Arkadaslar Artik Gercekten Ne Yapacagimi Bilmiyorum.

Laf ettiklerinde kedinin arkasında dur. Bir kere kabul etmişler kedinin o eve gelmesini, şimdi maçın ortasında kural değiştirip seni bu strese sokma hakları yok. Eve zorla getirmemişsen tabii. Ailenle sakin sakin konuşmalısın konuyu öncelikle. Onun dışında yapacak hiçbir şey yok. O sorumluluğu bir kere aldın ve şimdi sürdürmelisin. Ailen tüyü dert ediyorsa hiç tüy görmemelerini sağlaman lazım. İhtiyaçlarını karşılamıyorlarsa bir şekilde para biriktirmelisin. Yemeyip yedirmeli bokuna kahrına katlanmalısın. Ağlamakla olmuyor, ya devam et ya da çok geç olmadan sahiplendir.

Ben de aynı durumu yaşadım ailem destek olmuyor ve tüm harçlığım kediye gidiyor ama bir kere sorumluluğunu aldıysak buna katlanmak zorundayız ben de seve seve yapıyorum sırf bu durum için ondan vazgeçemem gerekirse ben daha az yerim ona yediririm

Kıyamam ya bu ay benden olsun mama paranız üzülme sen kedini de verme kimseye beni instagramda bul bilgilerini at canım İnsanlık ölmedi burda bir sürü kişiyiz her ay biri gönderse seninle kedin ayrılmazsınız 💕 @missa.meow

Biliyorum, gerçekten çok zor bi durum. Ama şöyle düşün. Diyelim onu sahiplendirdin. Paran kendine kaldı. Bu sefer de o yanında olmadığı için çok üzüleceksin. Belki ilk başta kendine 3-5 bir şey alıp mutlu olacaksın ama sonra onu özleyecek ve pişman olacaksın.
16 yaş çok hassas bir dönem. Bazı şeyler gerçekte olduğundan çok daha zor, büyük ve önemli görülebiliyor. Kendini üzmeye gerçekten değmez. Canın sıkıldığında git kocaman sarıl kedine :) Emin ol o anda en iyi gelecek şey bu. Biraz sık dişini. Her şey çok güzel olacak!
Ailenle de sakin sakin konuşabilirsin. Suçlamadan, ağlamadan ama en önemlisi hep kedinin arkasında durarak. Hissettiklerini buraya ne güzel yazmışsın onlara da anlat. Anlatmıyorsan mektup yaz tıpkı buradaki gibi. Onlar senin annen baban, sen kedinin annesi babasısın. Bu hikayede kimse birbirinden ayrılamaz. Herkes diğerini anlayıp saygı göstermeli. Saygını ve sakinliğini kaybetmeden, sabırla bu süreci atlatabilirsin.
İstediğin zaman bana özel kısımdan yazabilirsin. Derdini dinlerim, elimden geleni yaparım.
Hadi sarıl yavruna kocaman ve gülümse :)

Eğer ailen istemiyorsa keşke sahiplenmeseydin fakat olan olmuş artık Tabiki sen zorlanıyorsan ve ailenle tartışıyorsan ilerde bu durum daha kötü bir hal alacaktır Şuan sana tavsiyem ona çok iyi bakacak, ihtiyaçlarını geciktirmeyecek ve senin tanıdığın birisine sahiplendirmen olacak

Kedinle baş başa vereceğiniz mücadelenin elbet meyvesini bir gün alacaksın o sana muhtaç ne olursa olsun eğer onu seviyorsan biraz daha katlan ve ona sığın arkadaşım senin adına üzüldüm umarım rahata erersin 🥺😔

Yaşadığınız durumun aynısını ben iki kedimle yaşıyorum. Evdeki kimsenin bir lira katkısı olmuyor masraflarına tabii ki çok zor bir durum ve ben kendim için ne zaman bir şey aldığımı hatırlamıyorum bile. Bazı uygulamalar var ikinci el eşyaları satıp o parayla ve harçlıklarımla onlara en iyi imkanları sağlamaya çalışıyorum. Ben sizin yerinizde olsam vermezdim ailemi asla dinlemezdim ve elimden ne geliyorsa yapardım kedim için.

bazen durumlar istediğimiz şekilde gitmiyor malesef, bu dediğiniz kedim bana ilk geldiğinde olmuştu ve ben de geceleri sinirden ağlıyordum ama ailem yüzünden değil kendime kızdığım için, köpek isterken bir anda kedi sahibi olmak hiç hoşuma gitmemişti. ama daha fazla dayanamıyorsanız gerçekten güvendiğiniz birine sahiplendirmelisiniz sözleşme şartıyla, bilinmeze gitmesine izin vermeyin yeter

ben sokaktan kedi sahiplendiğimde yavrularıyla sahiplendim o zamanlar kısırlaştırabilecek durumum yoktu zar zor kendime hiçbir şey yapmayarak iyi mamalar aldım parazitlerini yaptırdım maalesef iki kere daha doğurdu hepsine baktım yani 12 kediye baktım senin gibi hissettiğim zamanlar oldu bir de üniversite sınavına hazırlanıyorum çünkü. ancak şu an biraz daha rahatım ve iyi hissediyorum birbirimizi iyice benimsedik çünkü. şu anda da üniversite sınavı bitince işe girmeyi düşünüyorum çünkü yetmediğini görüyorum sen de kendine güvenerek bunu başarabilirsin ve hayvan elbette tüy dökecek bunu geçirmek de sizin elinizde. biraz kaliteli mama biotin takviyeleri bu sorunu minimum duruma indirecektir. üniversiteye gideceğin zamanı da düşün ailen bakmaz atarsa sahiplendir ancak onu kısırlaştır ve en azından iç dış karma aşılarını yaptır. ama kesinlikle kısırlaştır vereceğin yeni sahibinin vicdanına bırakma. sahibini de iyice sor soruştur öylesine sahiplendirme camında koruma olsun, evinde küçük çocuğu olmasın genelde geri gönderiyorlar, işi düzeni oturmuş olsun ve hayvan sevsin. umarım doğru kararı verirsiniz.

Öğrenciyim benim kedimin maddi sorumluluğu da neredeyse tamamen bende , 1 ay iyi mama alabiliyorsam 2 ay biraz daha orta bir mama alıp karıştırıyorum böyle götürmeye çalışıyorum malesef ama yine de evlat onlar senin baktığın gibi kimse bakamaz diye düşün.Aslında 1 yıl gayet de uzun bir zaman anlayamadım yani kediyi seviyorlar ama maddi sorumluluk almak istemiyolarsa belki maddi olarak zor bir dönemden geçiyorsunuzdur hiç böyle düşündün mü? Tüy konusunda da düzenli taramayla vs.baya azaltabilirsin en azından laf gelmez ve daha az rahatsız olurlar belki.Ama pes etme sık dişini üniversiteye gidiyor olsan daha kolay olurdu ben kredi kartımla geçiniyorum kediciğim sayesinde :D ama yine de onun gelip bir miyavlamasıyla sürtünmesiyle her şeyi unutuyorum canım benim :)

Ekonomi de hiç yardımcı olmuyor sağolsun herkes çok zor durumda petshop ürünleri almış başını gitmiş bazen eski başlıklarda denk geliyorum 10 kg ND'yi 200 liraya falan alıyormuş insanlar bundan 2-3 sene önce .Tek aileni de suçlama dediğim gibi belki gerçekten ekonomik olarak dardasınızdır ama sen pes etme çünkü her türlü zorlukta yanımızda bu minik tüy yumakları kalıyor :)

Yaşın küçük, çalışmadığın için yettirmekte zorlanıyor olman normal. Harçlığında az da olsa artış isteyebilirsin. Sen dışarıda olduğunda ailen muhakkak ilgilenir kediyle. Biraz dışarda kafa dağıtabilirsin, fakat o senin çocuğun. Çocuğunu nasıl sokağa atamazsan onu da atmamalısın bence.

sokağa at zaten 1-2 hafta içinde ölür sende rahat edersin diyeceğim çünkü 1 yaşında kediyi kimse asla ve asla hele scotish british egzotix sevdalıları manyak insanlar doluyken imkansız eee görünen o ki bu kediyi atacaksın zavallı kedi ya araba çarpacak ya köğek parçalayacak ya da başka kediler boğup ölüdürecek ya da açlıktan ölecek yaz da hastalıktan bak sonu hep ölüm! ben çok gömdüm öyle sokağa atılan ev kedilerini

aynı durumu ben de yaşadım ve en sonunda kedimi amcama sahiplendirdim

İşte bu yüzden sahiplendirmelerde genellikle belli bir yaşa gelmiş ve düzeni oturmuş kişiler tercih ediliyor. Kedinizi ondan asla vazgeçmeyecek bir yer bulabilirseniz sahiplendirmeniz en iyi seçenek çünkü siz gerçekten zorlanıyorsunuz ruhen de. E yarın üniv. kazanıp başka yere de gidebilirsiniz, o zaman yavrucak zaten ortada kalacak, en iyisi sahiplendirin.