Soru Değil. İsteyen Okuyabilir.

Veterinerden döndüm. Çılgınlar gibi oyunlar oynayan, iştahla yemek yiyen yavru kedimin fip olabileceğini düşündüğüm için bana deli gözüyle bakıldı ama ben yine de ısrarla testin yapılmasını istedim. Aksi takdirde içim rahat etmeyecekti. Bilmek isterseniz, test pozitif çıktı. Başlarda bilinçsizlikle bağırdım, çağırdım, ağladım, zırladım. Onsuz nasıl devam edebilirdi ki bu hayat? Ben hayatımı tamamen ona göre dizayn etmişken onun gitmesiyle altüst olan hayatımı nasıl toparlayabilirdim? Veya minik patilerine her dokunuşumda öleceğini bilirken nasıl zevk alabilirdim bu hayattan? Size yemin ediyorum kanser olduğumu söyleseler daha az sarsılırdım. Test pozitif çıktı cümlesini duyduğum andan sonrası yok bende. Kelimeler birbirine girdi diyin, zihnimde oluşan uğultu engel oldu diyin, bir şey diyin. Ama hayatım bu cümleden öncesi ve sonrası olarak ikiye ayrıldı birden. 18 yıllık hayatımda ilk kez çaresiz kalmış, ilk kez acıyı iliklerime kadar hissetmişim; bunu anladım. En basitinden her gece onsuz yatağa giremezken nasıl uyumaya devam edebilecektim? Kime, neye bakıp huzur bulacak ve keyiflenecektim mutsuzken? Başka kim yanıbaşımda mırıldanıp uyutacaktı beni? Kim korktuğunda bana sarılıp bana sığınacak kadar güvenecekti bana? Korktum, üzüldüm, ağladım, yıkıldım, ümidimi yitirdim, perişan oldum, mahvoldum. Ama olay şu ki şimdi tekrardan ayaktayım. Eğer ortada hala savaşılacak bir savaş varsa cepheyi terk etmek bana yakışmaz. Bunu oğlum öğretti bana. Ben çaresizlik içinde ağlayarak kendimi paralarken "virüsü kapan benim sana ne oluyor?" dermişcesine önüme atlayıp oynamaya başladığında anladım bunu. Pes etmek yok. Savaşın sonuna kadar oğlumla birlikte savaşacağız ve kazanırsak birlikte kazanıp kaybedersek birlikte kaybedeceğiz. Hala net olmayan şeyler var. Testi yapan veteriner bize FIP testi yaptığını söyledi fakat benim bildiğim FCOV testi yapıldı (gözlerimle gördüm) ve FCOV testi FIP'in değil Corona virüsünün teşhisinde kullanılır. //devamını yoruma yazdım