Hahah yumurta hırsızı :)) gerçekten çok şanslısınız. Bende sadece 2 kedi var. Keşke köpek de olsa :(

Ya ben nie bu kadar şanssızım yaa anneme konuyu actım anında "Hayır, bahçemiz olursa olur" dedi ama, taşinmicaz ki ... Nasıl olcak bu iş yaa eve getirsem kovar ağlasam sustururlar ÇILDIRACAĞIM YAAA ;(((

Sorumluluğu üstlenmeyeceğiniz sürece alıp da eve getirmek gibi bir hata yapmayın. Benim annem tüyle hayvanlara dokunamıyor, babamsa pek ellemeyi sevmiyor, uzaktan seven bir ailem var, sadece kağı önüne bir kap su koyan tarzdan yani. Ben, böyle bir aileye aldım kediyi getirdim. Bir yılım o kadar zor geçti, evde ne kavgalar, ne sorunlar... Tüyü, kumu ayrı dert, maması, kumu, aşıları yani kısacası masrafı ayrı dert yaratıyordu. Evden giderse ben de giderim diye karşılrında durabiliyodum ve tamam derlerse gitmeyi de göze almıştım. Korkutma amaçlı, salladığım savurduğum kelimeler değildi. Mamasını alıcam diye aç kalıp o şekilde zaman geçirdiğimi hatırlıyorum. Sonrasında başka bir kedi çıktı karşıma. Şu anki kızım. Artık kendime ait bir evim var fakat tatilde olduğum için aile evine geldim ve o da benimle geldi. Üstüne hamile çıktı bulduğumda, gene ilk evde istenmese de ben evde olduğum sürece bunlar da duracak diye istikararlı olunca ses çıkmadı. Birincisi aileniz bu şekilde esnek davranmayacaksa ve siz de bu sorumluluğun altına bu denli giremeyecekseniz eve kedi alıp getirmeyin derim. Oyuncak değil, onlar da bir can. İyilik yapayım derken kötülük olmasın sonuç bence. Eğer ki evinize alamıyorsanız, bahçe ya da sokakta vs. illa ki kediler oluyor. Her gün su, mama koyarak bütün sokak kedileri benim çocuğum mantığında ilerleyebilirsiniz. İlla eve alıp bakmak zorunda değil ki herkes. Sokakta da sevilmeyi hak eden, aç, susuz bir çok can, çocuk var. Onlara bakın, onlsra yardım edin siz de. Ben, hep çantamda iki kutu (bu plastik, yağlıklar gibi olan kutulardan) mama taşıyorum, nerede kedi görsem hemen kıyıya köşeye bırakıyorum mesela. Şu an bir anne, altı yavru bakıyorum fakat bütün sokaktaki çocuklar da benimdir. Kedisi, köpeği... Hangisini görsem mama veremedem su koyuyorum, su da olmazsa sevdirenleri mutlaka seviyorum vs. Böyle de mutlu olabiliyor insan, inanın.

Ağlicam ya napsam olmuyo anneme süper bi teklif sundum dedim ki;
1-Sana yazın hiç sıkıldıııım demem.
2-Okul açılınca derslerimi çoğunu 100 yaparım.
3-Elifba yı ennn kısa zamanda en iyi şekilde öğrencem.
4-Çooook az bilgisayar ve tablete gircem (yapcak bişe yok alırsanız kedimle oynarım dedim.)
Ama cevap aynı; HAYIR!

Ben de aynı durumdaydım, annem kedileri severdi ama çok titiz evde beslemek istemezdi. Ama şimdi alıştı ve çok seviyor. :) Onun kabul etmeme nedenlerini sorun ve onlara cevap vermeye çalışın ısrar etmektense. Tüy sorunu taranarak azaltılabilir, kokulu kumlar var kokuyu bastıracak onlardan alırsınız, zaten kendilerini temizliyorlar ve temiz hayvanlar vs. Ama gerçekten sorumluluk almanız gerekir, benim ailem ilk başta destek çıkmamıştı ve kendi harçlıklarımla aşılarını yaptırıp mamasını kumunu almıştım. O yüzden bu sorumluluğu gerçekten alabileceğinize emin olun.

@Sirinkedisever
Bu sorumu/önerimi gözden kaçırdınız sanırım:

Aileniz muhafazakar mı? O zaman size tavsiyem Hz. Muhammed'in kedi sevgisi ve "Müezza" isimli kedisini ve Ebu Hureyre'yi (Kedi babası) araştırıp, onlara gösterin bu bilgileri...

Elifba'yı filan öğrenmeye söz verdirecek kadar muhafazakarsa evdekiler, bu yönden yaklaşabilirsiniz olaya.

Ama benim ailem evde istemiyor bahçemiz olsa anneme sordum; Kendi ellerimle alır getiririm dedi ama bahçemiz yok tasinmicaz da. ;((

Söyledim ama sonuç aynı. ;(

Sadece benim odamda olur de belki kabul eder. Bu tatlı hayvanları neden istemezler anlamam. Sesi bile yok doğru düzgün. Kimseyi rahatsız etmez. Temiz. Bazı insanlar bilgisizliğinden sevmez. Mesela benim teyzem kedilerin hastalık yaptığını zanneder. Tam olarak istememe nedeni nedir? Köpek olsa hadi neyse ama tuhaf bence bu tip eve kedi almama isteği.

Annem kedimizi sokakta görmüştü o zaman 2 aylıktı, yağmurda titriyormuş, karnını doyurmam ve sevmem için eve getirmişti ama geri salmam şartıyla. Tabii bir daha bırakmadım, o zamandır bizimle. :) annem ilk geldiğinde kolisinden çıkmasını bile istemiyordu, odada dolanmaya başladıkça başka odaya çıkmasını istemedi ama sonra tabii ki kediyi tek bir odaya kapatmak doğru değil, şimdi her yerde dolaşıyor ama annem alıştığı için sorun olmuyor tabii ki. Ve korktukları kadar bir şey olmadığını görüyorlar. Yani aslında tecrübe edip görmeleri en güzeli ama eğer eve kedi getirirseniz annenizin kediyi istememe, sokağa atma ihtimali olabilir. Bilmiyorum tabii ki ama eğer böyle olacaksa hiç kalkışmayın çünkü kedi için kötü olur.

Bu arada söyliyim, daha az önce ağlamayı denedim. Annem bana kedi deme ne dersen de dedi. Kızdı ağlamayı bıraktım yani işe yaramadı... Yazarken bile hala ağlayasım geliyor sanırım bu imkansız bişey..... ;(

ben aynı şelkilde çok istiyodum ama ailem eve bakmaya karşiydı annene eğer pudra kokulu falan kum alırsanız çok kokmaz zaten eğer tarak düzenli olarak tararsanız çok dokulmez bunu annenle babana diyebilirsin onların senden onşların yapmanı istediği birşey varsa onun için söz ver mesela odanıb toplamak falan ben öyle izin alıdım

Kaç kere söyledim ama cevap "HAYIR"

Bağlantı (Link) açıklamasını girin

Ben o videoyu daha once izledim ama ise yaramıo