Merhaba.
Evimde 2 tane kedim var birisi 2 yaşında diğeri 8 aylık. İkiside erkek büyük olan kısır diğerini daha kısırlaştırmadım. Aralarında çok güzel bir bağ var. Daha iyi anlatmam için kedilerimi tanıtayım.
Fındık 2 yaşında 6.5 kg ağırlığında aşırı uysal, insan gibi diyebileceğim bir kedi. Sanki biz onun kedisiyiz gibi takılıyor evin içinde. Aramızda çok güçlü bir bağ var. Bunu sadece ben değil evdeki herkes hissediyor. Sadece benim sözümü dinliyor.
Bıdık ise 8 aylık 2.5-3kg ağırlığında bir kedi. 4 ay önce sahiplendik. İçinde sevgiye aç, haylaz, şirin bir kedi var bunu görebiliyorum.
Bıdık bize ilk geldiğinden itibaren hep kaçıp saklandı. Onu saklandığı yerden asla çıkarmadım veya zorlamadım. Geldiği andan itibaren sanki bizim değil Fındığın kedisi gibi. Yemeği bile ondan istiyor. Fındıkta gelip benden istiyor. Aralarındaki ilişkiyi umarım anlatabilmişimdir. Sürekli oyun oynayıp yaklaşıp beraber sarılıp uyuyorlar.
Sorunum şu;
Bıdık geldiği günden beri bizi nerde göre tıslıyor kaçıyor dokundurmuyor. Sadece odamızdaki raflı dolabın üstünde uyurken - baş hizamızdaki bir dolap bu- sevebiliyoruz. Ozamanda kas katı kesiliyor. Resmen ölü taklidi yapıyor gibi. Elimle besledim. Mama verirken ona göstererek verdim. Bana tıslarken hep 2 adım geri çekilip onunla aynı boy hizasına gelecek şekilde eğildim. Kısacası bildiğim okuduğum güven kazanmak adına herşeyi yaptım. Ama hala kaçıyor ve tıslıyor. Fındığın yanına gittiği zaman ona sokulup sakinleşiyor. Bu stres durumunun onun sağlığını etkileyeceğinden korkuyorum. Bu konuda yardımcı olabilecek birileri var mı?
Uyurken severseniz tabii korkar size kin tutar :) zamanla alışır ödül maması verin ve diğer kedinizi sevin sürekli onun gözünün önünde oda ona zarar vermiyorlarsa bana da vermezler der illaki.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor