zor olacak en azından yakininizmis gidip görürsünüz sık sık böyle düşünün mamalar alırsınız yanına gidersiniz yine mahrum kalmazsiniz diye düşünüyorum sadece evde olmayacak böyle düşünün gidip görebileceğiniz biriyse eğer çok güzel sıkmayın canınızı böylelikle hem siz hem kediniz hem anneniz mutlu olur bir şeyler alıp giderseniz kedinizin yanınıza falan yine mutlu olursunuz oylelikle de. Daha sonra imkaniniz olursa ayrı ev gibi yanınıza alırsınız.

Benim annemde sürekli şikayet ediyor bu kedi evden gidicek falan diye ama gitmedi :D