Kedim Sevdirmiyor Çok Üzülüyorum

Aynı dertten müzdarip biriyim bende. Resmen zorla seviyoruz. Isırmıyor tırmalamıyor ama asla temas etmek istemiyor. Bizimle aynı koltukta bile oturmaz. O bi koltukta otururken yanına oturursak kaçar. Sadece sabahları sıkıldığı için 5 dakika yatağa gelir sevdirir sonra yine kaçar. Çok sinir bozucu biliyorum ama onun karakteri bu ve malesef kısırlaştırınca da değişmedi.

gerçekten çok üzücü bir durum. ben de kedi sahiplenmek istiyorum ama kucak kedisi olsun isterim. benimki de çocukluk hayali. o yüzden hep yetişkin kedilere göz gezdirdim sahiplenmek için. huyu çok güzel olanlar vardı ama sahiplenmek nasip olmadı. sizin de yapabileceğiniz birşey yok belki kısırlaştırma azcık işe yarar ama 180 derece değişmiyecektir huyları. bazıları doğru sosyalleşme adımlarından geçmiyor ne yazık ki. bazı kedilerin de huyu doğuştan öyle. ufak ama uzun bir anı yazayım. köyde 3 yavrusu olan kedimiz vardı. 2 erkek 1 dişi. uzun tüylü erkek ile dişi gayet normaldi. hele dişi çok sevecendi. ayaklarıma yatar illa temasta olmak isterdi ama sarman olan erkek yavruyu 3 aylık olana kadar evcileştiremedim. yok yani hayvanı 3, 4 haftalık olmasından itibaren elime almama, mama vermeme, anneyi ve kardeşleri sevip kokumu bırakmama rağmen evcilleşmedi. tıslaması, hırlama, ele saldırması yoktu. kardeşlerine ne kadar ilgilendiysem aynı muameleyi gördü ama gel gör ki ancak ensesinden yakalayınca tutabiliyordum. arada bir çubukla yakınlaşmadan oyun da oynuyordu. bunu anlatmamamın 2 nedeni var; 1. olurda kendinizi suçlamayın diye. acaba bi yerde ben mi yanlış yapıyorum dememeniz için. 2. ise sarman yavru her ne kadar insanlarla sosyal olmasada kardeşleriyle çok iyi anlaşıyordu. size tavsiyem eğer bütçeniz varsa bir kedi daha sahiplenin. yetişkin huyu oturmuş bir tane süper olur ama yavru da alabilirsiniz. kedinize arkadaş olur, sevebileceğiniz bir kediniz olur ve küçük bir ihtimal olsa da gelen kedinin özgüveni kedinizi size yakınlaştırabilir. çok uzattım ama yazınızı ilk okuyunca içime oturdu resmen yazmamak elde değildi😞

sorun senin kediden beklentiye giriyor olmanda. bir hayvan ile hayatını birleştirirken sadece kendi mutluluğunu düşünmüşsün

Bazı kediler kendini sevdirmeyi sevmiyor maalesef benim kedimde gün içinde sevdirmez kucağımıza alamayız direk fırlar gider ama sabah yeni uyandığında ve gece gelir boynumda yatar kendi haline bırakın o size gelir

seni anlıyorum biraz.. başka bi kedi sahiplen hem arkadaş olurlar hem sokaktan bi can kurtarırsın hem de sen mutlu olursun??

gözlemlerime göre cins kediler ve/veya erkek kediler karakter olarak biraz daha soğuk oluyor.

Sokaktan mı aldınız? Yoksa birinden sahiplendiniz mi?

Kısırlaştırınca benimkiler pek değişmedi. Erkek olan kucakta durmasa da sevdiriyor en azından öyle avunuyorum. Dişi olan kedim de günde max 1 defa sevdiriyor uykudan uyanınca ya da yaş mama için ağlarken :')

Ya tabi her kedinin karakteri falan filan da ben ne zaman kedimle ilgilenmesem işim olsa gelip saf saf tepeme çıkar önüme yatar falan ama sevmek istediğim zaman ısırıyor namussuz.Belki de olay biraz ilgisiz kalıp sıkıştırmamaktır ha ben de dayanamıyorum zorla öpüyorum falan o ayrı.

Zamanında sevmek için çok mu sıktınız sevdirmek istemedigi zaman zorla seneye kucağınıza almaya çalıştıysanız olabilir. Mesela benim kedim kardeşime ve bana sürekli kendini sevdirir ama annem zamanında sık boğaz ettiği için ona hiç sevdirmek annemi görünce kaçar hemen benimki de tekir dişi

Benimkide böyle yaaaa hatta yatakta yatiyor yanina gelip uzanıyorum başka yatağa geçiyor

ay teşekkür ederim uzun uzun yazmışsın.. bi kedi icin zor ikna ettim ikinciyi kendi evime cıkmadan alamam muhtemelen :(

@zibityus cocuklugumdan beri sokakta kedilerle beraber büyüdüm her sabah okula giderken beni karsılarlardı ne kadar seversem seveyim asla bıkıp gitmezlerdi ayaklarım geri geri uzaklasırdım onlardan hatta kac kez severken gec kaldım derse sayamam bile haftasonları gittigimiz bahcemizde nerdeyse köyün tüm köpekleriyle bildigin arkadaş gibiydim ve artı olarak veteriner bölümünde okuyorum istedigimden daha cok hayvanla temas halindeyim zaten içerlendigim şey kendi evladım gibi sevdigim kedimin sevgisini bana hissettirmemesi kendi mutlulugumu düsünsem gram ilgilenmem bu arada ne oyun oynarım ne de yuzune bakarım mesela dısardan eve geliyorum deli gibi özlemisim gidiyorum yanına öpmeye sevmeye baslıyorum kalkıyo benim ulasamayacagım bi yerde yatıyo insan kırılmaz mı buna sanki kedimi sokaga atıcam barınaga vericem demisim gepgereksiz duyarlarınız o kadar sacma ki hosuna gitmiyosa fikrini belirtmek zorunda degilsin

Kedilerin karakterleri yıllar sonra da değişebilir. Kedileri sıkmayacaksınız. Her bir kedime ismiyle seslenip "gel" dediğim an kucağıma atlar. Biri yanımda yatmadan duramaz. Yatacağım zaman deli gibi miyavlar yorganı açmamı ister yanıma sokulur hırlaya hırlaya uyur. Bir diğeri uzandığım zaman gelir ayaklarımın arasına boylamasına uzanır. Kendi aralarında anlaşamasalar da hepsinin kesişim kümesi benim.

Seni çok iyi anlıyorum bende küçüklükten beri kedi isterim hep annem karşı çıktı sonunda aldım bir kedi eve ne hayaller benle uyur üstümde yatar kucağıma yatar sevdirir filan ama tüm hayallerim suya düştü paşa biraz hırçın bir kedidir sevdirmez ancak işine gelince sürtünür mesela yaş mama vereceksek ya da kaşıma eldiveniyle kaşıyacaksak işi bitince de döner gider ben ancak yakalarım bir şekilde kucağıma alırım öperim filan bir kaç dakika durur sonra kaçmaya çalışır ya da suratıma bakar gözlerimin içine beni bırak yoksa kötü olur der gibi 😄 bırakmazsak da bı tane yapıştırır