Çok heveslisin, çok isteklisin birçoğumuz o kadar iyi anlıyor ki seni. Emin ol birçoğumuz seninle aynı yollardan geçti. O yüzden hiçbir yorumu kendine karşıymış gibi algılama. Ev/aile ortamındaki huzursuzluk ve stres inan katlanılabilecek bir şey değil. Düşünsene her an haklı çıkmak için tetikte bekleyen birileri var. Yok kedi şimdi ses çıkartacak, kusacak, mamasını yere dökecek, tuvaletten çıktı totosunu yalamadı evdekiler görecek stresi... Ee bunun bir de "kaliteli!" maması varmış kilosu etten pahalı olan. Veteriner masraflari hak getire zaten, sadece bir aşı 150 tl olmuş. Senin ekonomik özgürlüğün bile yok henüz. Bunca stresi de hesaba katman gerek çünkü arkanda bu konuda seni destekleyen bir anne baban yok. Neyse tavsiyeme gelecek olursam şimdilik acele etme, düzenli olarak sokaktaki kedileri beslemeye çalış ve ailenin bundan haberi olsun. Düzenli dedim çünkü aileni ikna edecek tek şey senin istikrarlı olduğuna ikna olmak. Ama sakın komşularla falan takışma haa!😜

Ben 18 yasında kedi sahiplendim ama evdeki herkes istiyordu. Sadece ben daha hevesliydim ve çok uzun zamandir istiyordum. Benim ailemi kedi bakmaya ikna etmek 10 yıl surdu sanırım :d biz bile ilk baslarda çok fazla gel git yaşadık herkes istediği halde. Benim annem babam bile istedikleri halde ve çok sevdikleri halde arada masraflarına laf ediyorlar ki bütün masraflarını ben karsiliyorum. Seninkiler üstüne birde istemiyor düşün.
Dediğim gibi daha çok kucuksun. Ailenin istemiyorsa bakmamalisin. Sen daha kendin cocuksun başka bir çocuğun sorumluluğunu alman çok zor.

Ben 16 yaşındayım kardeşim 14 yaşında, eve kedi almak istiyoruz. Yaklaşık 4-5 aydır sokaktaki kedilere bakıyoruz, kenarda birikmiş paramizda var öyle kumbarada biriktirilen paralar değil, büyük paralar, neyse biz sorumluluk alabileceğimizi ailemize gösterdik hatta babam bazen insanlara diyor ki bizim kızlar bebek gibi bakıyorlar kedilere diyor, her şeyi yaptık, yasimiz da küçük değil ama yine de izin yok ): 2 sene sonra üniversite ye gidince alicam artık ):

Evimize neşe katar de itiraz et ben ilgilencem de günde en az 50 kere kedi alalım de alırlar

Öncelikle sizin minnoş kalbinizi öperim çok tatlısınız umarım hayatınız boyunca bu sevgiyle yaşarsınız :) bende çocukluğumdan beri kedi isterdim benim annemde asla izin vermedi maalesef :( şimdi 26 yaşındayım ve kendi evim var ilk kedime bu yaşta sahip oldum :) anne baba istemiyorsa geleceğe ertelemek en doğrusu dedikleri gibi. Yarın öbür gün kediyi göndermek isteyebilirler bu hem sizin için hemde kedicik için üzücü olur :(

Öncelikle sizin minnoş kalbinizi öperim çok tatlısınız umarım hayatınız boyunca bu sevgiyle yaşarsınız :) bende çocukluğumdan beri kedi isterdim benim annemde asla izin vermedi maalesef :( şimdi 26 yaşındayım ve kendi evim var ilk kedime bu yaşta sahip oldum :) anne baba istemiyorsa geleceğe ertelemek en doğrusu dedikleri gibi. Yarın öbür gün kediyi göndermek isteyebilirler bu hem sizin için hemde kedicik için üzücü olur :(

Bende aklım erdi ereli kedi istiyorum. Ama 25 yaşında sahiplendim. Ekonomik özgürlük çok önemli. Ayrıca evde bir kişi dahi istemiyorsa çok ama çok zor. Sokakta besleme yapın o kadar iyi gelecekki ❤ zamanı geldiğindede sahiplenirsiniz. Kocaman sevgiler kardeşinle sana 🐾🌸

Canım benim çok tatlısınız gerçekten sizi çok iyi anlıyoruz bir çoğumuz bu yollardan geçtik.Ben de küçüklüğümden beri hep isterdim annemi babamı bıktırırdım ama hiç olur gözüyle bakmazlardı.Benim bakmayacağımı,evde kedi beslenilmeyeceğini,her yeri tüy yapacağını fakan söyler dururlardı.Babam hayvanları hep severdi diğerleri pek ilgili değillerdi ama en çok ben sever ben isterdim.Bir gün bir tarla aldık orda köpek beslemeye başladık,köpekler gidince kedi beslemeye başladık,annesiz bir kaç günlük bi yavru kedi bulduk onu yaşatmaya çalıştık... böylece hepsi hayvanları çok sevmeye başladı annem küçükken sokakta bile sevmeme izin vermezken şimdi kedimize küçük kızım diye seslenir her gün yeni oyuncaklar alır.Abim ve babam işten gelince ilk iş odama gelir kedimizi severler.O annesiz yavru kediyle de sürekli ilgilendiğimi,uyku uyumadan ona baktığımı görünce bakabileceğime emin oldular.Şimdi 17 yaşındayım bu benim ilk kedim 1,5 aydır bizimle ve şu an hayvanı çok sık boğaz ettiğimi fazla ilgilendiğimi kafama fazla taktığımı söylüyorlar.Sizin gerçekten bakıp bakamayacağınızı bilemem yeni nesil cidden akıllı çok da güzel araştırma falan yapmışsın para biriktiriyormuşsunuz çok tatlısınız ama ailenizin düşüncesi gerçekten önemli ben kedi sahiplenmeden önce gerçekten bu kadar masraflı olduğunu bilmiyordum zatrn şimdi istemedikleri için küçücğk şeyleri sorun edip kediyi bırakmak isteyebilirler alsalar bile ve bu çok ciddi bir şey bir can sahipleniyorsunuz.Sahiplendiğiniz an geri dönüşü yok ömür boyu onu sevmeli küçük bir bebek gibi ona bakmalısınız ondan vazgeçmeyi hiç düşünmemelisiniz ama şimdi olmazsa da elbet bir gün seni anlarlar hiç olmadı ailenden ayrılıp ekonomik özgürlüğünü eline aldığında minik bi can kurtarırsın.💕

16 yasindayim ilk defa kedi bakiyorum. senin yaslarinda da sokak hayvanlarini fln besliyordum onlari da seviyordum ve kediler hakkinda her seyi bildigimi sanıyordum. maalesef oyle degilmis. eger daha once bir can sahiplenseymisim bakamazdim. bunu kesinlikle samimiyetle soyluyorum.

Merhaba, size tavsiyem bu durumda sahiplenmemeniz bunu kötü bir niyetle söylemiyorum. Bu sitenin en genç annelerinden biri de benim, 15 yaşındayım 13 yaşında iken kedilerimi sahiplendim. Aslında bir kedi sahiplendim ablamın kedi fobisi vs vardı ve annem çok tüye karşı sinirlenen bir insandır. Bir şekilde sahiplendim sonra 2. Bebeğim Mina sokakta ölmek üzereydi o zaman görme engelliydi mecbur onunda aldık ve 2 kedili bir şekilde yaşamaya başladım. Ilk zamanlar daha toz pembe geliyor. Ben çok bilgisizdim o zamanlar aşı vs yaptırmamıştım yani kötü anneydim. Sokak hayvanları ile ilgilenmeye başladım yaklaşık 400 hayvan ile ilgileniyoruz besleme gönüllüsüyüm. O zaman daha bilgili olmaya başladım şu an kedilerim çok sağlıklılar ve aşıları tam 2 yaşına girmek üzereler. Ben kedilerimin hiç bir şeyini " al kızım manuk ve mina ya mama al" diyerek yapamadım. Annem malesef destek olmadı, okulda aç kaldım kantin paralarımı harcadım ilk zamanlar en kötü mamaları aldım ( ay linç yemek istemiyorum şu an elimden daha fazlası geliyor ve olabildiğince kaliteli takılıyoruz) hasta oldular en büyük koleksiyonumu kitaplarımı sattım. Hala annemle kavga ederim, çok tüy döküyorlar bıktım tüylerden sahiplendir bunları gibi. Hoş annem asla onlara kıyamaz deri benimle :D yani gerçekten kolay değil, hele masrafları aşıları vs bizim yaşlarımızda bir birey için toparlamak çok zor. Ben şu an haziranda olacak karma ve lösemi yi düşünüyorum valla :) Sana tavsiyem biraz daha beklemen bir şekilde krdi sahiplensen bile ya benum gibi olan sana olur ( kedi kabul görür sana psikoloji baskı yaparlar) ya da kediyi bir şekilde gönderirler. Iyi geceler dilerim ♡

Her şeyden öncesi şu var aslında. Evde kedi istemeyen kişiler kedi için cama bir şey takmana delmene izin verecek mi? Tabii delmeden yapılanlarda var ben ilk onu denedim ama beceremedim :D şu an delerek yaptık, tabii annemle bin kavga ettim her yerde var ama bir türlü mutfağa izin vermedi ne kadar dikkat etsek de o mutfak kedilerim için tehlike. İlk bunu düşün bence, camlara korumalik kedi sahiplenilmeden önce yapılmalı