Bir Hayvanın Anne Babası Olmak Size Neler Kattı?

Evlat sevgisi ya. Normalde kedilerden korkan biriydim bahçelerde oturamazdım kedi gelir diye. Bir gün bu şebeği sahiplendim. O benden korka ben ondan korka alıştık. Şimdi mahallemdeki bütün kedileri besliyorum. Hepsi benim çocuğum gibi. Yağmur yağdığında canım sıkılıyor. Beni daha çok merhametli biri yaptı sanırım. İnsanlardan daha çok değer veriyorum hayvanlara. Kedisinden köpeğine kuşundan böceğine. Vegan oldum hatta, ne bileyim. Sağduyulu biri oldum. İyi bir insan oldum ben.

Bana çok fazla sorumluluk ve sevgi kattı. En iyi şekilde bakmaya çalışıyorum öğrenci halimle tabii ailem de destek oluyor, ama eve neşe getirdi resmen, evin havası değişti, ben daha sakin ve iyi bi insan oldum. Üzüldüğümü hissedip odamdan çıkmaması, sürekli mırlaması, ağladığımda gözyaşımı yalaması:D sabahları mırmırmır uyandırması, bunlar çok güzel şeyler. Beni tek korkutan onu kaybedecek olduğum gün. O zaman naparım gerçekten bilmiyorum ama elimden geldiği kadar iyi bakmak için uğraşıyorum :)) bir de köpeklerden çok korkar asla yaklaşamazdım kedilerin de ısırma ve tırmalamalrından çok korkardım, artık köpeklerle de içli dışlıyım, kedim de ellerimi tırmalama tahtası yaptı:D

Yaptığı onca can acıtıcı ve can sıkıcı şeye rağmen kucağımda uyurken ona kızdığım her şey için pişman olmak, gözünden hayatı boyunca acı gözyaşı dökülmemesi için dua etmek... Sanki ona benden başka hiç kimse iyi bakamaz gibi geliyor. İnsan, yavrusuna ne hissediyorsa kedisine de yakın şeyler hissediyordur herhalde, gerçekten seviyorsa tabi.

Erkek arkadaşım nar yerken yeni aldığım koltukta oturduğunu görünce bitirene kadar panik atak geçiriyordum. Şuan kızım koltuğu parçalasa gözüm görmüyor yenisini alırım diyorum öyle bir his :))