4 Yıldır Baktığım Kedimi Barınağa Vermeyi Düşünüyorum

Yerinizde olsaydim buradan kedimi barinaga birakacagim diye baslik acmaz , boyle bir derdim bar , cozumleyemiyorum diye destek talep ederdim.Siz zaten nereye vericeginize kadar secmissiniz.Ee buradaki can sever insanlarin günahi ne ?
Belki dogru hekime denk gelmediniz.Belki cozum icin dogru bilgiye ulasmadiniz.Actiginiz baslik ve zorluk bildiriminden sonra buradan verin sizin sagliginiz daha onemli tesellisi mi bekliyordunuz? Aferin mi densin size ? Ya da yalvarilsin mi?Tartismak istemiyorum butun yollar kapali ama akil verin.Hangi akli vericegimizi de bildireydiniz pesinen her sey daha kolay olurdu.
En dogru soruyu sorayim daha fazla uzatmadan.Hadi beni inandirdiniz , kendinizi de inandirdiniz,Yaradan'i da inandirabilicek misiniz ?

İlgi istediği için bağırıyor olabilir. Eve geldiğimde eğer az ilgilenmişsem gece miyavlayarak uyandırıyor. 4 yıl boyunca berabermişiniz onu terkettikten sonra stresten bağışıklığı düşüp hastalanma ihtimali çok yüksek. Gideceği yer alıştığı gibi bir ev ortamı değil aynı ilgi ile yaklaşmayacaklar. Sizin için zor bir durum belki ama onun için çok daha zor. Ne kadar iyi şartlarda olursa olsun barınak bi yuva sıcaklığı veremez.

Herkesin kedisi bir değil inanın herkesin çocuğu da bir değil. O kadar çok zor ve sıkıntılı çocuklar var ki etrafımızda Allah kimsenin başına vermesin. Yapamıyorum bu çocukla psikolojim bozuldu dayanamıyorum diye bırakılabilir mi bir yere? Tıp okuyormuşsunuz aslında en iyi sizlerin bilmesi lazım iyi bir veteriner desteğiyle ve sabırlı, sakin bir psikolojiyle sorunların üstesinden gelinebileceğini.

Ben olsam ne yapardım ? Kedimi asla bırakmazdım, benim kedim de çok miyavlıyor gece kalkıyorum sürekli vs ama kedim yani çocuğum gibi, mesela insan çocuğu hep ağlıyor diye bırakabilir mi? Sürekli onunla ilgilenmek vakit ayırmak uykundan olmak evet zor aynısını yaşadım ama inan bir ay önce öyle bir hastalandı ki sabaha kadar miyavlasa da ona bir şey olmasa dedim, 4 yıl evde yaşamış bir kedinin barınakta ne olacağı çok belli, iyi düşünün derim, sakinleştirici malt verin uyku düzenini geceye ayarlayinca gerçekten çok daha kolay oluyor her şey, yine de yapamıyorum diyorsanız kedinizi sahiplendirin, yeni bir yuva barınaktan iyidir kanaatindeyim.

Hastalıklar, açlık, stres bir sürü sorun. Şimdiye kadar evde yaşayan bir kedi orda yaşayamaz ki

Sakınleştirici bitkisel maltlar var deneseniz belki fayda eder ya da kedi otu spreyler ama barınağa vermeyin oralar ölümü bekleyen hasta hayvan dolu göz göre göre ölüme terk etmeyin o canı lütfen

Boşu boşuna miyavlamıyor emin olun. Benim kedim de o gün yeterince ilgilenememişsem evi yıkar gibi bağırıyor, yarım saat oynayınca hemen susuyor. Dışarı da çıkmak istiyor olabilir. Yeşillik sessiz bir yere göğüs tasmasıyla çıkarın, hava alsın hayvan. İmkanınız varsa pencereden dışarıyı izleyeceği bir yer yapın, balkonunuza file takıp dışarıyı seyretmesine, dışarıdan gelen kokuları duymasına fırsat verin. Çıkabileceği, tırmanabileceği yüksek yerler yapın. Oyuncaklarını değiştirin, yeni oyunlar bulun bol bol oynayın. Çözüm bol. Yeter ki çabalayın

Kendi mutluluğumu düsünmem gerek nedir ya? Ne kolay gözden çikarabiliyorsunuz bu hayvanlari??? Bu kedi barinağa gidince mutlu olabilcek misiniz bakalim? Allah bir dert verir kediyi mumla ararsiniz.

Cinsi nedir kedinizin Ankara kedisi mi anlamadım. Ankara kedilerinde sağırlık oluyor ya sağır kediler de bağırıyormuş dediğiniz gibi öyle bir şey mi? Ama simbakedi nin de dediğiniz gibi yaşayamaz maalesef

barınaklarda iyi şartlarda bakılmıyor çünkü imkan yok yardım eden yok, viral hastalıktan kırılıyor hepsi.

kedi orada ölür maalesef

kedimi veriyorum demedim vermeyi düşünüyorum dedim. benim içim rahat sanıyorsunuz sanırım bunları düşünürken, inanın değil. ben buraya, kedim böyle böyle, o kadar huzurumuz kaçtı ki barınağa vermeyi düşünüyorum. siz ne yapardınız? diye sordum. yapmadıgım şey sadece düşündüğüm bir şeyden dolayı azar işitecek değilim. kedim dünyanın en mutlu kedisi onun hiçbir konforundan ödün vermedik sırf onun için ev açtık biz. kötü ebeveyn asla değiliz. inanın yerimizde olsanız bunları asla demezdiniz, yerimizde olsa kimse 4 sene dayanmazdı. ki bundan sonra da devam edeceğiz muhtemelen

Açıkçası 4 sene iyi dayanmışsınız. Kedimin kızgınlıkları çok kötü geçiyordu ve sık sıktı. Gece 3te kalkıp birkaç saat uyutmuyordu beni ve annemi. Gece onu sakinleştirmeye çalışırken (oyun vs. dikkatini dağıtıyordu asla) aklımdan bırakmayı geçirmişliğim vardı ama hemen vazgeçtim sadece aklımdan geçmişti ama o bile çok kötü bir his. Kedimi şu an kısır ve mutluyuz ama kısırlaştığında hala bu şekilde uyutmasaydı ben bakamazdım. Bu arada kendi çocuğum gibi düşünüyorum kedimi ama yine de dayanamazdım. Çok zor çünkü. Hele öğrenciyseniz. Böyle bir durumda olsam barınaktan uzak durur güvenli bir bahçe arardım.

Ben olsam ne yapardım ? Kedimi asla bırakmazdım, benim kedim de çok miyavlıyor gece kalkıyorum sürekli vs ama kedim yani çocuğum gibi, mesela insan çocuğu hep ağlıyor diye bırakabilir mi? Sürekli onunla ilgilenmek vakit ayırmak uykundan olmak evet zor aynısını yaşadım ama inan bir ay önce öyle bir hastalandı ki sabaha kadar miyavlasa da ona bir şey olmasa dedim, 4 yıl evde yaşamış bir kedinin barınakta ne olacağı çok belli, iyi düşünün derim, sakinleştirici malt verin uyku düzenini geceye ayarlayinca gerçekten çok daha kolay oluyor her şey, yine de yapamıyorum diyorsanız kedinizi sahiplendirin, yeni bir yuva barınaktan iyidir kanaatindeyim.

Üzgünüm yargılamaksa yargılamak diyebilirsiniz ama 4 senedir bakabilmişsiniz her şeyi alıştırmışsınız 4 sene sonunda mı kendimi düşünmem gerek diyorsunuz ailelerimiz nasıl bizi hatalarımıza kusurlarımıza rağmen tutuyorsa o da bir evlat oluyor ve sorumlulukları ağır olabiliyor ki bağırmaları için ben birçok veteriner hekime danışırdım her hekim aynı değil birinin bildiğini diğeri bilmiyor bir cana sahipseniz sizin sorumluluğunuzdaysa bırakmak bu kadar kolay olamaz.