Anlıyorum durumunuzu. Kediyi sahiplendirebilirseniz yapin. Aileniz büyük ihtimalle sürekli ayni seyi söyleyecek size. Benim bir büyüğümde bana vicdan azabi yaşatıyor ayni şekilde ama eminim ki ona kimse benim baktığım gibi bakamaz ve dışarıda ki şartlar o kadar kötü ki mesela bir ev kedisi 15 veya 20 yil yaşarken sokak kedileri birkaç yil yaşıyor. Sandıkları gibi onlar sokakta yapamaz birkaç yil anca yaşarlar. Sokakta tecavüzcusu var, şiddet uygulayani var, arabalar var, çocuklar var top gibi oynayan kedilerle bir sürü yani. Yaşayanlari da ben çok şansli sayıyorum. Daha geçen gördüm çocuklar kuyruğundan tutmuş sallıyorlar kediyi hemen aldim ellerinden. En kötüsü de anlamıyorlar bunun yanlış olduğunu işte hala devam ediyorlar uğraşmaya kediyle.her sey ailede başlıyor. Bu duruma olumlu bakan başka büyüğünuz varsa ona anlatin durumu babaaneyle konuşsun bir belki işe yarar

hayır kesinlikle dışarı bırkmaya sıcak bakmıyorum yalvar yakar sokağa atılmamasını sağladım. Saldırmasını cezalandırmadım sözlü olarak biraz kızdım. Yemeğini az versem anlar mı diye size sordum zaten öyle bir şey yapmadım.

Ozge00 Ben tofuyu öyle bi vukatla sahiplenmedim ama çok nazlı bir kedi çoğu zaman sadece elimden yer elimle yedirmedim tabağa alışsın diye bekledim 2 gün. Yemedi kendini aç bıraktı böyle bir kesi bu ve ben onu bu huyuyla çok seviyorum. Babamın stresinden kurtulduk derken kedinin istenmemesi çıktı. Yemin ederim yoruldum hayvan ne yapıyor sanki.. saldırdı çünkü yavrularını korumak istedi.. Sakin kafaylada anlatacağım gerekirse veterinerle görüştüreceğim... Bu arada,ödül maması vermem şu an onu rahatlatabilir mi? odada kapalı tutmuyorum evi tanımak istiyor izin veriyorum birazdan oyun oynatmaya çalışacağım. Ben de üzüntüden konuşamamıştım. Sakinken konuşacağım bu zihniyetten vazgeçmeleri lazı.

Bu odaya sadece sen gir kapıyı kapat açık kalmasın cezalandırma durumu anlat ailene kimse girmesin de aynı zamanda onu bırakmayacağım de onun hikayesini okudum çok uzun zamandır sizdeymiş bırakmayın asla duygu patlaması yaşar bir kaç hafta düzelir kokusuna alıştırın onu kokusuna alıştıktan sonra yavaş yavaş yemek versin ama asla yavrularına yaklaşmasın düzelir öyle başarılar umarım işe yarar

Allah yardımcın olsun canım üzüldüm içinde bulunduğun duruma. Benim kedim de saldırgandı yavruları alınmış anne gibi (erkek ama ) durup dururken saldırıyordu yavaş yavaş aşıyoruz bu konuları. Ceza ve ödül yöntemiyle. Saldırdığı zaman En fazla 20 dk yalnız bırakıyorum çıktığı zaman pamuk gibi oluyor. Her uysal hareketinde kucaklaşma ve ödül mamasıyla daha sakinleşiyor. Eğitimde ceza ve ödül şarttır. İster tepki göstersinler ister takdir etsinler ama insanlarda olduğu gibi hayvanlara da bu konu tartışılmaz. Anne psikolojisiyle bulunduğunuz durumu aşmak daha güç pes etme en fazla 1-2 hafta sonra herşey normale döner yavruları büyüdükçe. O sürede üstüne fazla gitmeyin özgür olsun yeter tehdit unsuru olarak gördüğü kişilere de söyle bulunduğu odaya girmesinler yok gibi davransınlar en önemlisi göz göze gelmesinler. Allah a emanet :))

Küçüklüğümden beri sokak kedileriyle haşır neşir büyüdüm ama evde beslemek bu sene nasip oldu. Her zorluğu beraber aştığınızı geçmiş resimlere bakıp yad ettiğinizde insan bi mutlu olmuyor değil. Bende sahiplendirecektim gebelikten ötürü ama farkettikki evimin küçük erkeği biz olmadan yaşayamaz ve kimse bakışından ne istediğini anlayamaz. Sonucuna razı olarak göndermeyeceğiz artık. Üstelik bir yavru daha gördüm sokakta yarın onu da sahiplenmeyi düşünüyorum :)))) Bunları neden yazdım onu da bilmiyorum (hahah:)) yalnız değilsin kuzum

Of of ne diyeyim ki . Herkes zor durumda. Özellikle kedi . Siz de yaşınızdan dolayı zor durumda kalıyorsunuz. Ben de yaşımdan dolayı zor durumlarda kaldım kalıyorum. Ama hiç bir zaman kediler konusunda nazik olmadim olamam. Çünkü bizden büyükler diye herşeyi doğru bildiklerini düşünebiliyorlar. O direttikce bende direttim doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum . Ama kedilerime sahip çıkmak benim görevim. Sokakta yapamazlar biliyorum. Ben anneme uniye geçene kadar sabretmesini söylüyorum. Zaten insan istemsiz agliyo sinirleniyor . Belki bununda etkisi vardır . İnatçı bir insan ve doğru bildiği yanlışları duzeltmeme izin vermiyor. Bu da sıkıntı çıkarıyor bazen çok iyi seviyor ediyor . Bazen sanki içine şeytan kaçmış bambaşka biri oluyor . Aile gerçekten büyük faktör bzim yaşımızdakiler için . Öyle de bı dert böyle de bir dert eğer rahat etmeyeceklerse kediler en doğru yol sahiplendirmek gibi gözüküyor . Tavsiye olarak ancak bunu söyleyebilirim . Kimseden hayır yok herkes kafasına göre kimse o canları düşünmüyo
:(

Evet ablanizin giydiği yada kullandığı bir eşyayı yani kokusunun olduğu bir seyi kediye koklatin. Bu yöntem de ise yarar. Birkaç gun koklatin ablanizin bir şeyini. Zamanla geçecek ben inanıyorum. Aile sorunu da hallolur umarım. Allah'tan ümit kesilmez. Veteriner konuşsa daha çok inaanirlar eminim ki. Mesela ben anneme diyorum söyle bir sey var falan filan bana inanmıyor veteriner aynisini söylüyor ona inanıyor. Eminim ki düzelir sorunlar. Siz dik duru.

Eger bahce varsa kademeli olarak alistirabilirsiniz. Ama simdilik degil, suan sadece sakinlessin ve yavrularina baksin. Fakat kesinlikle kisirlastirmayi ihmal etmeyin. Para toplayin, aşiya goturcem deyip kisirlastirin ne bilecekler. Yoksa bahcede varmis kacar yine yavrular, kizisir her turlu cok daha fazla problem cikar

Yani ablanızla kişisel sorunu olmadığına inanmak istiyorum(ablanızın şiddet uygulaması gibi..)
Böyle bir durum değilse kediler paronayak canlılar olarak başka bir tehlikeyi ablanıza maletmiş olabilir.
Benzeri bir durum yaşadığım için çok iyi biliyorum.
Böyleyse kolay, uykulu anlarında sevip, sakin anlarında ödül maması vererek tekrardan barışabilirler.

Tüm yaşadıklarının üzerine bambaşka bir mekanda, kedi nereye ait olduğunu şaşırıp çıldırdı doğal olarak şuanda.
Bahçeye salmayın derim. Çünkü orası da ona yabancı. İstediğiniz kadar kontrollü olun, 7/24 başında bekleyemediğiniz için illa ki sorun olacak. Çünkü o kedi evde büyümüş, dışarıdaki tehlikelere karşı direnci yok ve bahçe dahi olsa çok tehlikeli. En ufak fikri bile yok.

Büyükler her şeyi bildiklerini zannediyor malesef, ancak bunu düşünmeleri bile doğru düzgün bir şey bilmediklerini gösteriyor.

Kedinin cinsiyle ilgili değil sokakta yaşama hali. Nerede büyüdüğüyle ilgilidir.
Bunun matematiğini yapmak çok da zor olmasa gerek madem her şeyi biliyorlar.

Ayrıca o kedilerden birine bile ufacık bir şey olsa bunun vicdani yükünü nasıl üstleneceklermiş?
Lafa gelince allah kitap yardırıyorlardır kesin.
Hiç kusura bakmasınlar ancak gerçekleri birinin söylemesi lazım.
Öyle allahla kitapla cennete gidilmiyor biraz vicdan lazım, kalp lazım, merhamet lazım.

Ablamın kazağını koklatmıştım işte kokladı hatta üstüne yattı. Anneannemle konuştum biraz ben evde istemiyorum dedi tamam sahip bulurum o zaman ama sokağa atamam yaşayamaz dedim. Yavrular biraz erken sütten kesilecek ama bunuda tabiki birden yapmayacağım. Yoksa anne kedi daha çok strese girip depresyona girebilir. Teyzemde anneannemle konuşmuş dediğine göre kedinin evde dolanmasını anneannemin içi kaldırmıyormuş tiksiniyormuş. Dedim yabl evde küçük ve ankara yani sıcak havalar kedinin kumu kokuyor. O da delirtmiş anneannemi. Dedim tamam önce yavruları veririm yavaş yavaş sonra anne kediyi kısırlaştıralım yine saldırgan olursa yine alışamazsan onu da sahiplendirim dedim tamam dedi. Ama başından savar gibiydi. Sabah olunca garaja koy dedi reddetim zaten şu an başka bir evde buranın stresinde buraya alışmaya çalışıyor tekrar garaja koyamam artık delirecek hayvan ciddi anlamda. Sabah oluncq kontrolüm altında bahçeye çıkaracağım işte söylediğim gibi. Daha sonra tekrar o eve döneceğiz 1 ay tamamlanınca üzülerek yavruları sahiplendireceğim. Tofu yavrularıyla ilgilendi ve uyuyor şimdi. Biraz yalnız kalsın diye odadan çıktım.Onunla uyuyacağım zaten oyun oynadı birazda ödül maması verdim tuvaletini yaptı... İnşallah tamamen ikna edeceğim.

Ablamın kazağını koklatmıştım işte kokladı hatta üstüne yattı. Anneannemle konuştum biraz ben evde istemiyorum dedi tamam sahip bulurum o zaman ama sokağa atamam yaşayamaz dedim. Yavrular biraz erken sütten kesilecek ama bunuda tabiki birden yapmayacağım. Yoksa anne kedi daha çok strese girip depresyona girebilir. Teyzemde anneannemle konuşmuş dediğine göre kedinin evde dolanmasını anneannemin içi kaldırmıyormuş tiksiniyormuş. Dedim yabl evde küçük ve ankara yani sıcak havalar kedinin kumu kokuyor. O da delirtmiş anneannemi. Dedim tamam önce yavruları veririm yavaş yavaş sonra anne kediyi kısırlaştıralım yine saldırgan olursa yine alışamazsan onu da sahiplendirim dedim tamam dedi. Ama başından savar gibiydi. Sabah olunca garaja koy dedi reddetim zaten şu an başka bir evde buranın stresinde buraya alışmaya çalışıyor tekrar garaja koyamam artık delirecek hayvan ciddi anlamda. Sabah oluncq kontrolüm altında bahçeye çıkaracağım işte söylediğim gibi. Daha sonra tekrar o eve döneceğiz 1 ay tamamlanınca üzülerek yavruları sahiplendireceğim. Tofu yavrularıyla ilgilendi ve uyuyor şimdi. Biraz yalnız kalsın diye odadan çıktım.Onunla uyuyacağım zaten oyun oynadı birazda ödül maması verdim tuvaletini yaptı... İnşallah tamamen ikna edeceğim.

dedim ya yavruları yavaş yavaş sahiplendireceğim diye. Yavrular gidince hemen kısırlaştırabilir miyim? beklemeli miyim yoksa strese girer mi? Veteriner bulamadık hala daha doğrusu araştırma fırsatım olmadı. Şu günler geçsinde bir.. Ankara mamak çevresinde bildiğiniz veteriner var mı...

Ankarada osmankaplanhaysever insta adresi adı osman kaplan ulaşıp durumunuzu anlatın yardımcı olacaktır
0532 307 16 52 sizinde Allah yardımciniz olsun anlattiklariniza göre evde sorun sadece kedi değil :(

Biraz bekleyin rahatlamasini kisirlastirmak icin ama yavrularin tamamen sutten kesilmesi 3.5 ayi bulabiliyor o kadar beklemenize gerek yok. Cunku kisirlastirdiktan sonra da ilgilenmeye ve emzirmeye devam ediyor. Yalniz ameliyattan hemen sonra yavrularla yanyana getirmeyin. Hem yavrular anneyi kokusu degistigi icin tanimiyor hem de dikisleri zarar gormesin. Bir kac gun ayri tutun