Bu gri güzellik sokakta kalmış çok az zamanı var ona yardım edin

Bir zamanlar birinin evinde miyavlıyordu belki de… Birinin ellerinde okşanmış, birinin kucağında uyumuştu. Ama bir gün — nedenini asla bilemeyeceğimiz bir gün — kendini sokakta buldu. Ne kapı tanıdı, ne sıcaklık… sadece soğuk taşlar, korku ve sessizlik. 2 aylık, Nebelung ırkı kadar asil, koyu gri kadar hüzünlü bir güzellik şimdi sokakta. Gözleri hâlâ umutla bakıyor insanlara — sanki “Bir daha atmazsınız değil mi?” der gibi. O kadar zarif, o kadar narin ki; tüylerinin rengi geceyi, kalbinin sıcaklığı gündüzü andırıyor. Bu küçücük yürek hâlâ sevgiye inanıyor. Sadece bir kap yemek değil, bir yuva istiyor. Bir daha sokağa bırakılmayacağı, bir adım atarken korkmayacağı bir yer… Belki o yer senin kalbin, belki de senin evin…❤️❤️❤️❤️