Kedimi Sahiplendiriyorum

Ailemden ayrı evde yașıyorum, henüz öğrenciyim, kedimi sahiplendiğim ilk günden bu yana kendime çok gerekli olmadıkça hiç bir șey almadım. Kiyafet alișveriși hiç yapmadim ayni șekilde makyaj malzemesi de.. Yalnızca temizlik ve bakım ürünlerine para harcıyorum. Geri kalan bütcemizi kedilerimize ayırdık, sağlık masrafları maması oyuncağı. Ailemin gönderdiği harçlik benim hem ev masraflarıma hem kedilerime gidiyor, elimde geriye öyle pek bir șey de kalmıyor fakat onlara bir șeyler aldıkça ben mutlu oluyorum. Kendi harcamalarınızı kısarak kedinize birikim yapabilirsiniz. Her șeyin en pahalısını en üst noktadaki kaliteyi almak zorunda değilsiniz, bütçenize uygun șekilde yapabilirsiniz harcamalarınızı. Hepsinin bașında bir can sahiplenirken bu bilinçli bir șekilde yapılmalı, çok güzel çok sevimli çok seviyorum ile bitmiyor, maddi manevi yetebiliyor muyum, bazı konularda kendimden ödün verebilir miyim'e bakmak gerek. Ben sırf evde onları bırakamam, yanımda götüremem diye șehir değișikliği yapamıyor, ailemin yanına gidemiyorum. Büyük ihtimal yazın da gidemeyeceğim, bir yolunu bulup kap kacak ne ihtiyaçları varsa toplayıp onları da alip gitmenin yolunu bulamazsam eğer :) kendi aracim yok çünkü. Bunun bir de hastalik ve ya yaralanmalar faslı var. Șükür ki bir yaralanma yașamadık fakat minnak kedimiz çok ağır hastalık geçirdi, 2 haftalık tedavide ben 1aylık ayırdığim harçliği harcadim, sağlık olsun, gerçekten ona sahip çıkmak, bakmak istedikten sonra bir șekilde idare ediliyor.

Böyle yazıları okuduğumda sanki kedisinden ayrılan benmişim gibi kötü hissediyorum. Keşke herkes bir canı sahiplenmeden önce tüm sorumluluğun farkında olarak hareket etse. Onu kendisine alıştırmadan önce bilinçli davranabilse.

Sanırım kediniz 3 aylık. Eğer iyi bakamayacağınızı, sağlıklı besleyip büyütemeyeceğinizi, tüm ilginizi ve sevginizi ona yönlendiremeyeceğinizi, bazı yaramazlıklarına sabırla yaklaşamayacağınızı düşünüyorsanız ve
sahiplendirecekseniz kendinize daha fazla alıştırmadan sahiplendirin lütfen.
Eğer sürekli çelişki içinde olacaksanız, versem mi vermesem mi diye düşüneceksiniz de bu böyle gitmez.

Oturun düzgünce düşünüp karar verin lütfen.

Ben de aynı şekilde kendi harcamalarımdan kısıp, hatta çoğunu ayırıp kedim için harcıyorum. Onu sahiplenmeden önce bu derece seveceğimi, her şeyden çok ona değer vereceğimi hayal bile etmezdim. Bir cana bakmak çok yüce bir şey. Bakıyorsam elimden gelen en iyi şekilde bakmalıyım diye düşünüyorum. Onun sağlığı ve mutluluğu her şeyden önemli.

Aynı Mischka gibi ben de makyaj, süs gibi şeylerden kısıp onun için bir şeyler alıyorum ve bu beni çok mutlu ediyor. Ailemin bi kısmı şehir dışında olduğu için sık sık oraya giderdim, artık bu gezileri azalttım. Bayramda bile nasıl gideceğim telaşı sardı şimdi. Çünkü normalde gidip kaldığımız akraba evinde sineklik yok. Resmen strese girmiş durumdayım.

Her neyse, sürekli ailenizden para istemenin sizin için çok zor olduğunu anlıyorum. Onlar da kabul etseler bile belki bir süre sonra dayanamayacaklar. Bundan emin değilseniz ve bir süre sonra kedinizi kapı dışarı edeceklerini düşünüyorsanız ona göre bir karar vermelisiniz. Kedinizi sevmediğinizi kimse söyleyemez ve ondan ayrılmak çok çok zor olacaktır eminim. O halde bunun için bir yol bulmali, kendi harçlıklarınızı biriktirmelisiniz.

evet kedi beslemek sadece maddiyatla ilgili değil ama o kedicik de bir can taşıyor. aşıları söz konusu olduğu üzere ilerde hastalık durumları maması kumu vitamin macunları vs. gibi şeyler de paraya dayanıyor. ve biz gerçekten bir kediseversek o canların bu ihtiyaçlarını karşılamamız gerekiyor. çok üzgünüm ama sahiplendirmeye karar verdiyseniz iyi yapmışsınız. diğer sorunuzda o kediciği ölümden kurtardığınızı bilmiyordum kusura bakmayın Allah razı olsun ama bakamıyorsanız lütfen biliçli bir yere sahiplendirin. bu sitede ilan açın ilgili kısımdan ve eminim ona bakabilecek çok sevecen bir aile bulursunuz çünküçok tatlı bir kedicik. böyle konularda bencillik yapmamalıyız her ne kadar sevsek de. onun mutlu ve sağlıklı yaşaması için fedakarlıkta bulunmamız gerekiyor. @edaaa ya da bu şekilde düşünmesini öneririm.

Açıkçası size inanmıyorum ama inanmak istiyorum. Umarım gerçekten durum burada yazdığınız gibidir ve daha iyi olur,olmazsa da kedinizi sahiplendirme kararınızı uygularsanız

Aynı durumdayız ama yinede kedimi vermiyorum kimseye

Evcil hayvan beslemenin maddiyatla alakalı olduğunu düşünmüyorum.Asıl olay sorumluluk sahibi olmak.Bende ögrenciyim ve ailemle yaşıyorum.Harçlıklarımı evde bulduğum beş kuruşları bile biriktirip kedimin ihtiyaçlarını karşılayabiliyorum.Beni yanlış anlamayın ama bence kedinizi sahiplendirmeyin.Onu seviyorsanız zamanla belli bir düzen oturtursunuz.

Elbette ki sorumluluk ve sevgi çok önemli! Ama sizin de dediğiniz gibi maddiyat da önemli. Ben öğrenciyim ama öğlen okula evden yemek götürerek ve otobüsle okula gidip dönerek ve almak istediğim şeylerden kısarak yeterli miktarı karşılayabiliyorum. Bu arada veteriner ücreti gerçekten de pahalı bence de. Ama eğer aileni ikna edebilecek gibiysen ya da en azından bir aile üyesini yanına çekebilecek gibiysen Yumak seninle kalırsa daha çok mutlu olur bence. Ben babama sadece 1 yıl ona katlanması gerektiğini söyledim babam istemediği için. (Diğer herkes seviyor Castiel'i) Üniversitede Castiel ben ve bir arkadaşım ayrı eve çıkacağız çünkü. Sen de benim gibi lise öğrencisiysen bu şekilde süre sınırıyla idare edebilirsin bence durumu. Ya da biraz sokak kedilerinin durumundan bahsedebilirsin.

Bende öğrenciyim ailemle yaşıyorum ve ipek sadece benim kedim değil bizim kedimiz yani annemle babamın 3. kızları. Evimizin bir üyesi oldu. Ki inanın babam kedi sahiplenmemizi hiç istemedi. Öğrenciyseniz tabiki durumunuz tek başına masraflarına el vermez ancak ailenizin desteğiyle olur. Aileniz masraflarını karşılamıyor mu kedinizi benimsemediler mi ? Hemen sahiplendirmek yerine biraz daha bekleyin bence yeni sahiplendiyseniz ailenizde kabullenebilir. Siz ona o size alıştıysa ikinizde çok üzülürsünüz gerekirse kendi yemeğinizin soğansız salçasız yerinden verin yinede bakın. Aşılara gelince en önemlileri karma aşılar onları bir şekilde yaptırırsanız kuduzu da belediye çok ucuz bir rakama yapıyor diye biliyorum bulunduğunuz ilin ilçenin belediyesiyle görüşün. Masraflarını karşılayamıyorum diye kedinizi bırakmayın. Gerekirse çorbalık tavuk alın tavukçudan kilosu 1.5 liraya kaynatın ayıklayın verin. Onların varlığı bile insana huzur veriyor.

O iki arkadaşdan biri benim ve maddi durumunuz ile alakalı herhangi bir şey demedim. En önemli konu terasta kapalı bir şekilde yaşamak zorunda bırakıması. Bende aileme bağımlı yaşıyorum,oğlumun tüm ihtiyaçlarını onların parasıyla karşılıyorum. Kedi sahibi arkadaşlarımın çoğuda bu şekilde ama bu evlatlarımıza iyi bakmamıza engel değil çünkü ailelerimiz bizi destekliyorlar.Tabi ki ailemizin maddi durumunun yettiği şekilde harcama yapmak zorundayız. Benim ailemin maddi durumu öyle sandığınız kadar iyi değil.Kendimle ilgili herşeyden kısarak oğluma daha çok para ayırarak şuan baktığım şekilde bakıyorum. Ailenin desteği aileye bağlı yaşayanlar için hayati önem taşıyor,olmazsa olmuyor bence.
Seviyorum vazgeçemiyorum konusunda ise @Demet92 ile aynı fikirdeyim.Seviyoruz diye kötü koşullarda bakıp, hak ettiği hayatı vermiyorsak bu bencilliktir bence de.Sevgi tabi ki çok önemli fakat tek başına nerdeyse hiçbir konuda yeterli değil bence.Sizin durumunuzda mesela kedinizin pirelenmemesini,aşının koruduğu hastalıklara yakalanmamasını severek,öperek engelleyemezsiniz. Tabi ki maddi durumu iyi olan herkes kedisine çok iyi bakıyor diye bir şeyde yok,maddi durumu iyi olsada gerek görmediği için kaliteli mamalar ile beslemeyen,aşısını yaptırmayan insanlarda var.Bu iki şeyin de birbirini dengelemesi gerekiyor bence.
Sizin durumunuzda karar vermek konusunda kafanız karışık ise şöyle düşünün.Şuan terasta kapalı bakmak ne kadar doğru? Bu durumun yakın zamanda tamamen düzelme ihtimali ne kadar?(Yakın zaman derken önümüzdeki en fazla 2-3 ay mesela.) Ailemin.babamın yakın zamanda kedimi evin bir ferdi olarak görmesi ve onun her türlü ihtiyacını karşılamakta sorun yaşamama ihtimali ne kadar? Bunlar gibi soruları ama ben onsuz yapamam demeden iyice düşünüp karar vermeniz gerekiyor bence.
Tabi ki insanın çok sevdiği bir canlıdan ayrılması çok zor bir durum ama bunu onun iyiliği için yapıldığını unutmamak gerekiyor. Umarım doğru kararı verebilirsiniz

@eccakir
Evet,başka bir konuda babası izin vermediği için terasta baktığını söylemişti

Onu herşeyden çok seviyorum ama bazı şeyler elimde değil mümkün olduğunca da güzel bakmaya çalışıyorum.

O zaman durum değişir ben evde yaşadığını düşünerek cevap vermiştim ama eve alabilirse tabi ki söylediklerim geçerli.

Babam kedimin terasta olmasına bişey demiyor eve de giriyor kedi sandığıniz gibi sürekli terasta bakmıyorum geceleri üşür diye içerde yatıyor gündüz de zaten bir sorun olmuyor ara sıra eve de gidiyor mamasını kumunu hiçbir şeyi eksik değil tamam en iyisinden değil ama aşılarını yaptıramadım bir tek onu da bir ay sonra babamla yaptırmaya gidecez ona kabullendirmeye çalışıyorum dünden beri ve başarılı olmuş sayılırım Aksi halde benimle aşı yaptırmaya gelmezdi babamın problemi de şu yönden inşaat ustası olduğu için sürekli kediler inşaat kumlarina pislemisler babamda onları ayiklaya ayiklaya artık huylaniyo kedilerden sevemiyo el suremiyo uzaktan laf atıyor sakalasiyo kediyle ama yaklasamiyor önceden kedilere karşı aşırı derecede önyargılı davranıyordu eve pisler falan diye fakat bu kediye karşi daha iyimser davranmaya başladı

Bende vermek istemiyorum ister miyim hiç ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum