İlla ki bulunur sabredin aileniz de en azından bunu yapsın

bence yol yakınken hepsini birden sahiplenirin ve bir daha evcil hayvan bakmayın siz! daraldım okurken yazıyı ya yazık hayvanlara....

bir de kediyi 3 aylıkken bakmaya başlamışsınız! hamile kalmadan önce neredeydiniz de bu kadar stresi hayvana yaşattınız acaba. tek bir tane olsa neyse de şimdi yavruları ile birlikte sokağa gidecek hayvan günah gerçekten günah. kediniz kaç aylık merak ettim şuan?

arkadaşlar pardon ama her şeyin farkındayım ve kendimi kedinin yerine koyup düşünüyorum zaten ben,heves ettim ailemin böyle yapacağını düşünemedim pişmanım diyen de benim? egonuzu kenara bırakin demişsiniz neyin egosunu yapayım ben? Evet her şey üst üste geldi ben bunh düzeltmeye çalışıyorum zaten size danışıyorum. Siz olumsuz bir olayda biraz teselli verebiliriz bu kadar sert konuşmadan önce? ayrıca siz benim nasıl ilgilendiğimi nerden bilebilirsiniz ki? gecem gündüzüm bu kediler zaten sadece anneannem bu sürece alişamadı evde dolanmasını istemiyor oda da küçük oynatamıyorum. Durup dururken saldırıyor demem de ortada hiçbir şey yok günlük güneşlik demek değil. Olayı 3 seferde açıkladım siz anlamamışsınız! Ablam dolaptan bir şey almak için oradaydı ve salona geri dönüyordy kedi peşine gitti buna durduk yere dedim. Dışarıda yaşayamayacklarının da bilincindeyim. Biraz insaflı olun. Düzeltmeye çalişıyorum. öneri vermektense beni yargılayıp sert sözler ediyorsunuz.

Bunları eiz okurken darlanmışsınız yaşayıp bunu engelleyemeyn ben ne yapayıp? psikolojisi mahvolan kedi ne yapsın? Kendimi zerre düşünmüyorum burda tek jstediğim kedilerin zarar görmeyeceği bir yolu seçip dışarı bırakmamaya ikna etmeye çalişmak. Çok acımasızsınız (şimdi sen bunları bu hayvana yaşatmıssın sen acımasız degilsinde biz yaziyoruz diye mi acimasiz olduk diyeceksiniz. yargilamadan bir dusunun.)

Ablaniza durduk yere saldırmıyor ama ablaniz uzaktan geçse bile belki yine saldıracaktir çünkü savunma şekli bu. Ona yapacak bir şey yok. Ablaniz kediye görünmesin mümkünse ve goz temasi kurmasin hic.

Öf takmışsınız yargıya bilmem neye. Teselli edilmek için yazdınız belli ki ancak biz olayın duygu kısmında değil mantık kısmındayız. Haliyle o evde yaşamadığımız için. Empati kuramıyorum kendi adıma, çünkü resmen travma okuyorum. O kedinin travmasını.
Siz konuşabilir halledebilirsiniz ancak o kedi size bağlı bir hayat sürüyor. Çekip kapıyı çıkıp devam edemez. Empati kurmuyorum sizinle. O kedi ile kuruyorum. Ve acı çekiyorum kurdukça.
Kediniz ne yapsa hakkı çünkü psikoloji namına hiçbir şey kalmamış hayvanda.....
Doğum yapmış kedi dünyadaki en hassas canlılardan biri olur.
Siz tutup başka eve götürmüşsünüz. Zaten burada güven kaybı yaşamış. Ayrıca kediler istenmediklerini anlarlar.
Aynı zamanda evdeki gerginliği de.
Aile içi şiddet durumu gibi bir şey düşündürdünüz bana yazdıklarınızla.
O şiddetin suçunu zavallı hayvan çekiyor.
Teselli veremem ancak fikir istiyorsanız en en en acilinden sahiplendirin toptan o kedileri.
1 ay kadar geçici yuva olacak bir ev bulun....Sonrasında sahiplendirsin teker teker.
Hiçbirini ama hiçbirini sokağa bırakmayın. Ölürler direkt.
Canla başla nefes almadan yuva bulun hepsine.
Yavrular daha kolay da inşallah anne kediyi sahiplenecek vicdanlı birisi çıkar........

O ablanızı tehdit olarak görmüş bundan dolayı yapılması gereken ilk şey sanki ablayla ilk kez karşılaşırmış gibi tanoştırma yapın ama ondan öncesinde kedinizi odasında bi rahat bırakın biraz kokusunu salsın yavrularına ilgi göstersin zırt pırt sevmeyin ANNE KEDİLER HIRÇIN OLURLAR!!!
**bundan dolayı bırakın kediniz bi hakimiyet kursun ev benim desin ve size hoşgeldiniz desin! Siz sürwkli üzerine giderseniz hem ona yazık olacak belliki gönderilecek hemdesizlere. ** uzatmayım kısacası ÖNCE MEKANI BENİMSESİN SONRA ZATEN SİZİNLE MUHATTAP OLUR. BİRDE YAVRILARA FALAN DOKUNMAYIN ÖZELLİKLE BU SÜREÇTE! ABLANIZ BOL BOL YAŞ MAMA YEDİRSİN EVE ALIŞINCA KEDİ!

Hala anlamiyorsunuz ki... uzulup uzulmemeniz onemli degil, hayvan stres yasamis ve bunu duzeltmek sizin goreviniz, ama siz disari atmaya sicak bakiyorsunuz. Veya ac biraksam falan diyorsunuz. Biz size sorunu soyledik cozumu soyledik

Onu odaya kapatıp ona kızmanız onu dahada sinirlendirecektir kendinize ait odanız varmı

Ayrica sizin yasiniz kac bilmiyorum ama burda siz de kurbansiniz, aile ici siddet varsa. Fakat boyle bir konuda aman duzelir ne olacak dememizi bekleme. Durum ciddi

Oncelikle çok geçmiş olsun. Artık neden olmuş, niye olmuş demek için çok geç, nasıl çozeniliriz onemli olan bu..
Öncelikle lütfen ablanız kediden ve yavrularından lütfen uzak dursun. İçgüsel olarak kedi ona saldıracaktır, şuan aşırı sinirli ve öfkeli bir kedi koruma içgüsüyle herseyi yapabilir. Lütfen ablanız gözüne gözükmesin, mümkünse 10gün falan..yavrularada kesinlikle yaklaşmasın.
Kediniz odasında yavrularıyla beraber yaşasın , kendini güvende hissetsin.. zamanla düzelir umarım ama yavrular büyüdüğünde bile öfkesi devam edebilir hazırlıklı olun.

teselli edilmek için yazmadım. Yargıya da takmiş durumda değilim yaptığınız şeyi söylüyorum ben olayı biliyorun zaten arkasaşlar dışarıda ne olacağını neden böyle yaptığını. Benim anlatamadığım şey bu ama işte anneanneme katiyen anlatamıyorum camda durmayı seven bir hayvan bu cama çıkması bile bu hayvan dışarıyı istiyor sen bunu zorla tutuyorsun oluyor. Mama veriyorum o hayvan bunu yemeyecek iste bulup kendi yiyecek diyorlar. Yavrular küçük diye zaman kazanmaya çalişıyorum o dışarıda da büyütür sokaktada var hep büyüyorlar diyor. Onlar sokak kedisi bu kedi ev kedisi diyorum buradaki bahaneleride (kedi sarman) bu zaten sokak kedisi cinsi yaşar o ölmez. Anlatamıyorum arkadaşlar yazdiklarınızı gösteriyorum internetten okuyup okuyup vicdan yapıyorsun diyorlar. Keşke elimde olsa da kedileri de alıp tek başıma yaşayabilsem. Ikna etmek zorundayım anneannemi asla bırakamam. Üstelik tek kedi değil bu jendi hariç düşünmesi gereken 5 minnak var... Içim kan ağlıyor. dışıma vurunca da kedi için ağlıyorsun diyorlar. Bu arada 17 yaşındayım ben profilde yazan yaşta değilim. O yüzden de tek başıma iş yapamam işte.

Evet kediye ait oda var orayı benimsedi. Diyorum ya sıkıntı yoktu yavaş yavaş alışıyordu büyütüyordu yavrularını.. Ablam koltuğa oturup kırlentler düşünce oldu her şey. Buna bahaneleride var bu hayvan kudurmuş delirmiş dışarıyı istiyor ondan saldırdı.
Annelik içgüdüsünden babamın yaptıkları yüzünden psikolojisinin bozulduğundan bahsediyorum dışarı koy düzelir diyorlar taktılar kediye.

Bu arada ağlayarak yazıyorum şu an bunu. Anneannem o kedi gidecek diye tutturdu bağırıyordu hepimize kedi yine korktu pıstı. Köye götüreceksin dediler. Zorla götürdüm köye şimdi köydeyiz yine bir yolculuk ve yine başka bir ev. Nefret ediyorum bu durumdan kedimle kendi başıma bile ilgilenemiyorum işte. Sabah biraz enerjisini atması için bahçeye çıkaracağım kontrolüm altında. Zaten korkacağı için eve tekrar dönecek biliyorum. Anneanneme bunu gösterip bu hayvanın dışarıda yaşayamauacağını anlatmam lazım. Nolur bunu da eleştirmeyin o olayın üstüne yine mi ev değişti diye. Biliyorum bu da kediyi strese sokuyor. ÇARESİZİM ARKADAŞLAR AMA O KEDİ BENİM HAYATIMDAN BİLE DEĞERLİ BIRAKMAYACAĞIM. Biraz destek olun ya (teselli verin demiyorun bakın ) yok sen hayvan bakma yok sen bakamıyorsun yok bilmemne. Tek sorun anneannem. Üzerime gelmeyin. Elimden bir şey gelmiyor ama kedi için direnmek zorundayım. Anlamamakta ısrarcılar.