Kedinin Ev Hali

Bir kedinin evde girmediği delik merak etmediği hiçbirşey kalmıyor yediğiniz tabaktan içtiğiniz suya kadar sahiplenir herşeyin üstüne çıkar hoplar zıplar devirir kırar kedi besleyen insanlar bunlara alışık olduğu için sorun olmuyor ama ilk defa sahiplenenler için alışılması gereken bir durum ve evde birisi kediye karşı çıkarsa evde olan biten tüm aksilikler kedinin üstüne atılır ve zamanla evde huzur kalmaz bunları bilerek sahiplenin

Bir de file lazim. Pencere ve balkona. Düşüp kendilerini yaralıyorlar, ölüyorlar. Bu da cok önemli bir detay. Ailenizi buna da ikna edin. Bazıları kabul etmiyor çünkü. Bir sey olmaz kedi 4 ayak üstüne duser diyorlar.

Abo ne diyorsun, bizim akrabalardan bir tane insan çıkmaz. Ben yıllardır sokaktakileri de besliyorum, bana ne yarari var sana diyorlar. O derece iğrenç. Bu ülkede pek hayvan sevgisi yok gibi. Ailemde de tek ben seviyorum sanırım. Elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyoruz ama olanaklar bir yere kadar. Hala o sokaga atilan iran kedisini aklimdan çıkaramıyorum, cok üzüldüm onu öyle görünce. Kedi sahiplendirirken de hep sokağa bırakmayın bana getirin ne olursa olsun diyorum. Getiriyorlar da tabi, buna da şükür.
Soru sahibi kedi sahiplenmekten vazgeçmiş olabilir bunlari okuyunca bence :(

Ya cokta sey yapmayalım. Güzel yanları da çok :D biraz kendini sevdirsin, bana baksin yetiyor gerçekten. Hele kışın sarılıp uyumak, değişmem çoğu şeye. Bir süre sonra o kadar bağlanıyorsunuz ki artık kedi gibi değil bir insan gibi oluyor. cok guzel bir duygu bunu yaşamayan anlamaz bence. Kriterlere (:D) uyuyorsaniz sahiplenin bence, vazgeçmeyin.

Evet bu bahsettiklerinizin hepsini ve daha fazlasını yapar. Eğer aileniz sorun çıkartıp evden yollayacaksa hiç sahiplenmemek daha iyi. Kendi eviniz olduğunda sahiplenirsiniz.

Evet. Her yere girerler genelde. Ebeveyn odasi, cocuk odasi, bazen tezgahta bile uyuyor, hic farketmiyor. Engelledikce daha da inadina yapiyor hatta. Alan kısıtlaması yapamazsiniz pek. Yani bunları bilerek sahiplenin.

Daha sabah masada unuttuğum bardağı düşürüp kırmış. Aileniz bunları dert edecekse, sorun olur baya.

Ayrıyeten koltukları, halıları tırmalar, perdeleri yolar. Eşyası kıymetliyse ailenizin sahiplenmeyin hayvana da yazık olmasın, eve alıp bırakmak daha kötü.

Evet bunları bilmek önemli. Biraz maddiyat da gerekli elbette. Hasta olunca tedavi masrafları bazen cok yüksek olabiliyor. Karsilayamayinca veterinere, barınağa,sokaga bırakıyorlar.
Bunları her anlattigimda hayvan bakmaktan vazgeçiyorlar ama ne yapalım bunlari bilmek önemli. Sonra param yetmedi, kedim perdeyi yırttı, ailem istemiyor gibi sorunlar çıkıyor. olan hayvanlara oluyor

Bırak vazgeçsinler özge, eve alışmış bir hayvanın sokağa ya da barınağa bırakılması ölüm demek, belki hep sokakta olsa iyi kötü yaşayacak hayvan. Bir hayvanın maddi manevi sorumluluğunu alabilecek çok az insan var gerçekten çok sevmek gerekiyor her şeyine katlanmak için. En yakın çevremde bile bulamıyorum maalesef hakkıyla kedi bakacak insanı :(

Ben çok istiyorum, düşen bardak yırtılan perde feda olsun ama ailenin her ferdi böyle değil malesef. Aslında çocuk gözüyle bakılmalı mesela çocuklar da bardak kırar, oraya buraya kusar her seyi merak eder ama karsindakine anlatamıyorsunuz malesef. Ben vazgeçmem bu sebeplerden ama ailemden tamamen emin olduktan sonra sahiplenmem doğru olur. Yoksa o da bir can ve sürekli ordan oraya sahiplendirmek onu da çok üzer

Gelecekteki kedinizin muhtemelen yapacağı tüm yaramazlıkları sıralamışlar zaten. Ben de bunlara minimum düzeyde maruz kalmanızı sağlayacak bir şey söyleyeyim: yetişkin kedi sahiplenmek. Hatta daha da ileri giderek belki yaşlı bir kedi sahiplenmek bu bahsedilen kaosu büyük ölçüde azaltacaktır. Yaşlı kedinin evdeki varlığını bile hissetmeyebilirsiniz hatta.
Modi'm eve ilk geldiğinde çok küçüktü. İki aylık bile değildi yani. Bizim uyku düzenimize alışana, gece uslu durmasını öğrenene kadar neler çektim bir ben biliyorum. Hayalet gibi geziyordum evde, iyi ihtimalle günde üç saat uyuyordum. O da bölük bölük. Şimdi 4 ayını geçti. Hala küçük biri ama şu an bile o ilk zamanlara göre çok büyük fark var.

bu arada benim annem de hic istemezdi evde (dışarıda sever ama) hep dedim universite bitsin ataninca ilk isim evime kedi almak olacak, gerçekten de oyle oldu, annem arada geldikce hala soylenir kedinin tuyleri dokuluyo, ver sunu diye. artik gonul rahatligiyla diyebiliyorum ki burasi bizim evimiz, memnun degilsen gidebilirsin :) ve hayatimi biriyle birlestirecegim zaman da en onemli kriterim kedimi kabul etmesi olacak. normal sartlarda kedimi cok zor durumda kalmadikca baskasina sahiplendirmezdim zaten ama son ameliyat olayindan sonra onu asla birakmayacagim konusunda emin oldum diyebilirim.

Tebrik ederim gerçekten bilinçli birisiniz. İlerde sahipleneceğiniz kediye de güzel bakacaksınızdır mutlaka. Ben de yıllarca ikna edemedim maalesef ailemi, biz onları bebek gibi görüyoruz ama herkes böyle değil maalesef dediğiniz gibi.

Böyle sorduğum için yanlış anlaşılmış olabilirim tabi. fazlasıyla hayvan severim ayırt etmeden. Ama ev 5 kişi olunca herkes aynı düşünemiyor malesef.. Keske ailemi ikna edebilsem ama hep bahane ediyorlar her şeyi..