Yaklaşık 2.5-3 yaşında dişi kedim Icarus'u 2022’nin Kasım ayında sahiplendim, daha avuç kadar küçücükken gelmişti bana. O zamandan beri de beraberiz. Şimdi ise yüksek lisans için Hollanda’ya taşınmam gerektiği için, üzülerek de olsa ona yeni, iyi bir yuva arıyorum.

Kedim biraz kendi dünyasında takılan, keyfine göre sevgi veren bir kedi. Mesela kucağa gelip yatmayı çok sever ama tamamen kendi istediğinde… Bazen salonda uzun uzun oturunca gelir, bazen gece gelip yanıma kıvrılır. Ama komik bir huyu var, kucağımda çok uzun kalınca birden farkına varıp “ben ne yapıyorum!” der gibi kucağımdan kaçar, hatta bazen ufak ufak ısırıp suç bendeymiş gibi kaçar.

Biraz şapşal bir kedi. Gerçekten bazen kısa süreli hafızası yok gibi davranıyor. Suyunu koyarım, görür, ben mutfağa giderim hala miyavlamaya devam eder, sonra bir bakar ki “aa su buradaymış” deyip içmeye gider. Evin içinde benimle yürürken bazen arkasına bakınca beni görüp korktuğu bile oluyor. Bu halleriyle hem güldürüyor hem de daha çok sevdiriyor kendini.

Evde tırmanacak yer kalmadı desem yeridir. Çatı katında yaşarken buzdolabı üstlerinde, mutfak dolaplarının üstünde takılırdı. Bazen cam kenarında, bazen koltuğun içinde bile uyur. O yüzden yeni yuvasında da rahat rahat dolaşabileceği, tırmanabileceği bir ortam olursa çok mutlu olur. Kendisi stres olunca veya sakinleşmesi gerekiyorsa izole yerlere gidiyor çoğunlukla.

Kızışma dönemi biraz uzun sürüyor, genelde kıştan yaza geçerken başlıyor, 6-7 ay kadar ara ara devam ediyor. O dönemde (özellikle ilk başlarda) biraz fazla tüy döküyor. Ama stres yapmadığı zamanlarda tüy dökmüyor diyebilirim. Kısırlaştırmadım, açıkçası o kararı kendimde bulamadım, ama yeni sahibi isterse tabii ki kızmam, anlarım.

Kuru mamasını çok seviyor. Küçükken et, tavuk verirdim, şimdi yanına bile yaklaşmıyor. Yaş mamaya bazen deli oluyor bazen yüzüne bile bakmıyor. Oyuncaklara, özellikle patiyle hareket ettirebileceği şeylere bayılıyor. Kendini korkutacak kadar heyecanlanıyor bazen.

Diğer insanlara karşı tutumundan bahsedecek olursam küçükken biraz ısırırdı, artık hiç öyle huyu kalmadı. Sadece bazen bana nazı geçer, ilgisini istediğinde ve ben ona vermediğimde hafif ısırır ama öyle can yakan cinsten değil. Birbirimizi iyi anladığımız için ses tonumdan niyetimi anlar, barışmak ister, peşimden gelir. Kızışmaya yakın olduğu zamanlarda ilgiye muhtaç olduğundan ve (iyi günümde olmadığım zamanlarda) ilgi vermediğimde beni ısırıp neden ısırdığının kendisinin farkında olmadığı zamanlar oluyor, çünkü doğal olarak sinirli bir cevap verebiliyorum ve o da neden ısırdığını hatırlamadığından ufak ufak tüyor, 5 dakika geçmeden barışıyoruz sonrasında.

En son aşıları 9-10 ay önce yapıldı. Taşınmadan önce hem aşılarını hem de çipini eksiksiz yaptırıp öyle teslim edeceğim. Sadece güvenilir, gerçekten sevecek, sabırlı ve onu olduğu gibi kabul edecek bir yuva arıyorum.

Eğer onunla ilgilenebileceğinize inanıyorsanız, Whatsaapp üzerinden mesaj atın, konuşalım.