Yıprandım Arkadaşlar :(

Merhaba, bu duygular her hayvan sahibinde vardır eminim. Yaşamayan anlamaz, abartıyoruz zanneder ama hayvan sahipleri bilir. Çünkü evcil hayvanlarımız çok masum ve bizim sevgimize muhtaç ve bu büyük bir sorumluluk. Aradaki sevgi bağı o kadar koşulsuz ki insan gerçekten duygusallaşabiliyor ❤️🙏 ama hep şöyle düşünün, şu an kedinizin çok güzel bir yuvası ve sevgi dolu bir ailesi var. Elinizden geleni yapıyorsunuz ve bu eminim kedinize yetiyordur. Hepsinin tüyü kadar ömrü olsun, evin neşeleri her şeyleri onlar ❤️🙏❤️🙏

Bu duygu tüm hayvan sahiplerinde vardır ama kimileri biraz daha yoğun yaşıyor ben de sizin gibiyim yalnız değilsiniz 🥰 ileri seviyede anksiyete bozukluğu teşhisi kondu bana ve ömürlük antidepresan kullanıyorum maalesef. İnsanın yetişme tarzıyla alakalı bu durum aslında. Ailemiz bizlerim üstüne düştükleri zaman biz de ister istemez sahip olduğumuz değer verdiğimiz şeyleri koruyup kollama gereksinimi duyuyoruz. Ben bekarım ama kedilerim evlâdım gibi. Bir anne evlatlarına nasıl sahip çıkarsa bende onlara öyle sahip çıkıp koruyup kolluyorum. Bazen onların da birer canlı olduğunu ve bir gün öleceklerini unuttuğum oluyor ama aslında kendimize sık sık hatırlatmamız gerekiyor 🥺 insanlar annelerini, babalarını, eşlerini, çocuklarını kaybediyor bu hayatın bir gerçeği her nefis bir gün ölümü tadacak. Önemli olan bu ağızsız dilsiz yavrulara güzel bir yaşam sunabilmek ki buradaki herkesin bunu layığıyla yaptığından eminim 🥰 kendinizi yıpratmayın kesinlikle onlarla yaşadığınız her anı dolu dolu yaşayın. 5 sene muhabbet kuşu baktım kuruma hastalığı denen bir illetten kaybettim can çekişerek elimde öldü onu ne olursa olsun asla unutmam evin bir köşesinde çerçeveli resmi bile var 🥰 beni hayvanlara bağlayan o oldu. Şu an onu o kadar iyi anıyorum ki, umarım gittiği yerde de çok mutludur meleğim ❤

Aslında hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz. Olaya şu açıdan bakın nasılki biz yada çocuğumuz hasta olsa anne olarak çocuğu da kattım, hastaneye gidiyoruz tedavi olup iyi oluyoruz..onlar içinde öyle, kaliteli mama güzel bakım ve sevgi veriyoruz olurda hasta olursalarda veteriner var tedavi var ilaç var,yeterki çaresiz hastalık vermesin Rabbım.. biz elimizden geleni yapalım da evladımız olarak gorelimde gerisi takdiri ilahi,ben böyle düşündüğüm için çok yıpratıyorum kendimi mesut mutlu kızımla yaşıyoruz..tüm patili dostlarımıza sağlıklı ömürler dilerim ❣🙏

Merhaba aynı duygular bende de var merak etmeyin 😀 Sürekli düşünüyorum dediğiniz gibi hep endişe ediyorum birşey olduğu zaman bir de hastalık geçirdi benim oğlum bir yıl iyileşmedi ciğerlerinden şimdi küçük birşey olsa bile çok korkuyorum bir de sokak canlarımın bazılarına araba çarptı bazı kötü olaylar yaşadım ondan dolayı korkum iki katına çıktı bilmiyorum ben de sürekli dua ediyorum Allah herkesin ve sizin yavrularınıza hayırlı sağlıklı uzun ömürler versin inşallah ❤️🙏

Merhaba, endişelerinizi anlamakla birlikte kendinize biraz yüklendiğinizi düşünüyorum. Ben aynı zamanda anneyim, oğlum ilk doğduğunda duygusal olarak bu tarz şeyler hissetmiştim o yüzden kedi/köpek sahibi olmanında buna benzer olduğunu düşünüyorum. Bu duygular tecrübe ediliyor, fakat bir süre sonra azalması gerekiyor. Hiç kimse bu dünyada insan hayvan bitki hiç bir canlı zarar görsün istemez ama bazen işler bizim elimizde ve kontrolümüzde olmuyor. Kendinizden yola çıkın her gününüz aynı mı? Bir gün keyifli bir gün biraz kırgın belki uykulu belki iştahsız olabiliyorsunuz. Kedilerimizde öyle, robot gibi bi standartta yemesini içmesini uyumasını ve sorunsuz çalışan bünyesi olmasını bekleyemeyiz. Sizin üstünüze düşen, düzenli veteriner kontrolüne götürmek, bütçenize ve kedinize uygun beslenme ve yaşam ortamını sağlamak. Bunu elinizden geldiğince yaptığınızı düşüyorsanız, fazlası için kaygılanmayın ve kendinizi yıpratmayın lütfen. Ve ben şuna inanırım bu dünyada en çok ne için korkup kaygılanıyorsak onunla sınanırız. Bu süreci kendinize sınav haline getirmeyin, tadını çıkarın.

Bende malesef bu şekildeyim, en ufak bir farklılıkta içim içimi yiyor. Zaten şans geldiğinden beri hala tam iyileşemedi, ciddi bir şeyi kalmasa da çok korkuyorum ona bir şey olacak diye 😔 ama şunu da unutmamak gerek ki her canlı gibi o da hastalanacak, vakti dolunca yanımızdan ayrılacak. Bu konuda yapabileceğimiz tek şey ona güzel ve mutlu olacağı bir hayat sunmak. Bunu da biz strese girerek yada üzülerek korkarak yapamayız. Onunla geçirdiğin her saniyenin tadını çıkarmaya bak 💞

Ben de kedilerin ömrü az olduğu için sık sık kedime bakarken ağlamaya başlıyorum. Kimin ne zaman öleceği belli olmaz ama bu evladının ömrünün az kaldığını bilmekle aynı şey. Canımı öyle acıtıyor ki başıma gelirse ne yaparım nasıl dayanırım bilmiyorum kahroluyorum düşününce bile. Bu çok aşılacak bir durum değil çünkü biliyoruz ki ömürleri az. Anı yaşamak önemli tabi umarım bu konuda kendimi yıpratmayı bırakırım

Bende böyleyim hatta sizde olduğundan daha aşırıya kaçıyor olabilirim mesela yksye hazırlanmam lazım ama test çözerken gözümün önünde olmazsa deliriyorum yarım saatte bir kalkıp kontrol ediyorum vs mental anlamda çöktüm resmen dkxkdklsld

Bende 7 sene civari kedi baktim yani farkli kediler bahcede baktim hep inanki hayvanlar cok akilli dusunmemeye calisin cunki dusundukce onu kendinizi yipratiyorsunuz benim kedilerimin basina da turlu turlu seyler geldi ama imkanlarim el verdigince basa cikmaya calistim ama bazen ummadiginiz seyler oluor hayatta tek hayvanlar deil insanlar icinde bununla basa cikmaliyiz yani mecbjruz yoksa kalp yorulur tuken ir bende kedileri cok sewiorum hepsini cinsini sokak kedisini elimden geldigince yardim ediorum bu bile bisey caninizi sıkmayin Bu yaptiginiz iylikler bile sizi mutlu eder size onerebilecegim onun istediklerini verin yemegini sewgisini gerisi de takdiri ilahi hepinizin baktigi hayvanlar cok guzel bir sekilde yasar insallah

Bu endişeler Eminim her hayvan sahibinde vardır. Çünkü evladımız oluyorlar. Ama kendi yaşamınızdan da bu kadar çalmamalısınız. Hasta olduğunda (ki inşALLAH hiçbirimizin ki olmaz) bununla baş edecek gücünüzün olması gerekir çünkü ...

İnşallah :)

bilemedim ben arkadaşlara katılmıyorum her hayvan sahibinde yoktur bence. çünkü yaşadıklarınızı tam olarak anlayabiliyorum, annem bana bile diyor bazen çok üstüne düşüyorsun hasta olacaksın, başka derdin mi yok gibi konuşuyor hep. gerçekten artık bir hastalık derecesinde bu maalesef ve ben de nasıl aşacağımı bilmiyorum, belki yardım alarak düzelebilir. arkadaşlarımla eğlenmeye gittiğimde bile sürekli soruyorum ne yapıyor ne ediyor diye, evde kimse yoksa eve işlerimi bile bırakıp gittiğim oluyor, alt tarafı kısırlaştırma operasyonu geçireceği zaman 2 hafta panik atak perileri bırakmadı peşimi, dişlerinde sorun var diye denemediğim yol kalmadı aklımda kurmadığım senaryo kalmadı. vardır tabi bu durum bazılarımızda da ama biraz fazla üstlerde yaşıyoruz bu durumu maalesef bu da kötü bir şey. bazen kendimi şu şekilde telkin ediyorum, kötü şeyler düşünüp üzüleceğime şu an sağlıklıyken bu günleri neden iyi geçirmeyeyim onunla? elbette bir gün hepimiz ölecek, hayvanımız değil ailemiz, arkadaşımız, eşimiz, dostumuz... geriye kalanlar anılarımız olacak. dönüp baktığımızda da bu güzel günleri böyle üzülerek geçirdiğimi görürsem daha büyük pişmanlık duyarım ilerde. siz de böyle düşünürseniz belki daha iyi hissedersiniz. tabi yine bizim başımızda bu evham perileri olacak ama bu düşünce beni genelde rahatlatır. umarım size de iyi gelir.

Maalesef bende aynıyım fazla mı uyudu, neden yemiyor, ay şurasında bir şişlik mi var hep bu düşüncedeyim ve bu durum beni inanılmaz yıpratıyor, mesela şuan rahatsız yemek yemiyor o yemiyor diye bende yiyemiyorum onunla alakalı olaylarda kendimi kontrol edemiyorum.

Bende aynıyım sürekli ya bir şey yuttuysa ya iğne yuttuysa bir yerden bişi yutuysa az mama yedi mi bugün niye az su içti diye düşünüp tüm gün bir şey olacak veya yutacak kıracak zarar gelecek diye peşinde dolaşıyorum okula gidince bile aklım full evde ya camdan düştü ailem bana demezse ya bir şey yediyse diye kafayı yiyorum umarım korkularımız başımıza gelmez :/

Sizi yorup yıpratacak derecede evhamlanmanız bir hastalık ismide anksiyete bu durum her konuda olabilir aşırı korku ve yersiz evhamlar sizi esir almadan bir psikoloğa müracaat edin.
Umarım yanlış anlaşılmıyordur.
Kendini kaybedip kötü bir şeyler yapma korkusu veya heran kötü bir şey olucağına dair huzursuzluk bunun belirtilerindendir gece uykudan uyanmada eşlik eder.
Ve genelde en kötü ihtimali hayalinizde yaşarsınız sevdiklerinizi kaybetme korkusu hep tazedir.
Bu belirtileri ciddiye alın lürtfen.