Arkadaşlar öncelikle kedim doğum yapalı hemen hemen 1 ay olacak,2 hafta önce başka bir şehire taşındık,şimdi anneannemlerin evindeyiz ve burası eski evimize göre kat kat daha küçük. Geceleri kediyi odaya kapatmak zorunda kalıyorum 1 haftadır oyun oynatamıyorum kaldığı oda da küçük. Neyse evin durumu bu şekil. Buraya taşınmamız biraz vukatlı bi olay... Babam yavruların ve annenin olduğu kutuyu aşırı sarstı üzerindeki örtüyü falan attı hep,kedi yavruları ve kendini korumak için (korktuğu içinde)babamın peşinden koştu ama kediyi durdurmaya çalışan ablama saldırdı bacağını pert etti,birkaç gün sonra yine aynı olay oldu bu sefer babamın koluna saldırdı. Sonra buraya geldik işte.
2 gün önce ben anne kediye yemek verirken ablam yavruları sevmek için koltuğa oturdu. Ablam oturunca iki tane kırlent var onlar yavruların üstüne düştü anne kedi (tofu) hemen hırladı tısladı bağırdı ve ağzındaki yemeği çıkarıp ablamın bacağına saldırdı,diğer odaya kadar kovaladı mahvetmiş yine bacağını. 10 dakika sonra falan ablam odaya tekrar geldi bu sefer tofuyu sevmek için kendinden zarar gelmeyeceğini hissetirmek için geldi,karşı koltuğa oturdu tofu ne yapacak diye ben de ablamın yanındayım bir anda yine hırlayıp tıslayarak yapıştı kızın bacağını yine kovaladı başka odaya kadar kıyafetini falan yırtmış sonra anneannem bağırınca tekrar odaya geldi. 20 dakika sonra ablam eşyalarını almak için girdi odaya bende tofuyu sakinleştiriyordum ablam masayı çekince biraz ses çıktı tofuyu tutmaya çalıştım beni de patiledi ablamı kovaladı yine ve yine ısırmıştı anneannem bu kedi evden gidecek diyor. Bana anneme ve teyzeme saldırmıyor anneannemden korkuyor,ablama saldırıyor. Bugün gayet sakindi ben yerde tofu ve yavrulara bakıyordum kapı açıktı,odadan buzdolabı görünüyor ablam dolaptan bişey almış tofu ile göz gelmiş. Tam ben tofuyu sevecekken fırladı gitti yine yapıştı ablamın bacağına kanattı yine bu sefer ben bağırdım çünkü saldırmaya devam ediyordu tekrar odaya gitti ben de peşinden gittim -
köye götürmek zorunda bırakıyorlar beni yoksa atacağım diyorlar. Bir kediye bakmayı bile beceremedim işte :(
Bize doguran kedi de biraz korkak mesela ayaktayken yanindan gecerken saldiriyor, bir metre uzagindan yuruyorum. Oturdugum zaman nisey yapmiyo sevdiriyo. Elimde vileda varken falan da cok korkuyor. O neyden korkarsa ona gore davraniyorum yani ustune gitmicek ablaniz da
Allah kolaylik versin ama evde olan sıkıntılar kedinin sucu degil aksine hamile olan insanda olsa bu kadar olay karsisinda hırçın olur bence siz kediye bi oda yapın yavrular kendisi yemeye baslayinca sahiplendirin hic birini ihmal etmeyin bu arada size karşı hircinligi yok sizin zarar vermeyeceginizi biliyor ama diger aile fertleri pek iyi yaklasmamislar o yüzden şuan zorlamayın ablaniz babaniz kisaca dier aile fertleriniz yavrulara yaklaşmasin
bence yol yakınken hepsini birden sahiplenirin ve bir daha evcil hayvan bakmayın siz! daraldım okurken yazıyı ya yazık hayvanlara....
Ablaniza durduk yere saldırmıyor ama ablaniz uzaktan geçse bile belki yine saldıracaktir çünkü savunma şekli bu. Ona yapacak bir şey yok. Ablaniz kediye görünmesin mümkünse ve goz temasi kurmasin hic.
Yani ablanızla kişisel sorunu olmadığına inanmak istiyorum(ablanızın şiddet uygulaması gibi..)
Böyle bir durum değilse kediler paronayak canlılar olarak başka bir tehlikeyi ablanıza maletmiş olabilir.
Benzeri bir durum yaşadığım için çok iyi biliyorum.
Böyleyse kolay, uykulu anlarında sevip, sakin anlarında ödül maması vererek tekrardan barışabilirler.
Tüm yaşadıklarının üzerine bambaşka bir mekanda, kedi nereye ait olduğunu şaşırıp çıldırdı doğal olarak şuanda.
Bahçeye salmayın derim. Çünkü orası da ona yabancı. İstediğiniz kadar kontrollü olun, 7/24 başında bekleyemediğiniz için illa ki sorun olacak. Çünkü o kedi evde büyümüş, dışarıdaki tehlikelere karşı direnci yok ve bahçe dahi olsa çok tehlikeli. En ufak fikri bile yok.
Büyükler her şeyi bildiklerini zannediyor malesef, ancak bunu düşünmeleri bile doğru düzgün bir şey bilmediklerini gösteriyor.
Kedinin cinsiyle ilgili değil sokakta yaşama hali. Nerede büyüdüğüyle ilgilidir.
Bunun matematiğini yapmak çok da zor olmasa gerek madem her şeyi biliyorlar.
Ayrıca o kedilerden birine bile ufacık bir şey olsa bunun vicdani yükünü nasıl üstleneceklermiş?
Lafa gelince allah kitap yardırıyorlardır kesin.
Hiç kusura bakmasınlar ancak gerçekleri birinin söylemesi lazım.
Öyle allahla kitapla cennete gidilmiyor biraz vicdan lazım, kalp lazım, merhamet lazım.
Biraz bekleyin rahatlamasini kisirlastirmak icin ama yavrularin tamamen sutten kesilmesi 3.5 ayi bulabiliyor o kadar beklemenize gerek yok. Cunku kisirlastirdiktan sonra da ilgilenmeye ve emzirmeye devam ediyor. Yalniz ameliyattan hemen sonra yavrularla yanyana getirmeyin. Hem yavrular anneyi kokusu degistigi icin tanimiyor hem de dikisleri zarar gormesin. Bir kac gun ayri tutun
Sokaktaki hayvanlara tıslıyor sokakta yaşayabilir demişsiniz. Şu mesajla kafamdaki ne kadar algı varsa dağıttınız. Ya sahiplenin ya da sonuna kadar bakın o canlıya. İnsanlar zamanında magrada yaşadı diye magraya dönen yerleşen insan gördünüzmü! Böyle basit örneklerle size durumu özetlemek istedim. Birde yok bkamadım işte diye dert yakınmışsımız. EE PES EDERSENİZ TABİ BAŞARISIZ OLURSUNUZ! KEDİLERİN DOĞASI SOKAK VEYA EV DEĞİL BÜYÜDÜKLERİ ORTAM NE İSE ORASIDIR. HA BU ŞU DEĞİL Kİ SOKAKTAN ALDIM ZATEN SALAYIM. AYNI İNSAN GİBİDİR.
Bİ İNSAN BELLİ BİŞEYE ALIŞTIGINDA GELDİGİ NOKTAYI UNUTUR GERİ DÖNMEK İSTEMEZSE BUDA ÖYLE Bİ DURUMDUR!
kapının ağzından cezalısın tofu deeim biraz sert bir tonda ve parmağımı sallayıp kapıyı kapattım. Kuyruğunu kabartmıştı öyle miyavlıyordu. Bu arada ablama tekrar alışması ablamın giydiği kıyafeti koklattım üstüne falan yattı bir şey yapmadı. İlk saldırdığında koridordan ablamın sesini duyduğunda falan hırlıyordu. Şimdi gerçekten hiçbir şey yokken saldırdı ve sadece ablama saldırıyor kovalıyor pes etmiyor zarar veriyor ve ablamın bacakları çok kötü durumda... Ne yapabilirim anneannem istemiyordu zaten şimdi hiç istemiyor,yavrular daha küçücük sahip bulamadım sütten kesilince kısırlaştıracaktım... ne yapmam gerekiyor arkadaşlar aşırı agresif oldu dışardaki kedilere bile tıslıyor hırlıyor bana göre dışarıda yaşayabilir ezik bi kedi değil ama yine de eve çok alıştı bırakmak istemiyorum... göğüs tasması alsam dışarıda gezdirsen ot falan yese,sürekli oynatsam yorsam yemeğini azaltsam saldırmanın ceza olduğunu anlasa. Böyle devam ederse evde tutmazlar anneanneme göre dışarda yaşar ölmez falan diyor... Burda da soran olmuş saldırganlığı ama tofunun yaptığı zerre kadar oyun değil delirmiş bir şekilde saldırıyor. Balkona cama çıkıyor evde geziyor falan dışarıyı istese çoktan giderdi.. Ne yapmam gerek benim yardımcı olun lütfen...
artık kedinin evde gezinmesine de izin vermiyor anneannem tekrar saldıracak diye bu kedi evden gitsin diyor. Yavrular ayın 24ünde 1 aylık olacak daha çok minikler bilmiyorum ne yapmam gerektiğini. Dışarıya bırakmak zorunda kalırsam köye götürürüm kümes var boş ve geniş orda alıştırırım pat diye bırakmam ama tekrar hamile kalır yavrulara da yazık belki ölürler belki hasta olurlar kısırlaştırmamda gerekiyor.. çıkmaza girdim arkadaşlar ya çok moralim bozuk
Sokağa bırakmayın nolur barınağa vs de vermeyin . Ben de anneme karşı bu sorunlarla uğraşiyorum . Bir kez gidip atmış gece benden habersiz gidip bulmuştum eve tekrar getirdim. Birisi iki güne kalmadan toz pislik içinde kalmıştı . Diğeri de temiz gözüküyordu yikamadik onu aklıma gelmedi keşke yikasaydim galiba oradan mantar kapti o gün bu gündür sık sık yalaniyor . Cidden çok üzülüyorlar . Onları bulduğumda nasıl sevindiklerini anlatamam sana •́ ‿ ,•̀
Öyleyse bence yuva arayın derhal en azından tanıdığıniz birinde geçici kalsın oradan da kalıcı bir yuva bulmaya çalışırsınız . Ayrıca yavrular çok küçük onlar için bari evde dursunlar. İnsanlar sevmeyi denemeden başından saviyor :(
ikna etmwk için uğraşacağım. Ama birkaç güne unutur demişsiniz ama 2 gün gecmişti saldırının üzerinden yine saldırdı o yüzden ciddi bir problem olarak görülmeye başladı kedi. Anlatamıyorum durumunu ama atmakta inat ederlerse köye götürüp yavaş yavaş alıştırmaya çalışacağım. Gerçekten çok üzgünüm elimden hiçbir şey gelmiyor...
Sakın kediyi böyle bir olay üzerine kısırlaştırmayın. Kediniz içgüdüsel olarak yavrularını koruma eğiliminde olduğu için, kedilerde de aynı insanlarda olduğu gibi bir gebelik sendromu olabiliyor. Siz yavrular sütten kesilince kısırlaştırırsanız, agresifliğini arttıracak ve kediniz uzun bir sendrom içine girecektir. Nasıl insanlarda lohusalık sendromunda tolerans gösteriliyor, aynısı minik dostlarımızda da geçerli. Önce babanızın oluşturduğu tehdit (kedi için) karşısında yavrularını koruyamaması onda duygusal patlamaya neden olmus dolayısıyla ablanız da cabası. Kedinizin zamana ihtiyacı var. Sokak, kısırlaştırma vs. sakın derim. Sırf kedi olduğu için duygularını görmemezlikten gelmeyin. Kendinizi yerine koyun. Kanımca düşünceleriniz yanlış. Ablanız bir süre kediye yaklaşmasın. Veya siz bir süre kediyle ve yavrularıyla birlikte bir odayı paylaşın. Sütten kesilince kediniz yavaş yavaş sendromu unutacaktır. Lütfen zaman tanıyın. İletişimin düzelmesi elbette zaman alacaktır. Anlayışlı olun.
Sanırım evde herkes gergin anne olan her canlı yavrularını kotuma ic gudusunde olur ufak bir zarar verme sezdiginde düsman beller cezalisin filan diye yuksek seste bulunmayin odaya koyun ceza olarak değil sevdigi yemeklerle su kum her ihtiyacini koyun odasina biraz yavrulariyla baş basa kalsın ama yalniz birakmayin sık sık girin odasina sevip ilgi gösterin yavrulara dokunmayın 3 aydan gozleri acilmadan once yavrulara dokunulmaz zaten insan kokusu sinmemesi lazım hırcin davranildigi için herseyi tehdit algıliyordur normal olarak doğumu daha çok yeni 1 aylik sabırlı olmalısınız
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...