Ne bileyim biraz da aileden geliyor bence. Ailem beni hayvanlarla iç içe yetiştirdi. Hiçbir zaman köpekleri sevme pire kaparsın, kedileri sevme pati atar demedi. Sokak kedisi ısırdı beni. Gittim kuduz aşısı oldum. Bir kerede artık kedi sevmek yok demediler. Sonrasında kedi sahiplendik.
Yani bazen düşünüyorum. Bir kedi, bir köpek veyahut herhangi bir hayvan bir insana EN FAZLA ne yapabilir? Beni mahallemde köpek kovaladı bilmiyorum amacını, belki ısıracaktı, belki niyeti oyun oynamaktı ama ben hiçbir şey yapmadım. Biz zaten onların yaşam alanlarını işgal ediyoruz bir de aç kaldıkları, dövüldükleri barınaklara mı hapsedeyim? Hiçbir şey yapmadım. Sonra bahçeme geldi aynı köpek mama verdim. Sonra peşimde dolaşmaya başladı. Birkaç hafta sonra köpek gitmişti. Birisi şikayet etmiş. Uzuuun lafın kısası.
Biz ne insan olabiliriz, ne de bir hayvan olabiliriz. Biz anca yaratık olabiliriz. Şu mübarek Ramazan ayında Allah hayvanlara acı çektirenlere bin katını versin, acıdan geberemesinler de Allah'a yalvarsınlar ölmek için. ALLAH ONLARIN BİNBİR TÜRLÜ CEZASINI VERSİN.

Ulaşabildiğimiz bütün çocuklara sevmeyi öğretmemiz gerek....