Evcil Hayvanların Yaşam Tarzları Ve Sürekliliği

çoğu insan zaten dışarda kötü durumda hayvanı bulup sahiplenenler. Ben iki kedimi de evde kedim olsun diye almadım çünkü zaten bir kedim vardı. Durumları çok kötüydü. Birinin çenesi eriyordu tedavisini yaptırdım kimse sahiplenmedi bende kaldı. Diğeri 2 günlük annesiz bir bebekti geceye kalsa ölecekti bebek gibi baktım ve kimseye de vermedim. Sokakta bir sürü tehlike varken asla dışarı çıkarmam. Onların doğası arabalar çöpler değil. Sokağa çıktığında da doğasında olmayacağı için gayet içim rahat.

Hayır tabi ki değil ama yaşam şartları da maalesef onları pek uzun süre hayatta tutamıyor. Adaptasyon süreci vardır. Bunun günümüzde en gözle görüleni bir sokak hayvanını sahiplendiğinizde zamanla ev yaşamına sağladığı uyumla görebilirsiniz. Ki kaldı bi az da olsa insanlar sokak hayvanlarına yardım ederken bir şey hakkında düşüneceksek sokaklarda dahi bakamayacağımız evsiz kalan orman hayvanlarını düşünelim. Şu an onların daha aciliyeti var.
Kedi kumu gerekli mi derken? Kum şeklinde olmayan adını unuttum görünüş olarak mantara benzeyen doğal kedi tuvaletleri var onu mu kast ettiniz? Eğer o değilse nasıl bir öneriniz var? İnsan yaşamına dahil edilmesi evde tutulmasını eleştirirken bizim kullandığımız tuvaletlere alıştırmayı kast ettiğinizi düşünmüyorum.

Kum olarak ihtiyacını dışarı karşılayıp, kendi hareket edebileceği alanları olsa anlamında dedim. Çalışan/ okuyan insanlar gün boyunca evde değil, kedi ya uyur ya mama yer yazmıştı birisi. Hayvanların hayatını düzene koymak ve beslemek bizim elimizde, yok ettiğimizden beri.

Aslında ilk başta mantıksız geliyor ama insanlar bile pandemi de zorunlu kısıtlamaya uyamadılar. Bunun uzun süreli olanı evcil hayvan yaşamı gibi. Kastettiğim sürekli evde tutan sahipler özellikle.

köpekler zaten evde tutulmaz her gün en az 1 saat gezdirilmesi gerekir ama kedilerin nasıl olsa böyle bir ihtiyacı yok diye hiç evden çıkarmayanlara bende kızıyorum açıkçası. kalkıp ama benim kedim korkuyor falan demeyin sakın, sizde ilk defa karşılaştığınız şeylerden ilk önce ürkersiniz. yani bir kediyi sırt çantasına atıp en azından haftada 1 kere dışarı çıkarmak bu kadar zor olmamalı, ayrıca evde oyalanacak hiçbir şeyu olmadan tutulan kediler bir zaman sonra depresyona giriyor.

Yazlıkta kedimi dışarı çıkarıyorum ama kedilerle asla anlaşamıyor. Herhangi bir şey olunca hemen bel tasmasından kaçıyor ip şeklinde değil ama yine de geçiyor içinden. Kaçma olasılığı çok yüksek o yüzden pek cesaret edemiyorum ama yine de bahçeye çıkarıyorum. Bahçeye çıkınca yine gölge bir yer bulup yatıyor. Astronot ya da file çantalarla çıkarmak en mantıklısı bence

Mahallede bir kaç hane olarak Sokakta baktığımız ve sokaktan kurtarıp yuva bulduğumuz bir sürü kedi var. Hatta whatsapp ve sosyal platformda bi grup kurduk. Evde bakıp sokağa hiç çıkmayan kedilerimiz, sokakta olup birbirlerine her türlü hastalığı geçirenlerden , kavgaya tutuşup yaralananlardan , insan şiddetine maruz kalandan daha güvendeler .Tabi bu benim fikrim. Sokaktaki hayvanların ömürleri kısa maalesef. Uzun olanların yüzdesi az.
Hasta ya da yaralı olup tedavi ettirdiğimiz sokakta yaşayamayacak kedilere halen yuva arıyoruz .
Dediğinize ancak kötü koşulda evde bakılan kediler için katılabilirim

Bir de şu var dışarıdaki kedileri gözlemlediyseniz rutini olduğunu görmüşsünüzdür. Güvendiği bölgeden ayrılmıyorlar genellikle. Bu evdeki kediler içinde geçerli . Bazıları sosyal bazıları tek yaşamayı seviyor. Sosyal kedisi olanlar için bir kardeş yanına gelirse yaşadığı evde hem güvende hem karnı tok hem mutlu olabilirler :)

İşte anlatmaya çalıştığım buydu, fikrinize saygım var. Hayvanların sağlık ve beslenme olanakları iyileştirilmesi bizim elimizde. Bildiğiniz gibi bakım evi, barınak vb. var ama kısa süreli ya da şartlar belli. İkinci paragraf değişken sosyallik de önemli etken. Ben de sokak kedisi bakıyorum sakin olmasına rağmen yalnızlıktan sıkıldığını gözlemliyorum. Ayrıca duyarlılığınız adına teşekkür ediyorum.