Evde yıkılan bir ses duyduğumda bile koşarak gidiyorum ki boncuğuma bir şey mi oldu diye? Bana daha çok merhamet, sevgi kattı. En büyük katkısı ise dışardaki hayvanlara duyarım daha çok arttı. Resmen ana oldum yabancı birisini görünce direkt bana gelmesi ya da bendeyken başkasına gitmemesi falan çok güzel bir duygu

Yaptığı onca can acıtıcı ve can sıkıcı şeye rağmen kucağımda uyurken ona kızdığım her şey için pişman olmak, gözünden hayatı boyunca acı gözyaşı dökülmemesi için dua etmek... Sanki ona benden başka hiç kimse iyi bakamaz gibi geliyor. İnsan, yavrusuna ne hissediyorsa kedisine de yakın şeyler hissediyordur herhalde, gerçekten seviyorsa tabi.

kendimi bildim bileli hayvanlara aşıktım köyde rahat bir şekilde bakıyorduk ama çok fazla bilgim yoktu. Ne zaman ki ilk göz ağrım Atlasımı sahiplendiğim de benim için her şeyin ilki oldu mutluluk, huzur ve karşılıksız sevginin ne olduğunu iliklerime kadar tattım. Şimdi ise düşündüğüm tek şey yavrularım, çok kişiden tepki aldım her şeyden üstün tutuyorsun bir evlen çocuğun olsun o zaman seni görürüm diyen çok fazla var. Benim için hiçbir şey değişmez yine de yavrularım onlar için çok şeye göğüs gerdim , onlardan vazgeçemem.

Erkek arkadaşım nar yerken yeni aldığım koltukta oturduğunu görünce bitirene kadar panik atak geçiriyordum. Şuan kızım koltuğu parçalasa gözüm görmüyor yenisini alırım diyorum öyle bir his :))